DAMN LOVE รักเหี้ยๆ กูเป็นเมียมึงตอนไหน [Yaoi,Boy's love]

 

SPACIAL PART [ X'MAS DAY ]
(ตอนพิเศษไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักแต่อย่างใด)

 

---

 

"อื้อออ~" เสียงงัวเงียของผมเองหละ ไอ้พอตเตอร์มันพยายามลากผมลุกจากเตียง

 

"ลุกดิวะ เดี๋ยวก็จับปล้ำแม่งหรอก" ลุกดิวะ ! ผมดีดตัวขึ้นจากเตียงทันที ก็รู้ๆกันอยู่ เรื่องพรรคนี้ไอ้พอตมันพูดจริงทำจริงอยู่แล้ว

 

"เออๆ ลุกแล้ว เมื่อคืนกูนอนดึกนะเว้ย มึงจะปลุกกูเช้าทำซากอะไรวะ"

 

"กูจะพามึงไปเที่ยว" พอตเตอร์พูดและยิ้มให้ผม

 

"ห้ะ ? มึงเนี่ยนะจะพากูไปเที่ยว ตลกหวะ" ก็ช่วงนี้งานมันยุ่งจะตาย เวลาจะคุยกับผมแทบจะไมีมีด้วยซ้ำ... เออ กูก็น้อยใจเป็นนะเว้ย !

 

"ก็เออดิครับ ไปอาบน้ำกัน~" เอ่อ... กูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่ -///-

 

"มะ ไม่เอาาา"

 

"เถอะน่า กูเป็นคนอ่อนโยนจะตาย สัญญา"
.
.
.
.
.
"อ้ะๆ อื้ออ บะ เบาๆหน่อย อ๊าาา~"
ตามนั้นแหละครับ -///- มันอ่อนโยนกับผมมาก มากจนกูเจ็บตูดเลยเนี้ย !!!

 

'เกาะฟิลล์'
แสงแดดยามเช้าอ่อนๆ แต่ผมสัมผัสได้ถึงอากาศเย็นสบายมาปะทะเข้ากับหน้า เนินเขาสูงถูกปกคลุมไปด้วยดอกไม้หลากสี ถูกจัดเป็นโซนๆ พอมองจากมุมนี้แล้ว...สวยชิบหายยย เชี่ย ผมไม่คิดเลยหวะว่าตัวเองจะได้มาที่นี่ ผมอยู่เมืองไทย แต่ให้บรรยากาศเหมือนอยู่เมืองนอกไม่มีผิด อากาศหนาว บริสุทธิ์ ต้นไม้ใบหญ้าสวยงามมากกก ผมรักที่นี่จัง

 

"สวยหวะ ขอบใจนะ" ผมยิ้มแทนคำขอบคุณให้พอตเตอร์ มันกดหัวผมไว้กับให้ของมันเบาๆ

"อืม กูดีใจที่มึงชอบ"

 

"กูมีของขวัญให้มึงด้วยนะ"

 

"หือ ? ของขวัญอะไร วันนี้วันเกิดกูเหรอ ?" ห้ะ นี่ผมยุ่งจนลืมวันเกิดตัวเองเลยเหรอ

 

"ฮ่าๆๆ วันเกิดมึงยังไม่ถึงเถอะ"

 

"เออ จริงด้วย ฮ่าๆๆ แล้วมันวันอะไรวะ"

 

"เดี๋ยวกูมา รออยู่ตรงนี้นะ อย่าไปไหนหละ" อะไรของมันว่ะ ถามก็ไม่ตอบ

 

ผมยืนรอ นั่งรอ จนแทบจะนอนรออยู่ละ ก็มันเล่นหายไปครึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่ออกมาอีก นี่ของขวัญมึงใหญ่มากจนต้องเรียกไพร่พลมาแบกเป็นร้อยๆคนเลยรึไงวะ - -"

 

"โฮะๆๆ " หือ ? เสียงใคร ? ทำไมมันเหมือนเสียงหัวเราะ ที่ทำเอาผมแทบกลั้นเสียงๆว้ไม่ได้ ผมหันไปยังต้นเสียง เชี่ย !!! ผมต้องฝันไปแน่ๆ มันไม่มีมูลเหี้ยแห่งความเป็นจริงตั้งแต่ไอ้พอตเตอร์จะพาผมมาเที่ยวแล้วหละ - - แล้วนี่รู้ไหมผมกำลังเจอกับอะไร

 

'ซานต้า' ตัวโตอยู่ในชุดสีแดงแจ๋ กับหมวกและเคราอันแสนยุ่งเหยิงของเขา ผมว่าเค้าต้องเป็นซานต้าตกอับแหงๆ เห็นได้จากสภาพชุดที่เหมือนจะขาดดีไม่ขาดดี แต่นั่น...ถุงสีน้ำตาลใบโต ผมว่ามันเหมือนจะใหญ่กว่าตัวซานต้าเล็กน้อย และดูเหมือนของข้างในจะเยอะเอาการ นี่ตกลงซานต้าหรือโดเรมอนวะ - -

 

"เอ่อ...ครับ ?" ซานต้ายักษ์มอมแมมเหมือนจะเพิ่งนึกได้ว่าจะพูดอะไรหลังจะที่โพสท่าที่แสนจะภูมิใจมากสักพัก เขาหยิบของจากถุงใบใหญ่ขึ้นมา มันเป็นกล่องธรรมดาๆสีขาวสะอาด บนฝากล่องเขียนคำว่า

 

'secret'

 

"ให้ผมเหรอครับ ?"

 

"ไม่ได้ให้ฟรีหรอกนะ" อะไรของเค้าเนี่ย จะให้ก็ให้ดิวะ

 

"ห้ะ ? งั้นไม่เอาล่ะ ขอบใจ" ไม่ทันจะได้เดินหนีไปไหนไอ้ลุงอ้วนในชุดสีแดงก็จับข้อมือผมไว้

 

"เดี๋ยวสิหนู" นี่มันชักจะมากไปแล้วนะเว้ย ก็มันเล่นจับข้อมือผมซะแน่นเลย

 

"ปล่อย! " ไอ้ซานต้าทำหน้าโรคจิตๆใส่ผม มันน่ากลัวมาก สายตา สีหน้าบ่งบอกว่ามันไม่ใช่ลุงซานต้าที่แสนดีอีกต่อไป...

 

"น่ารักจริงๆด้วย..." หื้อ ?! ขนลุกเลยย

 

"ชะ ช่วยด้วยยยย !!!" พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วย ไม่อยากจบชีวิตแบบอนาถๆ ลงหน้าหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวโตๆว่า 'ดับอนาถ หนุ่มหล่อ (?) โดนซานต้าโรคจิตล่อลวง ล้วงขยำ ' อี๋~ >[]< แค่คิดก็ขนขาลุกมาเต้นระบำจ้ำบะแล้วเหอะ

 

"เห้ย ! ปล่อยเมียกูสัส !!" อ่อ ? มึงพึงคิดจะมาช่วยกูเรอะ เกือบโดนไอ้บ้านี่ลากเข้าป่าแล้วนะเฟ้ย !! ซานต้าโรคจิตเห็นหน้าพอคเตอร์มันก็อึ้งๆไปนิดก่อนจะปล่อยมือผมออก

 

"เอ่อ...ขะ ขอโทษครับ ผะ ผมไม่ได้ตั้งใจ" หะ ? มึงสองตัวรู้จักกันเรอะ แล้วนี่มึงจิางไอ้นี่มาล่อลวง ล้วงขย้ำ คนที่มึงเรียกว่าเมียเนี่ยนะ
- -' กลับบ้านมึงโดนหนักแน่

 

"กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่าทำอะไรนอกเหนือจากที่กูสั่ง" หือ มันโกรธแล้วครับบ~ ก็ยังดีที่มันปกป้องผม

 

"กะ ก็น้องเค้าน่ารักนี่ครับ ผมขอโทษด้วยนะครับ นี่ ของคุณ" ซานต้ากลับใจ(?) หันหน้ามาหาผมพร้อมยื่นกล่องของขวัญใบนั้นให้ผม
-////- กูต้องเขินไหม

 

"อะ เอ่อ..." ผมมองหน้าซานต้าสลับกับพอตเตอร์อย่างชั่งใจ เอาดีไหมวะ -3-

 

"รับไปเหอะน่า ของกูเอง กูให้มันเอามาให้มึงไง" อ๋อ ของขวัญนี่ที่บอกจะให้สินะ ผมรับกล่องนั่นมาอย่างรีบๆ (ก็ยังกลัวอยู่-..-) แล้วไอ้ซานต้าก็รีบวิ่งไปทันที

 

"แกะดิๆ :D" หน้าตามึงดูลั้ลลาเหลือเกินนะ ถ้ามีหางนี่ก็คงกระดิกดุ๊กดิ๊กอยู่แหงๆ
ผมแกะกล่องออก ...

 

เชี่ย !! O.o มือไม้ผมสั่นไปหมด ก็เพราะมันเป็นของที่ผมอยากได้เมื่อปีก่อนแต่ไม่ได้ซื้อมาเพราะช่วงนั่นกระเป๋าแบนมากจริงๆ ไอ้พอตมันเคยสัญญากับผมไว้ว่าปีหน้ามันจะซื้อให้ ซึ่งผมก็เกือบลืมไปแล้วจริงๆแล้วก็ไม่คิดด้วยว่ามันจะจำได้

 

เข็มขัดหนังสีน้ำตาล หัวเข็มขัดสีเงินแวว เป็นรูปตัวอักษร 'lucky' ซึ่งต้องสั่งทำเป็นพิเศษ มันไม่ได้ดูหรูหรามากนัก แต่ดูซะดุดตาทุกครั้งที่เดินผ่านแล้วมองเข้าไปในร้าน

 

"ขอบคุณ..." ผมโผเข้ากอดคนตรงหน้า

 

"กูยินดี....ให้ของที่กูซื้อให้อยู่กับเอวมึงในตอนที่เอวของมึงไม่ได้อยู่บนเอวกู" -////- เชี่ย !! กูเกือบจะซ้ำแล้วเหอะ ลามกไม่เลือกเวลา

 

"ไอบ้า! หยุดเลย เมื่อกี้ก็เกือบโดนลากไปกินตับแล้วนะเว้ย ทำอะไรไม่ระวังนะสัช );&")#%=$¥\~%[..."

 

"เขินแล้วบ่นอยู่เรื่อย ขี้เกียจฟังหวะ ค่อยไปบ่นให้กูฟังบนเตียงดีกว่านะครับเมีย เสียงจะได้หวานๆหน่อย ;)" ผมเลือกจะเดินออกไป แน่นอนว่าเถียงกับคนอย่างพอตเตอร์ก็คงแพ้อยู่เรื่อย เพราะมันเล่นเอาเรื่องพรรคนั้นมาเถียงกับผมตลอด ซึ่ง...ผมก็คงไม่ชนะ

 

พอตเตอร์วิ่งตามผมมาแล้วดึงผมไปกอด
"เดี๋ยวดิ ~ กูให้ของมึงแล้ว แล้วของกูอ่ะ" หื้อ ? ต้องให้ด้วยเหรอวะ -.,- เอาแบบฟรีๆ ไม่ได้รึไง

 

"ก็กูไม่รู้จะให้อะไรมึงนี่ มึงรวยมีตังค์ก็ซื้อเองดิวะ"

 

"ก็กูไม่ได้อยากให้มึงซื้อเศษขยะพวกนั้นให้กูอยู่แล้ว"

 

"แล้วมึงอยากได้อะไร" เอ่อ... ผมพูดอะไรผิดรึเปล่า ไอ้พอตเตอร์จ้องหน้าตาเป็นมันเลยครับ

 

"มึงก็รู้ว่ากู'ชอบ'แบบไหน" เอิ่ม กูเข้าใจแล้วครับ

 

"เชี่ย กูยังเจ็บอยู่เลยนะเว้ย สัสเห็นแก่ตัว"

 

"หื้ม ? ที่รักหมายถึงอะไรเหรอครับ ผมหมายถึงเรากลับบ้านไปทานไอติมที่เราทำด้วยกันไว้ไง ที่รักน่าจะรู้นะครับว่าผมชิบทานไอติมแบบไหน คิดอะไรเนี่ยเรา..." เสียงกวนทีนระดับสิบ อ่ะ อ่าว... มึงหมายถึงกินไอติมเรอะ -.,- ก็นึกว่า... ชั่งเหอะ

 

"ก็..จะ เจ็บมือไง มึงอะเห็นแก่ตัวให้กูทำตั้งเยอะ..." ถุ้ย! แถเหี้ยๆ -////-

 

"จริงเหรอ งั้นกลับกันนะครับ"

ระหว่างทางกลับมันยิ้มและหัวเราะตลอดทาง แถมยังล้อผมไม่เลิก หาว่าผมคิดลึก -.,- เปล๊า ผมไม่ได้คิดอะไรเลยยย เชื่อผมเหอะ

 

พอถึงห้องเราก็กินไอติมกัน มันมองผมตลอด
"หื้อ ? อะไรมองทำไม จะเอาอีกเหรอ" ผมหันไปถาม

 

"เอ่อ เปล่า...มึงดูดไอติมดู...น่าอร่อยเน้อ"

พูดอะไรวะแปลกๆ

 

"อืม ทำไมอ่ะก็อร่อยดี มึงว่าไม่อร่อยเหรอ"

 

"ก็อร่อยดี ...มึงดูดให้กูบ่างดิ นั่งดูมึงดูดแล้วขึ้นเลยหวะ"

 

"เชี่ย !! ไอ้เหี้ย ..."

 

.
.
.
.
.
.
.
HAPPY NEW YEAR จ้าา ไรท์หายไปนานมาก ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ติดสอบยาวๆ อย่าเพิ่งหนีกันไปไหนน้าาา
รักคนอ่าน ❤️จุ๊บบ