รักร้ายๆของยัยจอมเพี๊ยนน

ตอนที่ 5 ความทรงจำ

“มาทะเลทั้งที...พวกเราออกไปเล่นน้ำกันเถอะ” เร่นน่าเพื่อนรักยังคงร่าเริงสนุกสนานกับการมาท่องเที่ยวในครั้งนี้ 
“จร้าๆ” 
“เรียวริทำท่าทางให้มันสนุกกว่านี้หน่อยจิ” เร่นน่ากระตุ้นเพื่อนให้มีอารมณ์ร่วม...ก่อนที่เธอจะวิ่งไปริมทะเลพร้อมกับห่วงยางกลมๆ ที่เธอเอามาจากบ้านด้วย 
...เล่นน้ำๆ
เรียวริพอเห็นเพื่อนตัวเองสนุกแบบนั้นก็เลยอดสงสัยไม่ได้...จึงหันไปพูดกับรียองที่ยืนอยู่ข้างๆ 
“รียองดูเพื่อนเราสิ ตอนมาที่นี้เมาคลื่นทะเลแทบเป็นแทบตาย...ไหนตอนนี้ร่าเริงขนาดนี้ได้เนี้ย”
“เตง...เราก็ไปเล่นน้ำกันเถอะ” รียองพูดก็ไม่รอช้า...จับเรียวริอุ้มแล้ววิ่งตรงดิ่งไปที่หาดทรายขาวทันที ฮาโรโร่เองที่ยืนอยู่หน้าบ้านถึงกับแอบอมยิ้มเป็นไม่ได้เหมือนเห็นบ่าวสาวคู่นี้หนุงหนิงกัน
“แหม้ๆ น่าอิจฉาจริงๆ เลยนะคู่นี้” ฮาโรโร่พูดจบแล้วเขาก็เดินออกมาไปนั่งริมทรายหาดที่อากาศกำลังพอดีไม่ร้อนเลยสักนิด
...
ช่วงบ่าย...เหล่าสหายทั้งหลายก็พากันเล่นสนุกไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย แต่ก็ต้องหยุด เพราะทนต่อความหิวไม่ไหว
“เร่นน่า...นี่เธอเอาข้าวกล่องมาทานที่นี้ด้วยเหรอ” ฮาโรโร่เดินเข้าไปถามเร่นน่าทันที...เมื่อเห็นเธอ
“นายเป็นใคร...?” สาวน้อยพูดเล่น จริงๆ เธอรู้อยู่ว่าเขาคือ...ฮาโรโร่ เพื่อนสนิทของรียองแฟนเพื่อนสาวของเธอ
“ฉันชื่อฮาโรโร่ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” 
“ฉันชื่อเร่นน่า ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน” ทั้งคู่แนะนำตัวกันเรียบร้อยจริงๆ อ่ะ ทั้งสองคนนี้อาจจะรู้จักกันมาก่อนก็เป็นได้ เพราะท่าทีที่ฮาโรโร่เดินเข้าไปทักเร่นน่า...ดูเหมือนจะไม่มีอาการเขินๆ อายๆ เลย
...
วอลเล่บอลตอนเย็นๆ หลังจากที่ทุกคนรับประทานข้าวกล่องที่เตรียมมาแต่บ้านเสร็จ
“เรามาเล่นวอลเล่บอลกันเถอะ” เร่นน่าเอ่ยปวกชวนเพื่อนๆ ที่กำลังนอนตากแดดยามเย็นอันแสนจะอบอุ่น ดวงอาทิตย์สีแดงราวสีของผลมะม่วงสุกและแตงโมสีแดงน่าอร่อยรสไอศกรีม เหอะๆ บรรยายอะไรของเราฟร่ะเนี้ย...? 555+
“เร่น แกยังจะเล่นอีกเหรอ” เรียวริถาม
“แน่นอน...” เร่นน่าตอบแบบไม่คิด
“แหม้ๆ มาเที่ยวทั้งทีนี้เนาะ พวกเราไปลุยกันเถอะเร่นน่า” ว่าแล้วทั้งสองสาวก็เดินไปเล่นวอลเล่นบอลริมทะเลกันอย่างสนุกสนาน
เหล่าเพื่อนๆ ที่ติดตามมาเที่ยวด้วยก็พากันกลับบ้านกันหมดแล้ว โดยให้ฮาโรโร่ไปส่งที่ท่าเรือ...
“ฮาโรโร่...เก่งจังขับเรือก็ได้เรียนด้วย แต่ไหนยังไม่มีแฟนน้า น่าสงสัย”
“จะมาสงสัยฉันทำไม...กลับบ้านกันไปได้แล้วววว” พูดจบ...ฮาโรโร่ก็บิดเรือมายังคฤหาสน์บนเกาะของเขา
...
“มาเล่นกันต่อเหอะเรียวริและรียอง” หนูเร่นน่าเธอยังคงสนุกสนานบานหทัยยิ่งกว่าใครๆ ที่มาเที่ยวเกาะในครั้งนี้
“โหย...พอได้แล้วน้าเร่น ฉันหิวข้าวแล้วด้วยกลับไปยังคฤหาสน์ของฮาโรโร่กันเถอะ” เรียวรีเอ่ยปาก
“ไว้พรุ่งนี้มาสนุกกันใหม่อีกรอบก็ไม่สายนะเร่น” รียองแสดงความคิดเห็นไปไหนทางเดียวกันกับเรียวริ
“แหม้ๆ บ่าวสาวสองคนนี้...แต่เอาเถอะไปก็ได้”
“มันต้องอย่างนั้นสิเพื่อนรัก” เรียวริพูดจบ ทั้งสามก็พากันเดินเข้าไปในคฤหาสน์
...
...
...
ฮาโรโร่...หลังจากที่กลับมาจากไปส่งเพื่อน ก็ไปอาบน้ำเช่นเดียวกันเร่นน่าและเรียวริ ส่วนทางด้านของรียองก็เดินเข้าไปในห้องครัว เพื่อทำอาหารมื้อค่ำ...เขาดูคู่มือทำอาหารไปด้วย ทำไปด้วย...มือหนึ่งถือหนังสือสอนทำอาหารและอีกข้างนั้นจับมีดสับผัก อาหารที่เขาทำคือ...บาร์บีคิวและข้าวต้มกุ้งแม่น้ำโขง 555+ (มั่วแหระ)
“รียองตอนเช้าที่มาสาย เพราะเตรียมของมาทำอาหารหรอ” เรียวริแอบเข้ามาในห้องครัว...ก็พบว่ารียองกำลังจัดแจงอาหารมื้อค่ำให้แฟนสุดที่รักอย่างเธออยู่
“ช่ายเลยเตง” 
“ให้ฉันช่วยไหมที่รัก” รียอง...อมยิ้มนิดๆ ก่อนทีทั้งคู่จะร่วมใจทำอาหารร่วมกันในมื้อค่ำนี้ ^^/