magic city เวทมนต์ในเมืองมหัศจรรย์

-

เขียนโดย LLWSแพร

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.31 น.

  13 บท
  3 วิจารณ์
  13.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เรื่องแปลกๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"หือ..."ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา ที่นี่ที่ไหนหว่า? ฉันสลบไปหรอ เออ..คงสลบไปมั้ง(นางเอกเราสมองเออเร่อไปแล้ว- -)

"ตื่นแล้วหรอ"มีใครบางคนผมสีน้ำตาลมีหูหมาจิ้งจอกด้วยสุดยอดมีคนแบบนี้อยู่บนโลกด้วยหรอเนี่ย ฉันต้องแจ้งให้โลกได้รับรู้>0<

"เธอเป็นใคร?"ฉันถามแล้วเอียงหน้าเล็กน้อย ฉันมีญาติที่เป็นมนุษย์จิ้งจอกด้วยหรอ อืม..ไม่มีมั้ง 

"ฉันนิโกะแล้วเธอล่ะ"นิโกะยิ้ม 

"ฉันซากางาวะ โมเอะ เรียกซากาวะก็ได้^^"ฉันเเนะนำตัวแล้วยิ้มน้อยๆ 

"ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไงหรอ?"ฉันถาม ทำไมฉันจำไม่ได้ ฉันไม่เข้าใจ ฉันหัวล้มฟาดพื้นสมองเออเร่อไปแล้วหรอ ไม่จริงมั้งฉันยังจำชื่อตัวเองได้นิ

"เธอเจอฉันแล้วสลบไปไง"นิโกะเท้าเอว เจอนิโกะ...อ้ะ! ฉันจำได้แล้วฉันเจอผีแล้วสลบไป แสดงว่ายัยนิโกะนี่เป็นผีงั้นดิ!!

"ผี!!"ฉันตะโกนออกมาสุดเสียงเจ้าพระคุณเอ๋ยโปรดช่วยข้าด้วย ข้ายังไม่อยากตายTT^TT

"เฮ้! ฉันไม่ใช่ผีนะฉันคือจิ้งจอกน้อยสุดน่ารักตางหากล่ะ><"นิโกะชี้นิ้วมาทางฉันแล้วทำหน้าไม่พอใจ ผีหลงตัวเอง!

"นิโก๊ะจัง เตรียมของเสร็จเรียบร้อยแล้วน้า ไปได้ยังพาเด็กนั่นไปด้วยน้า"ผีหัวฟ้าเปิดประตูเข้ามา เฮ้ย! ผีพาพวกมารุมช้าน ไม่จริง หมาหมู่นี่หว่า ฉันจะโดนฆ่าควักไส้ตายไหมเนี่ย!

"เห็นกล้องถ่ายรูปติดวิญญานฉันไหมนิโกะ"ผีหัวขาวเดินเข้ามา มาอีกตัวนึงและ ศพฉันไม่เหลือซากแน่ คนสวยจะเป็นลม

"นี่เห็นเควสมั้ย?"ผีหัวเเดงเดินเข้ามาอีกตัว ว๊าก! ฉันจะคลั่งเลิกเดินเข้ามาได้ยังคะคุณผีดิฉันจะช็อคตาย

"เดี๋ยวจะรีบลงไปนะ กล้องถ่ายรูปติดวิญญานของเธออยู่ในครัว เควสเข้าห้องน้ำอยู่จบนะ- -"นิโกะทำหน้ารำคาญ 

"ปะลงไปกันเถอะโมเอะ แล้วอีกอย่างฉันกับพวกนี้ไม่ใช่ผีนะ พวกนี้เป็นเพื่อนฉัน จำใส่สมองไว้ด้วย- -"นิโกะทำหน้าเอือมระอาแล้วลากฉันออกไป อ้าว ไม่ใช่ผีเรอะ(เธอควรจะเชื่อตั้งแต่แรกนะ)

--

ตอนนี้นิโกะลากฉันมายังหน้าบ้าน มั้งนะ ตรงนี้มีรถม้าสีขาวคันใหญ่จอดอยู่ สมัยนี้มันยังมีรถม้าหลงเหลืออยู่ด้วยเรอะ สงสัยพวกนี้เป็นพวกอนุรักษ์ของโบราณนะ

"อ้าว นิโกะแล้วพวกนั้นล่ะ"ผี เอ้ย! คนหัวดำหันหน้ามาถามนิโกะแล้วมองมาทางฉัน สายตาน่ากลัวอ่ะ คนสวยกลัวแล้วค่า><

"นารูกะไปไหนไม่รู้ ซามะไปตามหาเควส ส่วนคามานะตามหากล้องถ่ายรูปติดวิญญานอยู่"นิโกะอธิบาย คนหัวดำพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่จะถามต่อว่า...

"นั่นใคร?"คนหัวดำชี้มาทางฉัน คนสวยค่าถ้าตอบไปแบบนี้จะโดนตบหน้าหันหมอไม่รับเย็บรึปล่าวนะ-w-

"ก็คนที่เลเยอร์พูดถึงนั่นแหละ"นิโกะมองฉันด้วยหางตา ฉันก็ได้แต่ยืนบื้อเหงื่อตกอยู่ตรงนี้สินะTwT ว่าแต่อาจารย์เลเยอร์เป็นใครหว่า

"อา..ฉันยูตะแล้วเธอล่ะ"คนหัวดำเดินมาใกล้ๆฉัน รู้สึกเกร็งๆยังไงไม่รู้อ่ะ 

"เออ.ซากางาวะ โมเอะ เรียกซากาวะก็ได้ยินดีที่ได้รู้จักนะ^^"ฉันยิ้มแห้งๆ

"อืม เช่นกัน"เขาทำหน้าเรียบเฉย เก่งแฮะเรียบเฉยได้ตลอดเวลาฉันเกร็งจนจะขยับไม่ได้เเล้วเนี่ยตั้งแต่เจอผี เอ้ย! คนแล้ว

"มาแล้วจ้า"ทั้ง3คน(นารูกะ คามานะ ซามะ)เดินพร้อมโบกมือมา 

"แล้วเควส ไดอิกิ อาเซียโน่ คาซุยะล่ะ"ยูตะหันหน้าไปถาม3คนนั้น ใครอ่า ป๋มไม่รู้จัก(ไรเตอร์:เธอไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องหรอก- - โมเอะ:เฮ้! ฉันต้องรู้ทุกเรื่องสิฉันเป็นนางเอกน้า)

"เควสเข้าห้องน้ำ ไดอิกิจับแกะที่หลุดออกมาจากฟาร์ม อาเซียโน่นั่งเลี้ยงโกโก้(หมา) ส่วนคาซุยะนั่งเล่นเกม- -"คามานะพูดขึ้น คนอื่นฉันพอทำใจได้นะแต่คาซุยะนั่งเล่นเกมมันคืออะไร- -

"คาซุยะมันนั่งเล่นเกมอยู่ที่ไหน"ยูตะถามคามานะ สงสัยยูตะจะตามไปฆ่าหั่นศพคาซุยะนะ หุหุ ขอยืนไว้อาลัยให้คาซุยะ3วิ ขอให้ไปสู่สุขตินะ

"หลังต้นไม้ต้นนั้น"คามานะชี้ไปทางต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ไปนั่งเล่นเกมอะไรตรงนั้น- -

"อืม"พูดจบยูตะก็เดินไปดีดกระโหลกคาซุยะแล้วลากมายังที่ๆเคยยืนอยู่ตอนแรก ชั่งน่าสงสารTWT

"โถ่ ลุงอ่ะมาขัดจังหวะตอนที่กำลังสู้บอสอยู่เลย- -"คาซุยะทำหน้าเซ็ง มันเล่นเกมอะไรของมันอยู่เนี่ย- -

"หยุดพูด แล้วใครลุงแกฮะ"ยูตะดึงหูคาซุยะ เอ้า! เริ่มยกที่1(เขาไม่ได้ต่อยมวยกันนะ-[]-)

                                                        โปรดติดตามตอนต่อไป                           

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา