ป่วนรักอลวน

10.0

เขียนโดย ใจจ้าว

วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.41 น.

  35 ตอน
  20 วิจารณ์
  38.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 22.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

25) พี่มาร์คมอ้อน! (เมีย)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 


     ผมนั่งหัวเราะแห้งๆกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับสถานการณ์ตรงหน้าแล้วส่ายหัวเบาๆ เอาเป็นว่าค่อยหาเวลาเหมาะๆ สารภาพกับอีตานั่นละกัน (. .) ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ตอนนี้แน่ๆ!

 

      " ว่าแต่ ตอนแรกไหนหนูแบมบอกว่าไม่ใช่เมียไอ้มาร์คไงคัรับ? " อีตาเจบีพูดขุ่นอีกแล้วมองหน้าผมอย่างคาดคั้น พร้อมกับแจ็คสันที่จ้องตาผมแบบไม่กระพริบ เอ่อ ไม่ใช่เมียไงครับ  แค่เคยได้กัน โอเคมั้ย? ไม่ใช่ ส.สระเอีย เมีย ฮือT^T

 

      " แบมแบมอาจจะบอกว่าแม่ของลูกแทนรึเปล่า? "  แจ็คสันตั้งข้อสงสัยพร้อมกลอกนัยน์ตาไปมา ลูกบ้าอะไรล่ะครับ ลูกกระเดือกอะดิไม่ว่า T^T แบมแบมไม่อยากทน! ขณะที่คู่ขาสองคนตั้งข้อสงสัยโน่น  นี่ นั่น แบบมโนเอาเอง มาร์คก็ก้าวเท้ายาวก่อนจะปีนขึ้นเตียงมานั่งข้างๆพลางส่งนัยน์ตาคมกริบไปทางทั้งคู่ เพื่อเรียกร้องความสนใจแบบเงียบๆ

 

        " ? "  เครื่องหมายคำถามปราฏตรงหน้าเจบีกับแจ็คสันทันที และแน่นอนว่าผมก็ด้วย พูดก็พูดเถอะ มาร์คเป็นคนที่ยากแท้หยั่งถึงจนผมไม่รู้ว่าอีตานี่จะทำให้ผมสะอึกตอนไหนบ้าง พูดอะไรมาทีคนแมนแทบจะลมจับทุกทีเลย T_T มาร์คไม่ได้พูดอย่างที่คาด แต่เขากลับชี้นิ้วมาที่ผมครู่นึงก่อนจะดึงไปจิ้มที่หน้าอกตัวเองดังจึ้กๆสองที

 

         " นั่นภาษาใบ้หรืออะไรครับ -_-? "

 

         " อือ " หมอนั่นพยักหน้ารับโดยที่ไม่ได้รู้เลยว่าอีตาเจบีกำลังประชดอยู่ ทำเอาคนขี้จ้อถึงกับถอนหายใจยาวก่อนจะหันไปมองแจ็คสันที่กำลังเม้มปากอย่างครุ่นคิด

 

        " ไอ้หวัง มาร์คแม่งจะสื่ออะไรกับพวกเราครับ กรุณาแปลภาษาต่างดาวเป็นเกาหลีที "

 

        " บางทีมาร์คคงกำลังจะบอกว่า..... " แจ็คสันลากเสียงแล้วขมวดคิ้วอย่างไม่แน่ใจ

 

        " ว่า " เจบีพูดตามแล้วรอคนตัวสั้นอย่างใจจดใจจ่อ

 

        " มาร์คจะบอกว่า.... เอ่อ " แจ็คสันกลอกนัยน์ตารัวๆพยายามประมวลผลกับภาษาใบ้ของอีตาหน้ามึนมาร์คอย่างหนักหน่วง ซึ่งทำให้บรรยกาศตกอยู่ภาวะที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายอะไรเอ่ย??? คือบางทีก็อยากได้วุ้นแปลภาษาของพี่โดเรมอนเหมือนกันนะ เผื่อจะช่วยทำความเข้าใจกับมนุษย์ถ้ำอย่างเขาไดบ้าง -_-^

 

       นัยน์ตาสีนินทอดมองพวกเขาอย่างเนือยๆ ก่อนจะเปล่งเสียงที่ได้ยินไม่บ่อยนัก ( และจะดีมากที่จะไม่ได้ยินมันอีก T_T ) 

 

       " นี่ " คนอึนพูดขึ้นพร้อมกระดกปลายนิ้วเรียวชี้มาแทบจะทิ่มหน้าผม ก่อนจะจบด้วยประโยคสั้นๆ ง่ายๆ กระชับ รวบรัดและชัดเจนมากกว่าอะไรดี!

 

       " ของกู " จึ้กจึ้กๆ ที่หน้าอกตัวเองสามที " เคนะ "

 

       " โอเค -O- " เจบีเบิกตากว้างพร้อมพยักหน้าอย่างเมาๆตามอีต้าบ้ามาร์ค บางทีผมว่ามันอาจจะติดต่อกันทางอากาศ ที่พอสูดลมหายใจใกล้คนหน้ามึนทีไรเป็นต้องรู้สึกอึนอึน เมาเมา ไปด้วยทุกที

 

        " สั้นๆ แต่จัดว่าเด็ด -O- " อีตาคนขี้จ้อพูดขึ้นอีก แต่สีหน้ายังคงความตะลึงงั้นไว้อยู่เช่นเดิม " โอมายก็อดดดดดดดดดด o)O(o " 

 

        อีกคนหลุดวงโคจรกาแล็กซี่เข้าสู้ทางของพระเจ้าไปแล้ว -_-^

 

        เออ! บ้าจริง! รู้สึกว่าอีตาบ้านี่จะชอบแอบอ้างว่าผมเป็นนู่นนี่ นั่นโน่นกับเขาเหลือเกิน ไม่เห็นจะถามความสมัครใจเลยสักนิด T^T ( ได้ข่าวแกก็ทำไม่ใช่เรอะ )

 

        ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนกับข่าวมั่วนิ่ม ทั้งเรื่องท้องทั้งเรื่องเมียที่ต้องตามแก้แบบมากมายมหาศาล อันที่จริงก็เพราะความสนุกปากมากไปนั่นเองแหละ ผมผิดเอง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้อนเหตุแห่งความซวยก็เพราะผมจะตามไปลบคลิปบ้าๆ นั่น! T_T จากตอนแรกแค่ซวย ตอนนี้ก็เป็นซวยบัดซบ! เจ็บปวดเป็นบ้า กระซิกๆ ผมจะหาทางแยกจากเขายังไงดีฟะ แบบลบคลิปนั่นเรียบร้อยโรงเรียนจีน ได้ลิงน้อยพี่พอลแฟรงค์ของผมกลับโดยสวัสดิภาพ แฮปปี้เอนดิ้งอะไรแบบนี้

 

       " เจ็บ " จู่ๆ ลมหายใจร้อนๆ กับเสียงกระซิบก็ดังข้างหู ดึงผมออกจากภวังค์จนสะดุ้งโหยง และแน่นอนว่าไม่ใช่ใคร อีต่บ้ามาร์คนั่นแหละ! เบ้าหน้านิ่งที่ดูยังไงก็ไม่เข้ากับคำพูดที่ว่าเจ็บนั่นกะพริบตาปริบๆ เหมือนพยายามเรียกร้องความสนใจในรูปแบบของเขา ครับ เจ็บครับ แล้วไงครับ? ต้องการอะไร พูด! -_-? อย่าปล่อยใหแบมแบมคนแมนงงนาน!

 

         ผมขมวดคิ้วแล้วสบนัยน์ตาสีนินอย่างประหลาดใจ ไม่รู้มาร์คแอบขยับตัวเข้ามาใกล้ขนาดนี้เมื่อไหร่ แต่เขาขยับเข้ามาใกล้มากกว่านี้คงสิงร่างผมได้เลยล่ะ ตีเนียนเก่งตริงๆ ใหตาย

 

       " เจ็บ " เขาพูดอีกรอบแล้วจิ้มไหล่ผมสองจึ้ก โอเค เสียงเขาเริ่มอ่อยลงนิดหน่อยก็จริง แต่เบ้าหน้าอีตานี่ตอนเจ็บคือแบบนี้ >> (-_-) ผมควรเชื่อมั้ย ตอบ!

 

      " เมีย " มาร์คพูดพร้อมจิ้มเพิ่มเป็นสามจึ้ก ผมหันหน้าหนีไอร้อนระอุจากลมหายใจที่ทำเอาขนอ่อนผมตั้งชันอย่างไม่ปรึกษามันสมองเลยสักนิด เวรเอ๊ย ทำไมเขาต้องเรียกผมด้วยสรรพนามบ้าๆแบบนั้นด้วยฟะครับ T-T แถมไอ้เสียงที่ดังหน้ารำคาญในอกนั่นก็กลับมาอีกแล้ว!

 

      ผมเหลือบสายตาไปมองทางอื่นพยายามคิดถึงเรื่องอื่น เพื่อลบใบหน้าหล่ออึนที่พยายามจะชะโงกหน้าเข้ามาเรียกร้องความสนใจด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ และใบหน้ามึนๆ ที่ขัดกับคำพูดของเขาซะยิ่งกว่าอะไรดี ไม่ๆๆ! อย่าทำหน้าแบบนั่นใส่ผมนะครับโว๊ยยย ! TOT 

 

      " ผัวเจ็บ "

 

       อ้ากกกกกกกก!!!  คุณพระคุณเจ้า นอกจากอีตาหน้ามึนนี่จะบังอาจใช้สรรพนามมิควรกับแบมแบมคนแมนคนนี้แล้ว เขายังเรียกแทนตัวเองด้วย..... ผัว! อีกทีนะ ผัวค้าบบ!!! ถึงธรรมชาติชะนีจะร้องผัวๆๆๆๆตลอด แต่ไม่ได้เรียกนายแน่นอนมาร์ค แล้วนายคงลืมอะไรบางอย่างไปว่า ผมเป็นผู้ชายที่แมนมากมากโว๊ยยยยยย!

 

 

 

 

 

 

 วันนี้มาต่อตอนใกล้รุ่งเลย ขอโทษคนอ่านด้วยนะจ้ะ พอดีไรต์เพลอหลับ สะดุ้งตื่นมาอีกที ก็ ตี3 แล้ว รีบลงให้เลย อาจสั้นไปนิด แต่รับรองตอนหน้าจับเต็มยาวๆไปเลยเนอะ ใครชอบพี่มาร์คมุมอ้อนเมียบ้าง ก็ช่วยโหวต เม้ม เป็นกำลังใจให้ไรค์ด้วยเนอะ

 

                                 ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านคะ 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา