Overs gameภารกิจลับ(รัก)พิชิตเกมส์

9.2

เขียนโดย Isabella

วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.49 น.

  8 chapter
  50 วิจารณ์
  9,837 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ไลน์นิ่ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ที่นี่ที่ไหน...?

     มันเป็นคำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของฉัน ที่นี่ที่ไหน...? ตอนนี้ฉันกำลังพยายามลุกขึ้นถึงแม้ว่าตาจะยังไม่เปิด ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ฉันพยายามลืมตาขึ้นถึงแม้ว่ามันจะรู้สึกหนักอึ้งเหมือนกับมีช้างตัวหนึ่งมาทับก็เถอะ

     

     ([0].[0] ) ( [0].[0])

 

     ภาพที่ฉันเห็นก็คือห้องๆหนึ่ง ไม่ถึงกับใหญ่และก็ไม่ถึงกับเล็กมาก มีโคมไฟติดบนเพดานซึ่งบนหัวของฉันพอดี ภายในห้องตกแต่งด้วยสีดำอ่อนๆแซมด้วยสีเทาซึ่งฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องนอนของเด็กผู้ชาย ในห้องไม่มีอะไรเลยนอกจากเตียงตัวใหญ่สีขาว แจกันดอกไม้กับโต๊ะตัวเล็กๆ ประตู พรมผืนใหญ่... ทั้งห้องมีแค่นั้น

 

     "ตื่นแล้วเหรอ...?"

 

     เสียงทุ้มต่ำแต่หล่อ(?)ดังขึ้นมา ก่อนที่ตัวจะโผล่ตามมาทีหลัง เขามีใบหน้าขาวเนียน มีผมสีเทาและดวงตาสีเทาซึ่งดูเย็นชา ปากสีชมพูอวบอิ่มน่าจุ๊บ!? ใส่เสื้อสีขาวและมีเสื้อกั๊กสีเดียวกันกับผมและดวงตาของเขา เดินมาพร้อมกับถือผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก

 

     "อย่าเพิ่งขยับตัวล่ะ แผลยังไม่สมานกันเลยนะ"

 

     เขาเดินมาหาฉันพร้อมกับเอาผ้าเช็ดตัวที่ชุบน้ำมาเช็ดหน้าของฉัน อ่า~ หล่อชะมัด 

 

     "เธอชื่ออะไร?"

 

     "เฮรา ฉันชื่อเฮรา แล้วนายละ?"

 

     "ไลน์นิ่ง เธอหลับไปตั้ง3วัน ฉันเห็นเธอนอนอยู่แถวๆน้ำพุปลานะ นึกว่าตายซะแล้ว"

 

     ชื่ออย่างหล่อ คำพูดอย่างหล่อ แต่ไอ้ประโยคหลังนี่สิ แต่...งั้นก็แปลว่าเขาอุ้มฉันเข้ามาในนี้เหรอ และเราก็ยุ่งกัน2ต่อ2ด้วย กรี๊ดดดดด

 

     "ไม่มีคนอื่นเลยเหรอ อู๊ยย เจ็บ"

 

     ตะกี้นี้ฉันแค่บิดตัวนิดหน่อยเอง เจ็บชะมัด[T]0[T] ทำไมสาวสวยน่ารักและรักคัสตาร์ดเป็นที่สุดอย่างเฮราจะต้องมานั่งเจ็บกับแผลพวกนี้ด้วยเนี่ยย โฮ~

 

     "ไม่มี ปกติฉันก็อยู่ที่นี่คนเดียว"

 

     ส่วนใหญ่แล้วคนหล่อมักจะน่าสงสารแบบนี้รึเปล่าคะเนี่ย? ไม่เป็นไร เดี๋ยวคนสวยคนนี้จะอยู่เป็นเพื่อนคนหล่อเอง แต่ก็ได้แค่คิดในใจเพราะปากมันไม่กล้าอ้า อีกอย่าง ถ้าเกิดพูดออกไปคงขายขี้หน้าเขาน่าดูเลย

 

     "ยังไงต่อไปนี้เธอคงต้องอยู่กับฉันนะ แล้วก็ถ้าอยากอาบน้ำก็เดินไปที่ประตูนั้น" เขาชี้ไปที่ประตูสีน้ำตาล "ส่วนชุดเดี๋ยวฉันค่อยเอามาว่างให้ รู้ไหม? ตอนนี้เธอดูมอมแมมมากสกปรกและกลิ่นเหม็นมากด้วย อีกอย่างผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำอยู่แล้วนะ" เขาลุกขึ้น

 

     ฉันจะอาบน้ำให้สะอาดสุดๆไปเลย ชิ!

 

     ว่าแต่แล้วชุดชั้นในละ เขา..เขารู้ไซส์ของฉันเหรอ แล้วๆๆๆ...ยังไงก็แล้วแต่รีบพูดก่อนจะดีกว่า เพราะถ้าเกิดมันคับฉันจะซวยเอา[0]///[0]

 

     "เดี๋ยว แล้วชุดชั้นในของฉันละ นายรู้ขนาดเหรอ แล้วก็เสื้อผ้าที่ฉันใส่นายรู้ขนาด..."

 

     "แน่นอนฉันวัดกับมือเชียวนะ ไม่พลาดหรอก [^]_[^]b

 

     "อ่า โอเคร ไปดีมาดีละ..."

 

     เดี๋ยวนะ ตะกี้เขาพูดว่าอะไรนะ!!! ย้อนกลับไปใหม่ทีสิ

 

     'เดี๋ยว แล้วชุดชั้นในของฉันละ นายรู้ขนาดเหรอ แล้วก็เสื้อผ้าที่ฉันใส่นายรู้ขนาด...'

 

     'แน่นอนฉันวัดกับมือเชียวนะ ไม่พลาดหรอก [^]_[^]b'

 

     กรี๊ดดดด เขาบอกว่าเขาวัดกับมือ ก็แสดงว่า กรี๊ดดดดดด เขาเห็นมันหมดแล้วว[Q]///[Q] ฉันรีบเลิ่กผ้าห่มออกก็เห็นว่าอวัยวะครบ32 ไม่มีส่วนใดขาดหาย แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่มีหายสักชิ้น เว้นเสียแต่ว่าดูเหมือนว่ามันจะสะอาดมาก เสื้อสีชมพูลายหมีลิละคุมะคุง กางเกงสีน้ำตาลทุกๆอย่างเหมือนเดิม แต่ทำไมถ้าฉันตกแล้วกระอักเลือดมีแผลซะขนาดนั้นทำไมเสื้อถึงโคตรสะอาด...หรือว่า ไม่! ไม่! ไม่! หยุดคิดเรื่องแบบนั้นเดี๋ยวนะนะเฮรา!!!

     ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียง เดินตรงไปที่ห้องน้ำ อยากจะบอกว่าเจ็บแผลมากก แต่ก็ต้องทนอ่ะน่ะ ช่วยไม่ได้ อยากไม่ระมัดระวังเองตาเนี่ยก็ไม่มองเลยว่ามีหลุมอยู่ใต้เท้า แล้วขาก็ยังไม่รีบหลบอีก เฮ้อออ กำแท้ๆ[T]0[T]

 

     ปัง!

 

    ฉันปิดประตูเสียงดังไปหน่อยแหะ ช่างเถอะ...ฉันรีบถอดเสื้อผ้า อยากจะบอกว่าแผลเนี่ยเต็มไปหมด แต่มันกลับสะอาด สงสัยว่าไลน์นิ่งเนี่ยจะเช็ดให้ เขาเป็นสุภาพบุรุษเกินไปแล้ว แผลของฉันมีหมดทั้งตัว รวมถึงบริเวณหน้าอกด้วย โฮ~ เลิกคิดเถอะอาบน้ำดีกว่า

 

     ซ่า ซ่า

 

     - 20 นาทีผ่านไป -

 

     ตอนนี้ฉันอาบน้ำล้างแผลให้สะอาดและล้างผมเสร็จหมดเรียบร้อยแล้ว ฉันรีบเอาผ้าขนหนูมาคลุมตัว คิดว่าไลน์นิ่งคงเอาผ้าเช็ดตัวเนี่ยมาให้แล้วละ

 

     แกร๊ก

 

     ฉันเปิดประตูออกไปด้านนอก ผ้าเช็ดตัวนี้นะโคตรเล็กเลยแต่มันก็พอจะพันรอบตัวฉันได้อ่านะ ถึงจะดูโป๊ไปหน่อยก็เถอะ แต่ทว่า...ทำไมมันต้องมีแต่ทว่าด้วยเนี่ย!

 

     [0]///[o] 

 

     ไลน์นิ่ง!!! ไลน์นิ่งซึ่งกำลังวางเสื้อผ้าให้ฉันมองมาทางฉัน หน้าของเขาแดงก่ำ แดงก่ำจนถึงหูเลยละ และฉันก็เพิ่งตรัสรู้ได้ว่าตัวเองมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปกคลุมร่างกายเพียงชิ้นเดียว

 

     ตุ้บ!

 

     เสียงผ้าหล่นลงมาพร้อมกับเสียงกรี๊ดของฉัน...

 

     "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด[>]0[<]"

 

     คร่า ก็จบกันไปอีกตอนแล้วว ตอนนี้ก็เป็นการที่นางเอกพบเจอพระเอกครั้งแรก แท่น แท้นน ตอนนี้พยายามแก้ไขผลงานแล้วคะอาจจะไม่ดีมากแต่จะพยายามแก้ไขต่อไปเรื่อยๆนะคะ ถ้าไม่ดีตรงไหนก็ฝากติชมด้วยนะคะ ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านวิจารณ์ติชมโหวตติดตามด้วยน่ะค่ะ

 

 

 

 

 

 

                            

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา