จอมซาดิส(คิด)มีรัก

10.0

เขียนโดย ซุยกิ

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.29 น.

  20 บท
  15 วิจารณ์
  21.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 03.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) Gala dinner that very error!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

และแล้วคืนวันงานก็มาถึง >< 

ฉันตื่นเต้นมากๆกับชุดที่สวยดูเด่นหราและตอนนี้ฉันได้สวมใส่มัน แล้วก็จัดการรวบผมตามที่ม๊าบอก และรองเท้าสีเพลิงที่เข้ากั๊นเข้ากันกับชุดของฉันได้ดี เพลิงทั้งตัว คอนเซ็ปหนังหน้ามาเต็มริมฝีปากก็ต้องสีแดงเลือดนกนะจ้ะ ให้ดูจิกกันไปเลย งานนี้มีจิกค่ะ =_=' เอาล่ะแต่งตัวเสร็จแล้วที่เหลือก็รอ ม๊ากับป๊าโทรมาแจ้งรายละเอียดให้ฟังแล้วล่ะ ทุ่มตรงจะมีรถมาจอดรอที่บ้านเพื่อรับไปงาน กว่าจะถึงที่นั่นแขกก็คงมางานครบแล้วแหละ 

 

ครืดด ครืดด 

ได้รับข้อความใหม่จากไลน์ 

 

(ซันชาย) : ลงมาได้แล้ว คนขับรถจอดรอเราอยู่ พี่รอหน้าบ้านนะ ^^ 

(เซียร์) : อ้ะ! มาแล้วเหรอ รอแป๊บนะ เค้ากำลังลงไป -O- 

                                              (อ่านแล้ว)

(ซันชาย) : คร้าบๆ -3- 

 

ฟึ่บบ ฉันกดล๊อคหน้าจอจัดการยัดโทรศัพท์ลงกระเป๋าถือแนบกับตัวไว้ ลืมบอกไปกระเป๋าก็สีแดงเพลิงนะคะ  =_=' 

 

ฉันเช็คตัวเองอีกครั้งที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งดูให้รู้ว่าเรียบร้อยดีหรือยังก่อนจะออกไป ฉันต้องใช้เวลาเดินลงบันไดบ้านในวันนี้เป็นพิเศษเกิดตกลงมาหัวแตกคงไม่ต้องไปเจอละป๊ากับม๊า T^T

รองเท้าส้นเข็มสูง 6 นิ้วสีแดงเพลิงของฉันค่อยๆวางน้ำหนักลงบนพื้นบ้านอย่างระมัดระวัง ไม่ใช่ไรหรอกเดินลำบากมาก -_-' แต่ไม่เป็นไรฉันมีทักษะการเดินอยู่แล้วสบายมาก ฉันเปิดประตูบ้านออกไป ผลปรากฏว่าซันชายกำลังรออยู่หน้าบ้านยืนกดโทรศัพท์อยู่ ฉันจึงเดินเข้าไปหาแล้วสะกิดไหล่ซันเบาๆ 

 

จึ้กๆ 

"หือออ" ซันเงยหน้าขึ้นมามอง

 

O_O 

 

"เป็นไงบ้าง^^" ฉันหมุนตัวให้ซันดูแล้วโพสท่าราวกับนางแบบ โดยที่ไม่ทันรู้สึกตัว โทรศัพท์ที่อยู่ในมือของซันหล่นลงพื้น ดัง ปั๊กก! 

 

"อ้ะ! มือถือ"

ฉันอุทานพร้อมกับก้มลงไปเก็บมันขึ้นมา ในขณะที่ต้องย่อตัวเก็บ อีที่แหวกข้างๆก็แหวกออก

-O- ลำบากจริงโชว์ดีจัง 

 

"อ้ะ"

ฉันยื่นโทรศัพท์คืนให้ จากที่ซันหน้าอึ้งอยู่แล้วก็ทำหน้าอึ้งเข้าไปใหญ่

 

"เอ่ออ โทษทีพี่คิดอะไรเพลินไปหน่อย =///=" 

 

"อะไรกัน เค้าไม่สวยเหรอ" ฉันถามและทำหน้ามุ้ย 

 

"อื้อ" 

 

"ไม่สวย??"

 

"สวย =///="

 จากนั้นซันก็ไม่พูดอะไรอีก แต่ไม่เข้าใจว่าซันเป็นไข้หรือเปล่าเพราะตอนนี้หน้าและหูของซันมันแดงแข่งกับชุดของฉันแล้ว ณ ตอนนี้ -_-' และฉันก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ จากนั้นคนขับรถก็เดินมาเปิดประตูรถลีมูนซีนให้เราขึ้นไปนั่ง ระหว่างทางซันมองฉันตลอดเวลา ฉันรู้สึกประหม่าเหลือเกิน สายตาของนายนี่มันยังไงกันยะ =_=' 

 

"มองอย่างกับจะสิงเค้าแหนะ=_="  หลังจากที่นั่งเงียบกันมานานฉันก็พูดมันออกมา

 

"พี่แค่มอง" 

 

"หราาา" 

 

"พี่ไม่เคยเห็นน้องสาวตัวเองในลักษณะนี้ -///-" 

 

"ลักษณะนี้มันเป็นยังไง หรือเค้าดูแก่แดดเกินไป O_O" 

 

"ไม่ๆ เธอเซ็กซี่มาก และพี่ไม่เข้าใจใครเป็นคนเลือกชุดนี้ให้เธอ ถ้าพี่รู้ก่อนหน้านี้พี่ไม่ให้เซียร์ใส่อะไรแบบนี้หรอก"

 

"ม๊าเป็นคนเลือกชุดให้เค้า เค้าจะปฏิเสธได้ไง -^-" 

 

"ว่าไงนะ!" ซันลั่นขึ้นมาทันที 

 

"เบาๆหน่อยสิซัน" 

 

"ไงก็แล้วแต่ วันนี้อย่าห่างจากพี่เด็ดขาดนะ"

ซันทำหน้าดุใส่แล้วก็หันมองออกไปนอกหน้าต่าง จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก รถค่อยๆชะลอแล้วหยุดลงตรงที่หมาย แล้วก็มีพนักงานมาเปิดประตูรถให้ ในที่สุดฉันกับซันก็มายืนอยู่ที่หน้างานเป็นที่เรียบร้อย แล้วเราสองคนก็เดินเข้าไป งานนี้จัดที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ในระหว่างที่ฉันก้าวเข้ามาในงาน ให้ตายสิ่ ฉันไม่รู้มาก่อนเลยชุดฉันตอนโดนแสงไฟในงานมันจะเด่นหราขึ้นมาขนาดนี้ แถมขายังแหวกซ้ายแหวกขวายามก้าวเดิน ฉันไม่แปลกใจเลยที่มนุษย์จำนวนมหาศาลกำลังมองมาทางนี้อยู่ ในขณะที่ซันชายก็โดนสาวๆมองกันไม่น้อยเลยทีเดียว 

 

"อุ๊ยย แกดูผู้ชายคนนั้นดิ่หล่อ มว๊ากกกก >0<"

 

ฉันได้ยินนะ ยัยผู้หญิงในงานคนนึงกำลังพูดแล้วชี้ไม้ชี้มือมาทางซันกันใหญ่โต โอ้โหอลังการจากนั้นเพื่อนนางก็ตอบกลับมา -O- 

 

"เขามากับแฟนหรือเปล่า สวย สวยเกินไปแล้วนะ T^T"

 

จะดีใจดีไหมที่โดนชมว่าสวย ถึงแม้จะเป็นคำนินทาก็เถอะ

แล้วซันก็ไม่ใช่แฟนฉันย่ะพี่ชายตูโว้ยย พวกเธอเข้าใจป่ะ  -_- 

 

"ซัน/เซียร์ ลูกแม่"

เสียงม๊าที่ยืนอยู่กับป๊ากำลังโบยมือหวอยๆให้ ฉันรีบเดินเข้าไปกอดทันที 

 

"ม๊า ป๊า คิดถึงจังเลยย T^T"  น้ำตาจะไหลอ่ะ 

 

"โอ๋ๆ อย่าร้องเดี๋ยวไม่สวยน้าาา"

 ม๊ากับป๊ายิ้มให้อย่างอ่อนโยน ท่านยังอ่อนโยนกับฉันเหมือนเดิมเสมอไม่เปลี่ยน 

 

"ม๊า เป็นคนเลือกชุดนี้ให้เซียร์เหรอ? -_-" ซันถามแล้วชี้มาที่ชุดของฉัน 

 

"ใช่แล้วจ้าา ^^ เซียร์ของแม่โตเป็นสาวแล้ว ไม่คิดเลยว่าใส่แล้วจะออกมาสวยขนาดนี้ ลูกเด่นมากๆในงานคืนนี้ แม่สังเกตุหนุ่มๆมองลูกจนตาเป็นมัน"  

แล้วม๊าก็หัวเราะ เอ่อฉันรู้สึกประหม่านิดหน่อย เพราะชุดนี้ค่อนข้างอาศัยความมั่นหน้า

 

"ซันแกเป็นไงบ้าง ดูแลเซียร์ดีหรือเปล่า"  แล้วป๊าก็หันมาพูดกับซัน 

"ดีครับป๊า" ซันตอบแล้วยักไหล่ จากนั้นป๊ากับม๊าก็ขอตัวเพราะได้เวลากล่าวเปิดงานแล้ว 

 

ไฟในงานถูกปรับให้มืดลงพร้อมกับเสียงกล่าวเปิดงาน

"สวัสดีทุกท่านที่มาร่วมงานในวันนี้ เรายินดีที่มีวันนี้ ธุรกิจของเรากำลังไปได้สวย วันนี้ดิฉันได้มีโอกาสบินกลับมาไทยเพื่อมาฉลองในสายงานธุรกิจ รวมถึงผู้มีเกียรติทั้งหลาย บลาๆๆๆๆๆๆๆ" 

 

 

ในขณะที่ม๊ากล่าวเปิดงาน ฉันก็ได้รับข้อความทางไลน์ 

 

(เซรามิกซ์) : อยู่ไหน ? 

 

ตานี่อีกแล้ว -____- 

 

(เซียร์) : อยู่บ้าน (ตอแหล) 

                     (อ่านแล้ว)

 

(เซรามิกซ์) : ส่งรูป

 

รูปผู้หญิงชุดแดงกำลังถือแก้วไวน์ 

ชัดด!! 

ชัดเลย นี่มันฉันชัดๆ =[]=

 

(เซียร์) : นายอยู่ตรงไหนเนี่ยะ? 

                        (อ่านแล้ว)

 

(เซรามิกซ์) : หู้วว สนใจขึ้นมาเชียว -.- 

 

(เซียร์) : ไม่เล่นนะโว้ยย =_='

                          (อ่านแล้ว)

 

(เซรามิกซ์) : 5555555 

 

ฉันกำลังจะพิมพ์ต่อ จู่ๆก็มีมือของใครไม่รู้มาคว้าเอวไว้ ฉันตกใจหันไป เห็นอีตามิกซ์ในชุดสูทแฟชั่นสีดำกำลังยืนทำหน้าตายอยู่ ในขณะที่มือเขาก็จับอยู่ที่เอวของฉัน เยี่ยมม -_-' 

 

"จับฉันทำไม"

ฉันโวย แล้วก็ขอทางเดินออกมาจากปะรำพิธี ฉันก้าวฉับๆออกมาจากงานโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าออกมาทำไม อ่าว -*- 

 

"จะไปไหนน่ะ -_-" มิกซ์ถามฉันแต่ก็ไม่วายเดินตามฉันออกมาด้วย 

 

"จะตามฉันมาเพื่ออะไร"

ฉันหันไปถาม แต่หมอนี่ไม่ได้ฟังฉันเลย เขาเอื้อมมือมาแตะที่ชายกระโปรงของฉัน

แล้วก็ 

 

ฟิ้วววว 

"ว๊ายยยยย =[]="

กรี๊ดดไอ้เลวววว  เขาเลิกกระโปรงฉันขึ้น ซึ่งฉันตกใจมาก เอามือปิดแทบไม่ทัน ดีนะที่ตรงนี้มีแค่ฉันกับไอ้หมาบ้านี่อยู่ ไม่งั้นฉันคงขายหน้าเป็นสิบงาน 

 

"ไอ้บ้าาา!" ฉันลั่นขึ้นมาทันที คิดจะทำบ้าอะไรวะ 

 

"ผ่าขนาดนี้ ก็เปิดมันเข้างานเถอะครับ-_-" 

 

"เรื่องของฉัน" ฉันทำท่าจะเดินหนี หมอนั่นก็คว้ามือฉัน

 

ฟึ่บบบบ

ผัวะ!!!

 "ไอ้เวร!"

จู่ๆซันชายก็พุ่งมาจากไหนไม่รู้ กระโดดเข้ามาต่อยปากมิกซ์ทันที อีตามิกซ์เซไปเล็กน้อยและชกกลับไปที่หน้าของซันเพื่อเป็นการเอาคืน 

ผัวะ!!!

ฉันพุ่งเข้าไปแซกระหว่างกลางทันที

 

"หยุดดดดดด!!"

ฉันห้ามพร้อมกับเอามือขวางทั้งคู่ไว้  นี่ฉันทำอะไรอยู่ ฉันกำลังห้ามหมาบ้าที่กำลังกัดกันอยู่เหรอ

 

"เซียร์ ถอย ไป" ซันพูดช้าๆ แต่เน้นเสียงหนักๆ ฉันแอบกลัวนิดหน่อย 

 

"ไม่ ซันนั่นแหละถอยไป" 

 

"อะไรนะ" ซันน่ากลัวมากตอนนี้ แต่อีตามิกซ์ก็ไม่ต่างกัน 

 

"เขาไม่ได้จะทำอะไรเซียร์ซักหน่อย"

ฉันแก้ปากให้ เหตุผลที่ต้องทำก็เพราะไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่ไปกว่านี้ 

 

"เชื่อมันเหรอ พี่เห็นแววตามันพี่ก็รู้แล้ว มันอยาก มันเสี้ยนเต็มทนละ"  

 

"เสี้ยน เหอะๆแกดูฉันรู้ด้วยเหรอ" มิกซ์พูดแล้วหัวเราะเยาะออกมา 

 

"ไอ้เวรเอ้ย!! " ซันจะเข้าไปซัดอีกรอบแต่คราวนี้ฉันกอดแขนซันไว้ก่อน 

 

"ซัน เราเข้าไปในงานดีกว่านะ ขอร้องละ"

ฉันพยายามคะยั้นคะยอเต็มที่ เห็นท่าทางซันไม่ยอมอะไรเลย ฉันจึงผลักซันเข้าไปในงานทันที ป๊ากับม๊าดูงงนิดหน่อยที่เห็นซันทำหน้าอารมณ์เสียหัวยุ่งๆ เหมือนไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ฉันฝากซันไว้กับป๊าให้ป๊าคุม ซันทำท่าจะตามฉันมาอีก ฉันแค่จะไปห้องน้ำต้องตามเฝ้าอีกหรือไง ฉันเลยทำไม้ทำมือประมานว่า ไม่งั้นจะฟ้องป๊า ให้ป๊าจัดการ ซันเงียบไม่พูดอะไรอีก แล้วทำหน้าตาอารมณ์เสียหนักกว่าเดิม =_=' 

 

ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แล้วเดินเลาะผู้คนออกมา

 

ควับบบ

ยังไม่จบค่ะ อีตามิกซ์โผล่มาจากไหนไม่รู้เข้ามาดึงมือฉันไว้อีกแล้ว มีปัญหาอะไรกับข้อมือฉันนักหนา แล้วเขาก็ก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของฉัน

 

"คืนนี้เธอน่าโดนอุ้มที่สุด" 

 

ฟึ่บบ O_O

 

"กรี๊ดดดดดดดด" 

ไม่ทันขาดคำ อีตามิกซ์ก็รวบแขนรวบขาฉันอุ้มพาดบ่าแล้ววิ่งออกประตูหลังงานทันที =[]= 

ฉันดิ้นๆ ปากก็ร้องไปด้วย แต่ร้องไปก็เท่านั้นเพราะไวมาก ตอนนี้ฉันออกมานอกงานแล้วมันไกลเกินกว่าที่จะร้องเรียกให้ใครช่วย 

 

"ปล่อยฉันนะ ซันช่วยเค้าด้วย ซันนนน"

 ฉันพยายามส่งเสียงเรียกซัน แต่ซันออกมาไม่ได้ แล้วป่านนี้คงอยู่กับป๊าไปไหนไม่ได้ 

 

"เงียบบบ"

มิกซ์พูดพร้อมกับจับฉันยัดเข้ารถบีเอ็มสีดำของเขาคันเดิม แล้วเพื่อกันฉันหลุดออกไปหมอนั่นก็ดึงเอาเชือกไนล่อน ย้ำไนล่อนที่แม่งหนาๆอ่ะ มาผูกฉันติดไว้ที่เบาะนั่งข้างๆคนขับพอมัดเสร็จก็วิ่งอ้อมมานั่งฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไปโดยที่ไม่มีใครสงสัยอะไรเลย ให้มันได้แบบนี้สิ

 

"จะพาฉันไปไหน" 

 

"ไปตื้ด -_-" 

 

"นายช่วยจริงจังหน่อยได้มั้ย!" ฉันขึ้นเสียง 

 

"ฉันล้อเล่นเหรอ?"  มิกซ์หันมาส่งสายตา

 

"ใช่ นายล้อฉันเล่น" 

 

"ฉันอุ้มเธอมาจริง จับเธอมัดจริง อยู่ด้วยกันสองต่อสองนี่คือความจริง ล้อเล่นตรงไหนครับ"

 

"โอเค ต้องการอะไร?" ฉันถาม

 

"ขโมยเธอกลับบ้าน -_-" 

 

"ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ" ฉันดิ้นไปดิ้นมา โอ้ยยย หมอนี่มันโรคจิต T^T 

 

"ก็แฟนเธอมาต่อยผม ไอ้ห่านั่นทำผมเจ็บนะ"

 ไอ้ห่านั่นมันคือพี่ชายฉันนะ พูดให้มันดีๆหน่อย -*- 

 

"แล้วจับฉันมาทำไมล่ะ" 

 

"ชดใช้ผมซะ ที่ทำให้คืนนี้ผมไม่สบอารมณ์"  

 

"เดี๋ยวนะ!"

 

 ไม่นะนี่ฉันต้องชดใช้เรื่องอะไร? ทำให้เขาเจ็บเหรอ?

 แล้วเขาก็หันมองฉันด้วยแววตาหิวกระหายที่คล้ายกับหมาป่า

 

"เตรียมใจไว้"  

 

ลูกแกะอย่างฉัน....

 

"แม่สาวชุดแดง"

 ".......!!!!!" จะเหลือขนอะไรล่ะะะ!

 

 

 

เว็บขีดเขียน

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา