แสบนัก จับมารักซะเลย

-

วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.51 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  3,959 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          สหรัฐอเมริกา

 

 

 

     เสียรถสปอร์ตหรูแล่นเข้ามายันลานบ้านด้วยความเร็วก่อนนะหยุดลงร่างเล็กรีบลงจากรถก่อนจะวิ่งเข้าไปในตัวบ้านอย่างรีบร้อนผมยาวสลวยปลิวตามแรงลมที่ปะทะทำให้ร่างนั้นดูดีราวภาพแกะสลักที่ถูกสร้างมาอย่างดี

"พ่อ ขาาาาาา"ร่างเล็กวิ่งเข้าห้องรับแขกไปหาผู้เป็นพ่อที่นั่งรอสักพักแล้ว

"ว่าไงตัวแสบจะมาอ้อนอ่ะไรพ่อหรอ หืมม"มือใหญ้รูบหัวร่างเล็กอย่างเอ็นดู

"พ่ออ่ะรู้ทันซันนี่ตลอด"ร่างเล็กทำท้างอนก่อนจะหันไปกอดผู้เป็นพ่อเช่นเดิม

"ซันนี่อยากไปหาพี่ชายยยย"

"ทำไรล่ะ"ผู้เป็นพ่อหันมาถามด้วยความแปลกใจ"ร้อยวันพันปีบ่นว่าที่นั่นร้อน"

"พ่อค่ะซันนี่ไม่ได้เจอพี่ตั้งสองปีล้วนะซันนี่คิดถึงพี่"ร่างเล็กยังคงออดอ้อนผู้เป็นพ่อ

"เฮ้อ~ก็ได้ๆพ่อ อนุญาต"ผู้เป็นพ่อพูดออกมาแบบเหนื่อยๆใจตั้งแต่ที่แม่ของซันนี่เสียซันนี่อายุเพียง ห้าขวบเศษเลยทำให้พวกพ่อและพี่ตามใจทุกอย่าง

"เย้~ซันนี่ไปเตรียมของก่อนนะค่ะรักพ่อที่สุดเลยค่ะราตรีสวัสดิ์ค่ะ"ร่างบางหอมแก้พ่อก่อนจะวิ่งไปที่ห้องอย่างตื่นเต้น อีกไม่นานคงได้เจอแล้วสินะ คนๆนั้น 

กริ๊งงงง

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นทำให้ฉันต้องลุกมาปิดอย่างงัวเงีย

"กี่โมงแล้วเนี่ย"ฉันมองนาฬิกาแล้วต้องตาโต

"ว้าย!!!เจ็ดโมงเครื่องบินออก เก้าโมงจะทันไหมเนี่ย!"ฉันรีบอาบน้ำแต่ตัวและรีบขนกระเป๋าสามใบลงบันไดมาอย่างทุลักทุเล "พวกคนใช้หายไปไหนกันหมดนะไม่มาช่วยถือของเลยมันน่าโมโหนัก"

"มาแล้วหรอทานอะไรก่อนไหมลูกกว่าเครื่องจะออกอีกตั้งชั่วโมง"ฉันหันไปมองพ่อแล้วเดินไปหาท่าน

"ไม่ดีกว่าค่ะพ่อเดี๋ยวตกเครื่องเอา"ฉันหันไปยิ้มให้พ่อคงจะไม่ได้เจอนั้นอีกนานเหมือนมันจะเป็นแบบนั้น"พ่อค่ะดูแลตัวเองดีๆนะค่ะทานข้าวให้ตรงเวลาทานยาตามที่หมอสั่งด้วยนะค่ะ"

"พ่อแข็งแรงจะตายไปคงไม่ตายง่ายๆหนอกลูกไปเถอะดูเเลตัวเองด้วยนะลูก"ฉันนั่งกอดพ่อสักพักก่อนนะกล่าวลาแล้วเดินขึ้นรถให้คนไปส่งที่สนามบิน

 

ประเทศไทย

 

  ถึงแล้วนั่งจนรากแทบงอกเลยฉันไม่ค่อยชอบอากาศร้อนๆแบบนี้เลยมันทำให้หงุดหงิด ดีนะที่มาถึงตอนเย็นๆเลยไม่ร้อนมาก อันที่จริงฉันไม่ได้บอกพี่ชายว่าจะมาว่าจะมาเซอร์ไพรซ์แต่ต้อนนี้ฉันคงต้องหารถแท็กซี่ไปบ้านพี่ก่อน

20:30

นี้มันวันซวยอะไรทำไมประเทศไทยมันเปลี่ยนไปขนาดนี้ทำเอาฉันหลงทางตั้งนาน ในที่สุดก็มาถึงตรงหน้าฉันคือบ้านหรือคฤหาสน์เพราะมันใหญ่มากแต่ถึงยังไงก็เล็กกว่าที่อเมริกาอยู่ดีแต่ชังเถอะฉันกดกริ่งหน้าบ้านมีชายชุดดำหน้าโหดวิ่งออมมาเปิดประตูฉันจะถูกฆ่าไหมเนี่ย>_<!

"มาหาใครแม่หนู"เสียงพี่แกแบบว่าน่ารักอ่ะ ประชดย่ะน่ากลัวซะไม่มี

"ฉัน คุณหนู ซันนี่ วินเตอร์ จะเข้าบ้านได้ยัง "ฉันพูดอย่างหงุดหงิด

"คะ คุณหนู"อย่าอ้ามาสิแมลงเข้าไปวางไข่กับเต็วแล้วนะนั้น-_-

"ไม่ต้องพูดมาเลยยกของไปเก็บด้วยนะ"ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน"ทำไมทางมายาวจังใครให้สร้างใหญ่ขนาดนี้เนี่ยจะเปิดสวนสัตว์หรือไงนะ"ฉันเดินบ่นมาตลอดทาง จนเริ่มเข้าใกล้ตัวบ้านถึงได้ยินเสียงเพลงที่ดังขึ้นเรื่อยๆและรถหลายคันที่เรียงรายทั้ง จักรยานยนต์ รถยนต์เต็มไปหมดนี่พี่ชายชวนเพื่อนมาจัดงานบ้าบอไรอีกเนี่ยบ้านต้องรกแน่ๆเลยเฮ้อ~คงเป็นฉันสินะที่ตามเก็บกวาด

ฉันยืนทำใจอยู่หน้าประตูสักพักก่อนจะผลักเข้าไปเสียงเพลงที่ดังแสบไปยันแก้วหูและภาพหนุ่มสาวกำลังเต้นกันอย่างเมามันจนคนมาใหม่แถบจะบ้าตาย

"นี้มันอะไรกันนนนนน!!!!!!!!!!!!"เสียงฉันตะโกนอย่างดังทำให้ทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวเสียงเพลงดับทั้นทีทำให้ฉันกลายเป็นจุดสนใจขึ้นมา

มันน่านักพี่ชายนะพี่ชาย

"เฮ้ย!เกิดไรขึ้นว่ะปิดเพลงทำซากอะไร"เสียงตะโกนที่คุ้นเคยดังออกมาจากด้านใน

"มีผู้หญิงมาพี่ อยู่ๆก็มาตะโกนว่ะ"

"ไหนๆใครกล้ามารบกวนเวลาแห่งความสุขว่ะ"ชายหนุ่มผมยุ่งเดินออกมาฉันยอมรับเลยว่าพี่หล่อสุดๆเลยถ้าไม่ใช่พี่จับมาเป็นแฟนล่ะ

"มาหาใครสาวน้อย"พี่ชายทำหน้ากระล่อนใส่ฉัน

"แหมๆจำกันไม่ได้หรอห๊ะ!"

ตุบ

ผัวะ

ผลัก

"โอ้ย!! พอแล้วยัยตัวแสบ "พี่ชายทำท้ายอมแพ้

"คาวนี้รู้ยังว่าใครมาาาา"ฉันบิดหูพี่ชายแล้วดึกขึ้นมา

"โอ้ยๆๆๆๆ จะ จำได้แล้วจ้า"พี่ชายทำหน้าอยากร้องไห้คนที่อยู่ในงานต่างสงสัยว่าฉันคือใครและพยายามเข้ามาช่วยแต่ก็โดนการ์ดกันไว้

"งันดีตามมาคุยกันเลย"ฉันดึงหูพี่เดินตามฉันมา

"ซันนี่พี่เจ็บปล่อยก่อนน้าาาาา"พี่ชายทำท้าออดอ้อนแต่ไม่เข้ากับหน้าตาเท่าไร-*-ฉันเลยปล่อย

"สนุกต่อเลยเว้ย!"พี่ชายตะโกนบอกก่อนที่ทุกอย่างจะกลับไปสภาพเดิม เราเดินมาที่ห้องรับรองเล็กฉันนั่งบนโซฟาตรงข้ามกับพี่ชาย

"ซันนี่มาทำไมไม่บอกพี่"

"ก็ว่าจะมาเซอร์ไพรซ์แต่ซันนี่กลับเซอร์ไพรซ์เองซันี่"ฉันทำหน้าหงิก

"โถ่ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าซันนี่จะมา"

"เอาเถอะซันนี่จะไปนอนแล้วเหนื่อย"ฉันลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องตังเอง

แกร็ก

ทำไมประตูไม่ได้ล็อกนะ ฉันเดินเข้าห้องและเห็นเงาดำๆ หรือว่าจะเป็น

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!


สวัสดีค่ะ แต่งสดคำผิดอาจเยอะ ไม่ได้แต่งนานแล้วด้วยถ้ามีอะไรไม่ดีหรือควรแก้ไขบอกด้วยนะค่ะ  ขอบคุณที่

กรุณาเข้ามาอ่านค่ะ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา