DAMN LOVE รักเหี้ยๆ กูเป็นเมียมึงตอนไหน [Yaoi,Boy's love]

  THE GIFT

          ให้ตายเหอะวันเวลามันผ่านไปเร็วมาก ผมใช้เวลากับการเรียนรู้งานจากไอ้พอตและพนักงานคนอื่นๆอยู่มากเหมือนกัน ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอพีคเท่าไหร่เพราะงานผมยุ่งเอาการอยู่ พีคมันก็ติดสอบอยู่เหมือนกัน แต่เรื่องงานตอนนี้ก็เริ่มเข้าใจบ้างแล้ว ผมเป็นคนมีงานมีการทำแล้วนะครับ 5555 เอาหละ สาวๆมาหาพี่ได้นะครับ -.,-

วันนี้วันเกิดไอ้พอต ไปดีไหมวะ ของขวัญอะไรก็ไม่มี -'- เอาจริงๆ มันช่วยเหลือผมตั้งเยอะแยะ กวนตีนผมตั้งมากมาย แต่ผมนี่ดิ ไม่เคยทำอะไรดีๆให้มันเลย เห้ยย เห็นผมหล่อขนาดนี้ ก็เป็นคนดีกับเขาเหมือนกันนะครับ

'ที่รักครับ รับโทรศัพท์ด้วยนะครับ '

เอ่อ นั่นเสียงโทรศัพท์ผมเอง -///- อายชะมัด ผมไม่ได้เปลี่ยนนะเว้ย ไอ้พอตมันอัดเสียงตัวเอง แล้วเอามาเป็นเสียงเรียกเข้าให้ผมเฉยเลยอ่ะ พอผมจะเปลี่ยน มันก็บอกจะหักเงินเดือนแล้วก็จะหักคอผมอีก ผมก็เลยจำยอม T_T ส่วนใหญ่ผมไม่ได้ออกไปไหนมากนัก อยู่ก็แต่ที่ทำงาน กับบ้าน เท่านั้นแหละ นานๆจะออกไปหาความสำราญที (อย่างว่า คนมันฮอต งานเยอะ) มันจึงไม่ค่อยเป็นปัญหากับผมมาก แต่ก็ยังเป็นอยู่ดี มันโทรมาทีนี่ ผมตกใจทุกครั้ง ไม่ชินเลยสักนิด

"มีอะไร"

'วันนี้วันอะไรเอ่ย'

"วันเงินเดือนออก" จริงๆนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ

'อย่าตลก มึงจะมาไหม'

"ไม่อ่ะ วันนี้เหนื่อย"

'ทำไมไม่มาวะ วันสำคัญของกู กูอยากให้คนสำคัญของกูอยู่ด้วย'

"เน่าหวะ แค่นี้นะ"

'ดะ...' ผมตัดสายมันไปแล้ว สมน้ำหน้า อะไร!! ผมไม่ผิด

ก็ได้ๆๆๆ ไอ้นี่มันโตซะปล่าวขี้งอนชะมัด

'คนสำคัญ มันทำให้ทุกวันของกันสำคัญอยู่แล้ว'
ผมส่งข้อความไปหามัน ไม่รู้ผมคิดอะไรอยู่ กะจะไม่ส่ง แต่นิ้วดันกดส่งไปแล้ว T_T

'มึงสำคัญกับกูเสมอ รักเมียครับ' -///- กูต้องเขินไหมครับ มันจะน้อยใจผมไม่เนี่ย (มันเป็นเจ้านาย ลูกน้องอย่างผมก็ต้องแคร์เป็นธรรมดา) ผมไม่ได้พิสวาสมันสักนิด !!

นี่ก็ยังไม่สายมาก ผมออกมาหากาแฟดื่มที่ร้านกาแฟเล็กๆ ที่หัวมุมแถวๆ มหาลัยที่ไอ้พีคมันอยากจะเข้านักอยากจะเข้าหนา มหาลัยนี้เป็นมหาลัยชื่อดัง ใครๆก็อยากเข้าทั้งนั้หละครับ ผมยังอยากเข้าเลย พอๆ หยุดดราม่า ฮ่าๆๆ ตอนนี้ผมยังพอมีเวลาหาของขวัญให้มันบ้าง เอาไงดีวะ....

"ขอโทษนะครับ ตรงนี้ว่างรึ...." ผมเงยหน้ามองคนแปลกหน้าที่เพิ่งเข้าในร้าน เห้ยนี่มัน...

"ไอ้ทัพ !!!" ไอ้เนี่ยเพื่อนสนิทผมสมัยประถม ชื่อ ' กองทัพ ' พ่อมันเป็นนายพล ลูกมันเลยต้องเป็นกองทัพของนายพล - - ... ตอนแรกที่เราเจอกันมันแกล้งผม กวนตีนผม จนผมร้องไห้ แต่มันก็มาขอโทษอยู่ดี ฮ่าๆๆจากนั้นเราก็สนิทกันขึ้นเรื่อยๆ แต่เราก็แยกกันตอนอยู่มัธยม มันหายไปไหนก็ไม่รู้ ไม่ได้ติดต่อกันเลย หน้าตาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมาก ผมจำมันได้อยู่แล้ว ก็เพื่อนผมมีเยอะซะที่ไหนละ

"ลัค ? นี่มึงเหรอวะ" ผมหล่อไม่เปลี่ยนอยู่แล้ว

"เออกูเอง หล่อขนาดนี้ จำไม่ได้เหรอวะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะมึง หายไปไหนมาวะ"

"กูต้องไปช่วยงานญาติต่างจังหวัดตั้งแต่มัธยมหวะ เลยเรียนที่นั่นเลย ช่วงนี้ยุ่งๆด้วยโทษที ว่าแต่มึงเถอะ โชคดีเข้ามาบ้างยังวะ" ผมก็โชคร้ายตั้งแต่ไหนตั้งแต่ไร ใครๆก็รู้กัน เหอะๆๆ

"ก็ตามประสาลัคกี้นี่และว้า จะมีอะไรมาก เออ มึงรีบไหมวะ" ผมยิ้มขำตัวเอง

"วันนี้กูว่างทั้งวัน มีอะไรให้กูช่วยอีกสินะ" รู้ทันนะมึง

"ครับผม ไอ้ทัพเพื่อนรักกก" มันต้องช่วยผมแน่ ฮ่าๆๆ ไอ้นี่มันดูเลวๆ หื่นๆ แต่กับเพื่อน มันช่วยแบบเต็มใจเสมอ

"คือ อย่างนี้..." ผมก็ไม่มีความลับอะไร เล่าให้เพื่อนฟังก็ได้วะ ผมเล่าเรื่องของพอตเตอร์ให้ไอ้ทัพฟัง มันฟังจบก็ทำหน้านิ่งๆ อึ้งๆ ไปเลยครับ แต่ผมยังไม่ได้เล่านะว่ามัน....ผมหนะ

"ได้กันยัง ?" ไอ้สัสสส กูอุตส่าห์อ้อมไปแล้วนะเว้ย มึงจะวนกลับมาทำไม

"กูเป็นผู้ชายแท้ๆนะมึง"

"หน้ามึงไม่ให้เลยหวะ ฮ่าๆ" เหอะ -//- กูขี้เกียจเถียงกับมึงแล้วเข้าเรื่องๆ

"กูหล่อ จบประเด็นนั้นนะ มันเป็นเจ้านายกูด้วย มันรับกูเข้าทำงาน แล้ววันนี้ก็เป็นวันเกิดมัน กูไม่รู้จะซื้ออะไรให้มันดี กูไม่เป็นหวะเรื่องพวกนี้ กูเห็นมันกับมึงก็ดูน่าจะเป็นคนคล้ายๆกัน น่าจะชอบอะไรเหมือนๆกันมั้ง"

"ก็เลยจะให้กูช่วย... หึหึ ลัคกี้เอ้ย แคร์เค้ามากอ่ะดิ ฮ่าๆๆ เพื่อนกูมีผัวแล้วเว้ยย" มันตะโกนออกมาไม่ดังเท่าไหร่นัก ผมเอาตีนยัดปากมันดีไหม T^T

"ไอ้เวร !! กูเกลียดคำนี้ชิบหาย มึงพอเลยๆ บอกมา ว่าถ้าเป็นมึง มึงจะอยากได้อะไร"

"ถ้าจากคนที่กูรักนะ กูคงอยากได้ อะไรที่น่ารักๆ โรแมนติกๆ แบบที่คนทื่อๆแบบมึงไม่น่าเอามาให้อ่ะ"

"อะไร" ผมมองหน้ามันอย่างสงสัย

"แหวน" -////- เห้ยย !!

"เหี้ย!!! ไม่ ไม่เด็ดขาด แบบนี้ก็เท่ากับกูเล่นกับมันดิวะ"

"มึงเชื่อกูดิ นี่ใคร ไอ้กองทัพสุดหล่อ พ่อเป็นนายพล นะเว้ย" หน้าตามึงดูยิ้มแย้มแจ่มใสมากครับเพื่อนทัพ กูจะบ้าตาย

"..." ผมก็ได้แต่นั่งเงียบ และคิดว่า'มันจะดีเหรอวะ' ผมต้องซื้อแหวนให้คนที่ผมรักเท่านั้นดิ แล้วมันเป็นใครวะ

'กูเป็นผัวมึง'

เหี้ย!!! คำนี้ของไอ้พอตลอยมาตอบคำถามในใจผมอย่างทันท่วงที
เอาไงดีวะ ไอ้ลัคกี้!!

------THANKS-------