มึงครับ...รักกูหน่อย

7.2

เขียนโดย TanNy_TanNy

วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.22 น.

  18 ตอน
  12 วิจารณ์
  21.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2557 18.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ตื่นเถอะพี่น้องชาวไทย - - วันนี้วันพุธ ผมมีเรียนครับ ไม่รู้ว่าวันนี้จะเจออะไรอีกบ้าง เอาเถอะไปเรียนกันดีกว่า

          หน้า ม.

"มึงๆทางนี้" อ้าวไอ้ธันนี่หว่า

"มาเช้าจังนะมึง"

"กูก็มารอมึงนี่แหละ"

"ผีเข้าหรอวะ เห็นปกติไม่เห็นมารอกูอย่างนี้"

"มั้ง :P"

"กวนนะสัส"

"ไปๆ ไปเรียนดีกว่า"

"เออๆ" เพื่อนคนนี้มันก็อย่างนี้แหละครับ กวนผมเยอะไปหน่อย แต่มันก็ไม่เคยทิ้งผม

พอมาถึงหน้าตึกคณะผมก็เข้าไปข้างในอย่างไว ขอให้วันนี้ผมได้อยู่อย่างสลบสุขอย่าได้เจอกันอีกเลยน่ะไอ้นนท์ เดี๋ยวกูคิดแผนจะแก้แค้นมึงได้เมื่อไหร่เดี๋ยวกูไปหาเอง

          ตอนเย็น สมพรปากมากครับ วันนี้ตั้งแต่เช้าผมยังไม่เจอไอ้นนท์เลย ตอนเที่ยงผมเรียนเสร็จก็กลับมาคอนโดปกติ ตอนนี้ก็เย็นแล้วออกไปหาไรกินดีกว่า ติ้ดดดด ติ้ดดดดด โทรศัพท์เข้า

"ซันครับ"

(มึงหรอไอ้ซัน กูพี่นนท์คนหล่อนะ มาหากูหน่อยกูมีธุระ ด่วน)

"ธุระอะไรของมึง วันนี้กูอุตส่าห์ดีใจที่ไม่ได้เจอมึงนะ นี่มึงยังโทรมาตามหลอกหลอนกูอีก"

(มึงโกรธกุเรื่องวันนั้นใช่มั้ยล่ะ กูขอโทษกูแค่อยากแกล้งมึงเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก มาหากูหน่อยน่ะๆๆ กูอยากเจอมึง)

"มึงแค่อยากแกล้งกูงั้นหรอ ถ้ากูกลายโดนไอ้ลูกน้องของมึงจับกดล่ะ กูเสียบริสุทธิ์นะเว้ย"

(มึงนี่ก็กลัวไปได้ กูสั่งพวกมันไว้แล้วว่าอย่าทำอะไรมึง แค่แหย่มึงเล่นเฉยๆก็พอ) 

"แกล้งแรงนะมึง"

(เออ มาหากูด้วยน่ะ ที่บ้านกูเนี่ย)

"กูไม่อยากไปว่ะ"

(งั้นเดี๋ยวกูไปรับมึงเอง มารอกูหน้าคอนโด! บาย)

ติ้ด

ไอ้เหี้ยนี่ก็พูดเอง เออเอง ใครอยากเจอมึงว่ะ เออไม่เป็นไรกูเจอมึงก็ได้ ทุกคนอย่าเข้าใจผิดนะครับ ที่ผมบอกว่าผมจะแก้แค้นมันผมยังไม่ลืม แค่ตอนนี้ผมยังคิดแผนไม่ได้แค่นั้น การที่ได้อยู่ใกล้ๆมัน จะทำให้ผมได้รู้จุดอ่อนของมันด้วย เก้ทท ?

หน้าคอนโด

นีกูมายืนรอ 20 นาทีแล้วน่ะ มึงยังไม่โผล่หัวมาเลยไอ้นนท์ นี่มึงแกล้งกูอีกรึปล่าวเนี่ย

เอี้ยดดดดด จอดรถแบบคนปกติไม่เป็นหรือครับแหม่ อ้าวเห้ยไอ้นนท์นี่หว่า "จอดรถแบบคนปกติไม่เป็นหรอมึง" ทักทายมันแบบนี้น่าจะโอเคที่สุด

"ก็กูไม่ใช่คนปกติ"

"รู้ตัวหนิ ?"

"ใช่กูรู้ตัวว่ากูไม่ใช่คนปกติ เพราะกูหล่อกว่าคนปกติ -.-"

"ถุ้ยย หลงตัวเอง"

"กูพูดเรื่องจริง"

"พอๆ กูไม่คุยเรื่องนี้กับมึงแล้ว ไหนมีธุระอะไรกับกูก็ว่ามา กูจะไปกินข้าว หิว!"  

"มึงต้องไปกับกู"

"ไปไหน"

"พัทยา"

"ไปหาพระแสงอะไรเล่า!! กูไม่ไป!"

"มึงต้องไป มึงลืมหน้าที่มึงแล้วหรอ"

"เอะอะๆ ก็หน้าที่ ครั้งที่แล้วที่มึงพากูไปแกล้งที่ผับก็บอกหน้าที่ แล้วครั้งนี้มีหรอที่มึงจะไม่แกล้งกู"

"ไม่มี"

"กูว่าแล้ว"

"ไป!!" มันพูดเสร็จก็ลากผมขึ้นรถทันที แล้วมันก็ออกรถอย่างไว ไอ้เหี้ยเสื้อผ้ากูล่ะ

"มึง เสื้อผ้ากูล่ะ"

"เดี๋ยวกูซื้อให้"

"เเล้วเงินกูล่ะ กูไม่ได้หยิบมานะเว้ย"

"เดี๋ยวใช้เงินกู"

"...." กูขี้เกียจเถียงกับมึงแล้วหลับดีกว่า หวังตื่นมามึงคงไม่พากูไปลอยทะเลหรอกนะ มึงคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอมั้งนะกูคิดอย่างนี้ .... ไปเฝ้าพระอินทร์แปปนะครับ           

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา