Not Y yet 18+

ตามคำเรียกร้องค่ะมาอัพแล้วน้าทู้กคนนนน><~ขอโทษที่อัพช้านะตะเอง555555

               "เฮ้ย ไอหิมะ หมดคาบเเล้วโว้ยยย ไปๆกินข้าวกัน"เสียงไออีวานตะโกนอยู่ข้างหูทำให้ผมรู้สึกตัว ผมนั่งเหม่อมาหลายวันแล้ว มีหลายเรื่องที่ผมต้องครุ่นคิด "เฮ้ยๆ พวกมึง พี่เคมีมาเรียนแล้วว่ะ อยู่หน้าตึกคณะตอนนี้!" เสียงของสมายหนุ่มหน้าหวานในคลาสพูด

"ฮะ กลับมาแล้วเหรอวะ? อย่างนี้ไอหิมะได้ยินมั้ยวะว่า…"
ไม่ทันที่อีวานจะถามอะไรผม ร่างกายก็ไวกว่าสมอง ผมพาตัวเองวิ่งไปหน้าตึกคณะทันที วิ่งมาไปนานผมก็ได้พบ เคมีที่นั่งอยู่ตรงม้าหิน หน้าช้ำ ตัวมีผ้าพันแผลเต็มไปหมด สายตาที่มองมาเหมือนรอผมลงมาอยู่เเล้ว

"มาเเล้วเหรอ" มันมองผมนิ่งๆ หัวใจผมสั่นไหวไปหมด ทำตัวไม่ถูกไปหมดมือและขาดูเกะกะไม่วางถูกที่ทาง"นั่นดิ"มันพูดแล้วยิ้มกวนๆมาให้ ตอนนี้ผมยืนอยู่หลังม้านั่งตรงข้ามเคมี

"หายไปไหนมา"ผมถามคำถามที่มีเสียงเจือห่วงใยอยู่ด้วย ออกมาจากปากของผม ผมไม่รู้ตัวเลยว่าที่ผ่านมาคิดถึงมันขนาดไหน "จะไม่นั่งคุยกันเหรอ"มันถามอีกครั้ง

ตอบก่อนได้มั้ยวะ!"ผมตะคอกใส่มัน น้ำอุ่นๆไหลคลอลงมาตรงขอบตา เคมีผุดลุกขึ้นมาแล้วดึงผมไปกอดแนบอก"ขอโทษ แค่ที่หายไปน่ะพอไปคิดเรื่องของเราสองคน…" ผมฟังแล้วร้องสะอึกเบา ไออุ่นจากตัวมันปลอบโลมผมทางกาย คำพูดของมันปลอบประโลมผมทางจิตใจ ความกังวลของผมมันลดลงและหายไปอย่างง่ายดายแค่คำพูดไม่กี่คำ เคมีดึงมือผมเบาแล้วจูบแผ่วบนมือของผม

"ขอโทษนะ…" ผมพยักหน้าเข้าใจมันเบาๆแล้วเอามืออีกข้างที่โดนมันกุมไว้ต่อยแขนมันเบาๆ แค้นนัก!มันทำให้ผมเรียนไม่รู้เรื่องกินไม่ได้ นอนไม่หลับ. ,โอ้ย มันร้องสำออยเบาๆแล้วหยิบบางอย่างมาจากกระเป๋ากางเกง "แต่งงานกับพี่นะ" ผมหน้าหวอ งงไปหมด เมื่อกี๊มันว่าอะไรนะ "อะไรนะ…?"
เคมีทำหน้าขำผมนิดๆแล้วคุกเข่าลงแล้วกุมมือผมแล้วพูดอีกครั้ง"แต่งงานกับพี่นะครับหิมะ"ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรก็มีเสียงของพี่ศิลาดังขึ้น "แต่งเถอะหิมะเชื่อพี่นะ"
"พี่ศิลา ทำไม"ผมเดินไปหาพี่ศิลาทิ้งให้เคมีนั่งคุกเข่าค้่งที่เดิม

"ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว พี่รู้ว่าหิมะรักมันพี่ดูออกแม้จะเจ็บใจแต่พี่ต้องยอมรับว่ามันรักหิมะมากๆเหมือนกัน" ผมเข้าไปกอดพี่ศิลาเบา"ขอบคุณนะครับพี่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของผม"
":)ถ้าเคมีทำให้หิมะร้องไห้ล่ะก็พี่จะกลับมาแย่งหิมะเเน่ๆ" พี่ศิลาพูดแล้วลูบหัวผมเบาๆ

"ปล่อยได้ละ ไอสัส"เสียงเคมีขัดจังหวะความซาบซึ้ง

"ฉันไม่มีวันปล่อยหิมะแน่" เคมีจูงผมมาแล้วสบตาด้วย"ตกลงจะเเต่งกับกูมั้ยครับ" มันกระซิบเบาด้วยประโยคดูกวนๆแต่ผมกลับอุ่นวาบในใจ

"แต่งเลยๆๆๆๆๆ"เสียงเหล่านักศึกษาคณะวิศวะที่ออกมาดูเหตุการ์ณร้องเชียร์ อายแทบจะมุดดินแล้วโว้ย "มะ ไม่แต่ง" มันอึ้งๆไป"ยังเรียนไม่จบ…"มันยิ้มกับคำตอบ

"งั้นหมั้นไว้ก่อนนะครับ"มันจูบผมเบาๆแล้วผมจะทำไงได้นอกหลับหูหลับตาอ่ะดิ -////- มันจับมือผมแล้วยัดแหวนลงไปในนิ้วนางข้างซ้าย เสียงร้องดีใจดังทั่วตึกคณะจนรปภ.ของมหาลัยต้องมาเป่านกหวีดไล่คนอื่นๆให้เข้าห้องเรียน. เคมีจูงมือผมแล้วลากขึ้นมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ของมัน "ไปฮันนีมูนกันเถอะ"