โรงเรียนเขย่าขวัญ (18+)

"ไม่นะ!! ฉันจะตายไม่ได้!! กรี๊ด!!" 

ฉันระเบิดเสียงกรี๊ดออกมาแล้วอยู่ดีๆเชือกทีใช้ตรึงแขนขาของฉันก็ขาดสะบั้นลงแถมเครื่องทรมาณต่างๆก็ยุบสภาพบิดเบี้ยวอีกด้วย

"อะไรกันวะ?" ฉันอุทานเบาก่อนจะรีบหนีไปทางประตูแต่! มันล็อกฉันตัดสินใจปีนจากหน้าต่างไปหน้าต่างสูงมากแถมยังติดกับรั้วโรงเรียนอีก

"หาย!! หายไปไหน!!" เสียงของต้นดังออกมาทำให้ฉันแทบสะดุ้งฉันปีนป่ายไปห้องที่4 และดูเหมือนว่าต้นยังไม่รู้ว่าฉันแอบหนีมาทางนี้อีกด้วย

ฉันแอบย่องมาหลบใต้โต๊ะทันใดนั้น..

"ปั้ง!!!"  ต้นถีบประตูออกเผยให้เห็นเหล็กแหลมยาวสะท้อนแสงจันทร์

"รู้นะว่าแกยังอยู่ที่นี่ออกมาซะ!!" ต้นตะโกนออกมาด้วยความเดือด

ใครมันจะออกไปให้แกฆ่าว้ะ!! 

"สงสัยจะไม่อยู่สินะ.." ต้นเดินออกไปจากห้องก่อนที่เสียงจะเงียบไป

"เห้ออ.." ฉันถอนให้ใจยาวๆด้วยความเหนื่อย

"อยู่นี่นี่เอง.." 

"เฮือก!!!" 

"ชวิ้ง!!" 

"ฉึก!"

ต้นก้มมาพร้อมกับง้างเหล็กมาแทงฉันแต่มันเฉี่ยวอีกนิดเดียวก็โดนตาฉันไปแล้วล่ะ

"ฮึ่ยย!!" ฉันพลักต้นให้กระเด็นก่อนที่จะวิ่งหนีออกจากห้อง

ฉันวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตต้นวิ่งตามหลังฉันมาติดพร้อมกับง้างเหล็กแหลมนั้นขึ้น

"ฉึก!!" 

เหล็กแหลมนั้นได้แทงไปยังกลางหลังของฉันฉันทรุดไปลงกับพื้นด้วยความเจ็บก่อนที่ต้นจะง้างเหล็กแหลมนั่นขึ้นอีกครั้ง

"ฟึ่บ!" ฉันปัดไอ้เหล็กแหลมนั่นจนมันกระเด็นไปไหนไม่รู้

"แกกล้าขัดขืนฉันหรอ?!!" ต้นสบถออกมา

จากนั้นต้นขึ้นค่อมแล้วก็บีบคอของฉัน..

"อ่อก..!" ฉันเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออกและเหมือนน้ำลายจะไปจุกที่ปากทำไงดีนะ

ฉันตะเกียกตะกายเอามือจิกพื้นก่อนที่จะหมดลม 

"กริกๆๆ" เหมือนมือของฉันจะไปโดนเหล็กแหลมนั้นทำให้ต้นได้ยินจากนั้นก็..

"ฉึก!!" ฉันจัดการเอาเห็กแหลมนั่นแทงไปที่ท้องของต้นจนมิดด้ามและจู่ๆต้นก็เปลี่ยนไป..

ต้นกลายเป็นไกด์ในสภาพที่เป็นคนปกติแต่ทำไมเธอถึงดิ้นทุรนทุรายแบบนั้นล่ะ?

"ตุ๊บ!!" อยู่ดีๆก็มีตุ๊กตาร่วงลงมาจากกระเป็าของเธอดูเหมือนว่าเหล็กแหลมนั่นจะแทงไปที่ตุ๊กตาแสดงว่าตุ๊กตาก็อยู่กับเธอตลอดเลยสิ?

"กะ..แก!!" 

อยู่ดีๆตัวฉันก็เริ่มลอยขึ้นฉันรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างก่อนที่มันจะโยนฉันให้ออกหน้าต่างลงไป..

"มะ..ไม่เอาอีกแล้ว.." ฉันหลับตาร้องให้รอรับชะตากรรมที่เกิดขึ้นพร้อมหวังว่าฉันคงไม่ตาย..

"อั๊ก!!" ฉันร่วงลงมายังพื้นอย่างจังแต่ฉันยังไม่ตาย!! ดู้เหมือนว่าฉันตกลงมายังชั้นสามบวกกับพื้นหญ้าที่ไม่ค่อยไดใส่ใจเลยขึ้นมาสูกพอสมควรทำให้รับน้ำหนักของฉันได้

"กรี๊ดดดดดดดดด!!!!" เสียงกรี๊ดของตุ๊กตาตัวนั้นดังมาถึงข้างล่างก่อนที่ไฟจะลุกท่วมอาคาร

ฉันมองดูไฟที่ลุกท่วมตึกก่อนที่จะมีรถดับเพลิงมาช่วยกันดับไฟ

"เฮ้!!หนู!เป็นอะไรรึเปล่า??" เหมือนเหล่านักดับเพลิงมาถามฉันก่อนที่จะส่งตัวฉันให้กับเหล่าแพทย์เพื่อทำการรักษาบาดแพลของฉัน

"ไหนเล่ามาซิ! ว่าเกิดอะไรขึ้น?" หมอถามกับฉัน

"ฮึก..ที่ตึกนั่น..มันพยามฆ่าพวกหนูแต่หนูรอดมาได้คนเดียว....ไอ้ตุ๊กตานั่นมันมีพลังวิเศษมันฆ่าทุกคนได้"

"หมอค๊ะเหมือนเด็กคนนี้จะช็อคกับเหตุการ์ณนี้มากดิฉันว่าเธออาจเพ้ออยู่ก็ได้" นางพยาบกระซิบบอกหมอ

"เฮือก!!" อยู่ดีๆก็เหมือนมีอะไรสักอย่างวิ่งเข้าในตัวของฉันพร้อมกับเสียงที่ว่า..

"ฉันหาที่สิงสถิตได้แล้ว...ฉันน่ะพึ่งได้ตายนะ.." ไกด์!!

"ไม่นะ.."

"ฉึก!!"

Ending.....