จ้าวแห่งเวทมนต์

"รีบตามมันไปเร็วเข้า"ทหารกลุ่มหนึ่งวิ่งตามบ้างคนเข้าไปในป่ามืด

"เดี่ยวหยุดก่อน"ผู้ที่เป็นหัวหน้าสั่งพลทหารให้ไม่ผ่านป่าเข้าไปมากกว่านี้

"มีอะไรหรือครับท่านหัวหน้า"นายทหารคนหนึ่งได้ถามขึ้น

"ถอยทัพหากเข้าไปมากกว่านี้ต้องถูกปีศาจในป่ามืดกินและแผลหนักขนาดนั้นคงไม่รอด"

"ครับท่าน   ถอยทัพได้"และแล้วทัพของพวกทหารก็จากไปโดยหารู้ไม่ว่านที่พวกเข้าต้องการอยู่แค่ถ้ำไกลป่านั้น

"ดูเหมือนจะไปแล้ว"ชายผู้มีผมสีเงินตาสีม่วงพูด

"อึก...แผลหนักขนาดนี้คงไม่รอดแล้ว"เมื่อดูบาดแผลที่ยาวตั้งแต่บ่าไปยังท้องของเขาที่ดูลึกและเลือดออกมากแถมพลังเวทของเขาไม่เพียงพอที่จะรักษาคงไม่มีใครคิดว่ารอด   แต่ว่าในขณะที่ชายหนุ่มกำลังสิ้นหวังอยู่นั้นก็ได้มีเสียงดังอยู่ในหัวของเขาว่า

ปลดปล่อยข้าสิ....ข้าจะช่วยเจ้าหากอยากมีชีวิตรอด

"ใครกันนะ"เขาตกใจกับเสียงที่ดังอยู่ในหัวนั้นเป็นเสียงผู้หญิงแต่ผู้หญิงคนใดเล่าจะอยู่ในที่แบบนี้

ข้าอยู่ข้างในนี้...ปลดปล่อยข้าหากเจ้าอยากมีชีวิตรอด..ปลดปล่อยข้า

ชายหนุ่มลังเลอยู่ชัวครู่ก่อนตัดสิ้นใจฝืนใช้พลังเวทอันน้อยของเขายับยั้งบาดแผลแล้วเดินตามหาต้นเสียงภายในถ้ำเพราะต้องการมีชีวิตอยู่และเมื่อมาสุดปลายถ้ำก็เห็นผลึกสีดำใสขนาดใหญ่มีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้างในผลึกนั้น  ชายหนุ่มตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นสิ่งนี้ใครกันที่ยอมใช้เวทมหาศาลเพื่อสร้างผนึกที่แข่งแกร่ง

ปลดปล่อยข้า...ข้าจะช่วยเจ้า

"เจ้าบอกมาสิว่าปลดผนึกยังไง"ผนึกแบบนี้เขาเพิ่งเคยเห็นเพราะใช้พลังเวทมากเขาเลยไม่สนใจ

เอามือมาแตะที่ผลึกสิ   ชายหนุ่มทำตามสิ่งที่หญิงสาวบอกเขาเอามือแตะที่ผลึกดู  ทันใดนั้นพลันผลึกแตกสลายกลายเป็นฝุ่นเมื่อชายหนุ่มมองไปเห็นหญิงสาวคนนั้นลุกขึ้นมาเดินตรงมาทางเขาแต่เซไปเซมาจน

ฟุบ  ชายหนุ่มรีบเข้าไปรับร่างนั้นพลางคิดว่าจะช่วยเขาได้หรือปล่าว

"นี้เจ้าเป็นอะไรหรือปล่าว"

"ข้าไม่เป็นไร"เมื่อมองดูดีๆตาของเธอเป็นสีแดงแต่ไม่มีคนๆไหนตาสีแดงนะเธอคนนี้เป็นใครกัน

"เจ้าจะทำอะไรนะ"เขาเห็นเธอเอาเล็บของเธอกรีดที่ข้อมือเบาๆแล้วยื่นมาให้เขา

"ดื่มซะถ้าเจ้าอยากรอด"เขาคิดชั่วครู่ก่อนจะดื่มเลือดของเธอสักพักสติของเขาก็ดับวูบ