[Yaoi]love at...รักเกิดได้ทุกที่

9.5

เขียนโดย namasaki

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.23 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,387 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ตอนที่ 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ตอนที่ 1

สวัสดีครับผม รีดเดอร์ผู้น่ารักทุกโคนนนน กระผมนายสุดหล่อคนนี้มีชื่อว่า เหนือ ชื่อจริงคงไม่มีใครยอากรู้หรอกเพราะมันแอ๊บแบ๊วมากกก(กอ.ก ล้านตัว) ซึ่งชื่อจริงของผมก็คือ..... คือ....คือ..... นาย กานดา วงศ์สกุลวิวัฒน์(ถ้าชื่อกลับ นามสกุลตรงกลับของใครไรท์ต้องของโทษด้วยนะคะ)เห็นไหมเชื่อยังว่ามันแบ๊วมากกกไม่เข้ากับชื่อเล่นและรูปร่างที่ดูดีของกระผมเลยสักนิด เอาละเข้าเรื่องเลยดีกว่านอกเรื่องมาพอหล่ะ ณ ขณะนี้ ผมกำลังยืนรอเพื่อนสุดที่รักทั้งสามตัวอยู่ที่หน้าผับแห่งหนึ่งไม่ต้องสงสัยว่าทำไมไม่เข้าไปรอข้างในนั้นนะหรอ เราไปย้อนความกันดีกว่าว่าอะไรเป็นเหตุผลนั้น

“เฮ้ยพวกมึงคืนนี้ไปดื่มกันป่ะ กูเลี้ยงเองฉลองที่พ่อกะแม่กูไม่อยู่บ้านกัน” เสียงนี้เป็นของเพื่อนผมเองมันชื่อว่าคีย์ ลักษณะนิสัยของไอ้คีย์อะหรอก็จัดว่าดูดีหล่อนะแต่น้อยกว่าผมแค่นั้นอิอิ

“แลมึงเป็นลูกที่ดีจังน่ะ ไอ้เหี้ยคีย์คิดได้ชวนไปแดกเหล้าเนื่องในโอกาสที่พ่อแม่ไม่อยู่เนี่ย” นี่ก็เป็นเสียงของหนุ่มน้อยหน้าตาหน้ารักแต่นิสัยเนี่ยไม่เขากลับหน้าตาของมันหรอกออกจะสวนทางกันด้วยซ้ำ มันมีชื่อว่า ไวน์

“แล้วจะไปแดกกันที่ไหนอะ ไหนมึงบอกมาดิกูจะได้จัดเวลาถูก” ไอ้เนี่ยมันมีชื่อว่าเขียน มันน่ะเป็นนายแบบวันๆไม่ค่อยว่าหรอกเขาแต่ทำงานๆของมันอย่างเดียว

“เออนั้นดิ กูจะได้เตรียมตัวด้วย ว่าจะแต่งตัวอย่างไงให้หล่อๆอะมึง”

“โอ๊ยไอ้เหหนือมึงไม่ต้องแต่งหรอก แต่งในตายยังไงมึงก็หล่อไม่ขึ้นหรอกว่ะ เจอกันคืนนี้และที่ผับxxx เวลา20.00น. น่ะ ไปแล้วยื่นหรอหน้าผับด้วย ที่สำคัญห้ามเรทเด็ดขาดใครมาสายนะ กูจะให้เป็นคนออกเงินเลยไอ้สัด”คีย์

“โอ๊ยไอ้เชี่ยมึงหล่อตายแหละ แล้วทำไมต้องรอหน้าผับไม่เข้าไปรอข้างไหนละ”

“เออนั้นดิ ทำไมวะ” ไวท์

“ก็เพราะ...............ว่าถ้าพวกมึงมาก่อนเวลาก็จะสั่งเหล้ามากินก่อน กูอยากให้กินพร้อมกันอ่ะ”คีย์

“เชี่ย” ผม/ไวน์/เขียน

“คุณเพื่อนคีย์เหตุผลปัญญาอ่อนโคตรๆอะ”เขียน

เวลา 21.00 น.

เรากลับมาที่ปัจจุบันกันดีกว่าซึ่งนี้ผมยืนรอมาชั่วโมงกว่าๆก็ยังไม่มีคนว่าสักที ผมกะว่าถ้าอีกครึ่งชั่วโมงไม่มีคนมานะผมก็จะกลับเลย แล้วพอโทรไปดันเสือกไม่มีคนรับสักคนไม่รู้ว่าแม่งทำห่าอะไรกันอยู่ไอ้พวกนั้นอะ

ตึง ตึง ตึง

“มาสักทีนะมึง ไอ้เหี้ยก็รอตั้งนานแล้วไอ้สัด” จากที่ก้มหน้าก้มตาอยู่มันก็มีคนๆหนึ่งมาหยุดยืนข้างหน้าผมก็เลยรัวคำพูดใส่มันไม่ยั้งทั้งที่ยังไม่เงยหน้าขึ้นด้วยซ้ำ

“หืม....นายรอฉันงั้นหรอ” อ้าวห่า ไม่ใช่เพื่อนกูนี่ว่า

“อะ...เอ่อ ขอโทษครับผมนึกว่าคุณเป็นเพื่อนผมนะ แหะๆๆ”

“ช่างเถอะ....ว่าแต่นายสนใจไปกลับฉันไม” หะ เมื่อกี้มันว่าอะไรนะ ใครๆๆจะไปกลับนะ

“เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ”

“ฉันถามว่านายสนใจไปกลับฉันไหม นายมายืนรอลูกค้าไม่ใช่หรอ” เหี้ยอย่าบอกนะว่ามันคิดว่าผมเป็นเด็กขายอะ เหี้ยกูไม่ใช่เด็กขายนะ ถึงกูจะมีกิจการเปิดขายเสื้อผ้าตามเว็บก็เถอะ แต่กูก็ขายเสื้อครับไม่ใช่ขายตัวอย่างที่มึงเข้าใจ

“ฉันว่านายเช้าใจผิดแล้วแหละ ฉันมายืนรอเพื่อนนะ ไม่ได้รอลูกค้าอย่างที่นายเข้าใจอะ”

“ก็แสดงว่าเพื่อนนายก็ขายเหมือนกันไงถึงต้องมายืนเพื่อรอลูกค้าเป็นเพื่อนกันอะ” ไอ้เหี้ยนี้ กูไม่ทนแล้วไอ้สัดพูดดีๆเลือกไม่เข้าใจอีก

“ไอ้เหี้ย มึงเข้าใจคำว่าเพื่อนปะ กูก็พูดต้องหลายครั้งแล้วว่าไม่ได้ขายอะมึงเข้าใจภาษาคนปะที่กูพูดมาทั้งหมดอะ หรือมีงอดกหญ้าเป็นอาหารถึงไม่เข้าใจอะ”

“มันจะมากไปแล้วอะ ไม่รู้อะในเมื่อกูจะเอามึงแล้วใครจะทำไม กูไม่สนใจสักอย่าง”

“มึงไม่สนแต่กูสน ใครจะยอมให้มึงเอาบ้าป่าววะ”

“เห้ยพวกมึงอะ ลากมันขึ้นรถดิ”

“ไอ้เหี้ยปล่อยสิโว้ย กูก็บอกว่าไม่ได้ขายไง”

“มึงจะให้มันแหกปากหาพ่อพวกมึงอีกนานไม ทำให้มันเงียบๆดิ เดี๋ยวก็ได้อายคนหรอก”

พลัก

WINTALK

ตอนนี้ผมกำลังอยู่ที่คอนโดของผมย่นใจกลางกรุงติดริมแม่น้ำ ผมกำลังอยู่กับเด็กปากดีคนหนึ่งที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงขนาดคิงไซน์ ผมกำลังรอให้เด็กมันตื่นก่อนค่อยฉีดยาให้ปลุกให้มัน ทำไมต้องฉีดยาปลุกนะหรอก็เพราะดูๆแล้วเด็กมันคงไม่ยอมผมง่ายหรอกแล้วอีกอย่างมันจะไปสนุกได้ยังไงถ้าคนที่เรามีอะไรด้วยไม่ให้ความร่วมมืออะ

“อึก อืม” สงสัยคงจะตื่นแล้ว

“ตื่นสักทีนะนึกว่าจะหลับไปถึงพรุ่งนี้ซะอีก”

“ไอ้เหี้ยมึงมันกูไว้ทำหอกอะไร ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ” ขนาดพึ่งตื่นยังปากเก่งขนาดนี้ไม่อยากจะนึกถึงบทจูบอะเร้าร้อนเลย

“กูไม่ได้มันมึงไว้ทำหอก แต่มัดไว้ทำเมีย”

“พ่องงมึงอะ ไอ้เหี้ยกูเป็นผู้ชายจะไปเป็นเมียมึงได้ไง”

“เดี๋ยวมึงก็รู้ว่าเป็นได้รึไม่ได้” ผมเดินมาที่โต๊ะเครื่องแป้งเพื่อมาเอาเข็มฉีดยา เพื่อที่จะฉีดให้มันโดยเฉพาะ

“มึงจะทำเชี่ยของมึง อย่านะไอ้สัด โอ๊ยยไอ้เชี่ยมึงฉีดยาไรให้กูห๊ะ”

“ก็ยาที่จะทำให้มึงเป็นเมียกูไง ถามแปลกๆๆนะมึงอะ ที่เหลือก็แค่รอเวลาเท่านั้นแหละ”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

“อ๊ะ อืออ”

“สงสัยยาจะออกฤทธิ์แล้วเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”

.....................................................................................

สวัสดีค๊า ฝากนิยายอีกเรื่องไว้ด้วยนะคะ สนุกหรือไม่สนุกสามารถเม้นบอกกันได้นะ

สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณนักอ่านที่เข้ามาอ่านด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา