school hot

เห้ยย. เมื่อไรจะถึง.ที่กรุงเทพสักทีน่า.นั่งเครื่องมานานถึง4ชั่วโมง. ฉันนะดีใจที่สุดที่จะได้ไปเรียนที่กรุงเทพบ้านเก่าของแม่. เพราะพ่อของเราเป็นคนญี่ปุ่นแต่งงานกะแม่ของเราเป็นคนไทยเราเลยไปเกิดที่ญี่ปุ่น อ่อแล้วอย่าตกใจที่เราพูดภาษาไทยได้คร่องนะเพราะว่าพ่อเราที่เป็นคนญี่ปุ่นก็พูดไทยได้ก็เลยเวลาอยู่ในบ้านที่ญี่ปุ่นเราพูดภาษาไทษได้เลยเป็นเรื่องง่ายมากของฉัน.( :ทุกถ่านโปรดทราบขณะณีเครื่องกำลังจะถึงที่หมายแล้วนะค่ะกรุณาก่อนลุกออกจากที่นั่งควรตรวจสำภาระให้เรียบร้อยก่อนลงจากเครื่องค่ะ.)
เย้เย้. ถึงเมืองไทยแล้ว ตอนนี้ที่เมืองไทยน่าจะประมาณ2ทุ่มนะเพราะเราออกจากญี่ปุ่น.1ทุ่มโชคดีไม่ดึงมากหลังจากนั้นเราก็ไปที่คอนโดซึ่งคุณพ่อคุณแม่ซื้อเอาไว้ให้เพราะเวลาท่านมาพักผ่อนก็จะมานอนที่นี้
เราจัดของต่างๆๆในห้องและไปอาบน้ำเตรียม
เสื้อผ้าสำรับไปโรงเรียนพรุ่งนี้ออลืมไปว่าเรายังไม่ได้เล่าให้ฟังว่ามาเมืองไทยเพราะอะไร. เรามาที่นี้เพื่อมาเรียนที่โรงเรียน.
talent school. เป็นโรงเรียนนานาชาติเน้นพรสวรรค์. แต่ความจริงเราก็ไม่มีอะไรที่เป็นพรสวรรค์หรอกก็แค่ใช่เส้นเขามาเพราะคุณพ่อเราที่อยู่ที่ญี่ปุ่นมีเพื่อนเป็นเจ้าของโรงเรียนนี้แล้วพ่อเลยอยากให้เรามาอยู่เพราะเขาบอกว่ามันดีมากรวมเด็กที่เก่งที่สุดในโลกมาอยู่ที่นี้ไม่รู้ว่าโมหรือเปล่าเรียนเก่งยังไม่พอมีกีฬาเด่นมากมีคนได้แชมโลกโดยคนนั้นเรียนอยู่ที่นี้และด้านดนตรีได้เป็นเป็นนักดนตรีที่เก่งที่สุดด้วย
ด้วยราคาค่าเทอมที่แพงหูซีดดราคาอยู่ที่เทอมละ5ล้านแพงไปไหนวะโรงเรียนบ้าอะไรแต่พ่อเราก็คิดว่ามันน่าจะดีกับตัวลูกเองเลยส่งมาเรียนที่นี้ความจริงจ่ายค่าเทอมไม่พอต้องสอบเข้ามาด้วยคิดดูมันจะยากเย็นไปไหนโรงเรียนอะไรเนียมันได้เวอร์ขนาดนี้ขนานเรียนที่โตเกียวยังแค่แสนกว่าดูค่าเทอมที่นี้สิ
ฉันอยากจะรู้ว่าฉันได้อยูาห้องสุดท้ายของโรงเรียนหรือเปล่าเพราะฉันไม่มีความสามารุอะไรเลยแต่พ่อบอกว่าไม่เป็นไรคุณลุงได้เลือกห้องเรียนที่เหมาะให้แล้วแต่ยังไม่รู้เลยว่าห้องไหนเออแต่เรายังไม่รู้ว่าที่นั้นจะมีคนเป็นอยากเป็นเพื่อนเรามั้ยนะแต่เดี่ยวต้องตื่นแต่เช้าเพราะเดี่ยวคุณลุงจะมารับที่คอนโดแต่ที่ชอบที่สุดของโรงเรียนนี้คือชุดนักเรียนน่ารักดีเพราะที่โรงเรียนญี่ปุ่นใส่อะไรไปก็ได้ก็เลยไม่ต้องเปลืองไปก่อนนะเดี่ยวตื่นสาย.
ตอนนี้เป็นเวลา. 5.50เราตั้งปลุกเช้าเพราะว่าเราตื่นเต้นอาบน้ำเสร็จก็กินง่ายๆโดยทำม่าม่า
เพราะยังไม่ซื้อของกินมาตุ้นไว้ก็เลยมีแค่ม่าม่าที่ลงไปซื้อข้างล่างคอนโดตั้งแต่เมื่อวานตอนนี้ก็นั่งรอรถที่คอนโดนจนกว่าคุณลุงจะโทรมา.โรงเรียนจากที่นี้มันไกลก็เลยต้องมีคนไปหลับแต่ความจริงต้องขึ้นรถโรงเรียนแต่วันนี้คุณลุงมารับก่อนเพราะกลัวว่าจะไม่ชินกับสถานที่ก็เลยพาไปแล้วพาไปว่าในโรงเรียนมีอะไรบาง.
คุณลุง. :ดีใจมั้ยได้มาเรียนที่นี้. ถาม.
แพตตี้: ก็นิดหน่อยค่ะ
คุณลุง: ที่นี้นี้นะมีที่สะดวกสะบายเพราะว่ามีทั้งห้องสมุดขนาดใหม่. ห้องคอมพิวเตอร์ที่ทันสมัย. และก็ห้องที่ติดห้องปรับอากาศและสถานที่ในโรงเรียนจะติดกันจะเดินไปได้โดยและมีลิฟท์มีล๊อคเกอร์มีรถกล๊อฟมีสนามกลอฟและอื่นๆๆที่อำนวยความสะดวกมากมายแล้ว
ก็ให้แพตอยู่ห้องAด้วยเพราะว่าลุงเชื่อว่าแพตต้องเรียนได้
แพตตี้: ห่าาาาาคุณลุงค่ะแพตไม่เก่งขนานนั้นนะค่ะหนูเรียนได้แค่3.39กีฬาก็ได้เกรด2หนูจะอยู่ห้องAได้หรอค่ะ
คุณลุง: ได้สิ. ลุงตะอย่างลุงเป็นเจ้าของโรงเรียนนะเรื่องแค่นี้สะบายมากเดี่ยวแพตต้องเรียนพิเศษด้วยในโรงเรียนนี้หละกลับบ้านประมาณ1ทุ่ม. โอเคมั้ย
แพทตี้: เอิ่ม. ก็พอไหว้อยู่.
คุณลุง:ดีแล้วจะได้เริ่มเรียนพิเศษตั้งแต่วันนี้เลยแต่วันนี้จะเรียนถึง2ทุ่มนะเพื่อให้เข้าใจในเนื้อหามากขึ้นส่วนเพื่อนมีเพื่อนเยอะจ้าที่เรียนน่าจะเกือบทั้งโรงเรียนเพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอมแลกจะไม่ได้เรียนอะไรมากเท่าไรหรอกส่วนอุปกรณ์ที่ใช้ในการเรียน เช่น. โน๊ตบุ๊ต.
ไอแพด.
จะมีอยู่ที่ล๊อกเกอร์ส่วนหนังสือไม่มีนะแต่เนื้อหาจะอยู่ในไอแพดและโน๊ตบุ๊คหมดเลยส่วนเรื่องมือถือสามารถใช่ได้ในห้องเรียนนะจ๊ะ.
อะส่วนนี้.
แพตตี้:นี้อะไรค่ะ.
คุณลุง:นี้คือบัตรที่ต้องเอาไปแตะที่ประตูและล๊อกเกอร์จะจะไม่มีใครเข้าห้องเรียนห้องAได้นอกจากคุณครูและเด็กห้องAโอเคมั้ยจ๊ะ
แพตตี้:ค่ะคุณลุง
คุณลุง:คุยนานเลยถึงละหน้าโรงเรียนจ๊ะ