Naughty girls คุณหนูตัวร้ายกับแวมไพร์เย็นชา

                   เมื่อฉันเรียนเสร็จ จึงขับรถมาถึงบ้าน วันนี้ไม่มีการบ้านส่งอาจารย์ โครงงานก็ส่งไปกลุ่มแรก ก็ต้องมาคิดวิตกเรื่องพันธุ์ไม้หายาก-____- ?! แล้วกลุ่มฉันจะเอาอะไรดีเนี่ยย แต่ว่าเพื่อนๆในห้องชอบซุบซิบกันเรื่องฉันกับพวกDarkness gang นะ  แต่ฉันไม่สนใจจหรอก เรื่องซุบซิบกันมันมีในสังคมอยู่แล้วนี่เนาะ เพราะฉะนั้น  I  DON'T CARE!!!!

                    วันนี้ฉันขอนอนเร็วเลยละกัน วันนี้เพลีย=..=  

                ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าาาาาาาา  รู้สึกเริ่มมีกลิ่น= =

รู้สึกสบายย เมื่อฉันเเต่งตัวเตรียมเข้านอน ที่ห้องนอนของฉันจะมีหน้าต่างบานใหญ่อยู่ เมื่อดวงจันทร์เต็มดวงเมื่อไร จะสวยมากเลย เเสงของดวงจันทร์สาดส่องเข้ามาในห้องของฉัน วันนี้ก็เช่นเดียวกัน ดวงจันทร์เต็มดวงสาดแสงสอดส่อง สวยงามO o ฉันชอบดวงจันทร์มากๆเลยหล่ะ เมื่อฉันมองมันทีไร ทำให้ตัวฉันกะปรี้กะเปร่า อยากออกไปข้างนอก และทำให้รู้สึกมีพลังในตัว ฉันไม่ชอบอยู่กลางแดด เพราะมันร้อน(มากก) แถมทำให้ผิวเป็นถ่านอีกต่างหาก-.,-  ฉันกำลังชมความงามของจันทร์อยู่ อยู่ดีๆมีเมฆสีดำทมิฬก้อนใหญ่มาบดบังดวงจันทร์  หมดอารมณ์เลย- - 

          เอ๋!? O o ทำไมเห็นเหมือนคนบินผ่านเงามืดไปเลยเป็นกลุ่ม แต่เมื่อเปิดไฟข้างนอก ก็ไม่มี สงสัยฉันจะหลอนจนตาฝาดไปเองหล่ะมั้ง นอนๆๆ ง่วงละ พรุ่งนี้จะต้องมานั่งเกร็งกับDarkness gang ที่มานั่งจ้องฉันอีก- -*

                 วันนี้ก็ต้องมานั่งเรียนอีกตามเคย แต่วันนี้ฉันมาเช้าด้วยล่ะ แต่พอมาถึงก็เจอจนได้ = =

" Hi ขนมจีบวันนี้เราจะมาปรึกษากันเรื่องงานพันธุ์ไม้หายากกัน " มัสสุ เดินมาทักทายฉันพร้อมเพื่อนของเขาอีก3คน 

"ค่ะ ฉันลองศึกษาค้นคว้ามานิดหน่อยแล้วได้บางพันธุ์มาค่ะ" ฉันจึงหยิบกระดาษA4 2ปึกที่ฉันนั่งprintเมื่อเช้านี้

" โหห ดอกไม้ที่ฉันไม่รู้จักเลยอ่ะ555 "ไออิจิพูดขึ้นเมื่อดูเสร็จ 

" แต่มันไม่ค่อยสวยเลย ฉันอยากได้สวยๆกว่านี้" นางิพูดขึ้น

"นั่นสิ หายากก็ดีอยู่หรอกนะ แต่มันไม่สวยเลยซักดอก" มัสสุบอก

" ฉันจะลองหาให้ใหม่นะคะ" เสียดายจัง =*= เสียดายกระดาษแหะ รู้มั้ย ฉันไม่เคยพูดคะกับใครนอกจากญาติและบุพการีเลยนะ พวกเขาเป็นคนแรก(และคนสุดท้าย) 

"เราลองสำรวจในป่าดูไหมเผื่อเจออะไรดีๆ"มัสสุเริ่มเคร่งเครียด

"ลองดูสิเผื่อจะดีนะ เคนโชหล่ะว่าไง"ประโยคหลังนางิหันไปพูดกับเคนโช

"ก็ดี.." เคนโชตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

           หลังจากที่โรงเรียนเลิกพวกเราทั้งหมดจึงนัดกันพรุ่งนี้เพราะพรุ่งนี้วันหยุดที่กาญจนบุรี แถวนั้นมักจะมีป่าเยอะ

หลังจากที่ฉันเตรียมพร้อม และออกเดินทาง แต่พวกเขาไปถึงที่หมายได้อย่างไรไม่ทราบ เร็วกว่าฉันอีก

" เธอช้าจัง " เคนโชพูดด้วยน้ำเสียงเนิบๆ

"ฉันมาแล้วก็คือมาแล้ว จะไปได้หรือยัง" ฉันไม่พูดพร่ำทำเพลงรีบเดินเข้าไปในป่านั้น แต่ทว่าเมื่อเดินไปเรื่อยๆ ฉันรู้สึกเหมือนไม่ใช่ป่าเดิม

           มันเหมือนกับสดใสขึ้น ดอกไม้ต่างๆมากมายที่ฉันไม่รู้จัก มีดอกไม้เรืองแสงได้ ดอกไม้ขยับได้ เหมือนกับดอกไม้ในเทพนิยายเลย

"ทำไมป่ามันดูแปลกๆไปหล่ะ" หลังจากที่ฉันเดินมานานและรู้สึกมันทะแม่งขึ้นเรื่อยๆจึงลองถามดู

" อย่าพูดมาก รีบๆหยิบดอกไม้และนำไปทำงานได้แล้ว " เคนโชพูดด้วยน้ำเสียงดุ

"ค่า ค่า จะรีบเก็บเดี๋ยวนี้แหละค่า " ฉันจึงเดินไปรอบๆแต่ไม่ห่างจากพวกเขามากนัก เพื่อหาพันธุ์ไม้ที่ฉันชอบมากที่สุด เมื่อมองไปรอบๆ ฉันกลับเจอสิ่งที่สะดุดตามากที่สุด นั่นคือดอกชื่ออะไรไม่รู้สีขาว ชูก้านขึ้นมา มีออร่าอยู่รอบๆเป็นสีขาวคล้ายกับยามกลางคืนจะมีดอกไม้พันธุ์เรืองแสงให้ผู้คนหลับใหล อย่างมีความสุข ดอกของมันมีกลิ่นหอมจางๆ ไม่หอมจนฉุน ไม่หอมเหมือนดอกไม้ทั่วไป เหมือนกับเป็นกลิ่นเวทมนตร์ที่เมื่อดมยามใดจะทำให้นอนหลับฝันดี 

               เมื่อฉันพบดอกไม้ที่ฉันชอบจึงตะโกนเรียกเคนโช

" เคนโช มาตรงนี้หน่อยฉันเจอดอกไม้ที่ฉันชอบแล้ว นายมาช่วยฉันขุดหน่อย" เมื่อเคนโชเดินมา เเละเขาเห็นดอกไม้ที่ฉันพบ จึงแสดงอาการตกใจ

"เธอเจอดอกไม้นี้ได้ยังไง" เคนโชถาม

"ฉันเห็นมันสะดุดตา และแถมมีกลิ่นหอมชวนหลงใหล ฉันเลยเลือกอันนี้" ฉันตอบตามความจริง

" งั้นน..ฉันจะไปเรียกมัสสุมาขุดให้แทนละกัน ขอตัวนะ" เขาเป็นอะไรของเขาหว่าา 

       สักพักมัสสุจึงเดินมาขุดให้ฉัน 

"ขอบใจนะ นายรู้ไหมว่าดอกไม้ดอกนี้ชื่ออะไร" ฉันถาม

"อ๋อ มันชื่อดอก'อินเทรเซีย' เป็นดอกไม้เก่าแก่ ไม่ค่อยมีคนรู้จัก

"ขอบใจสำหรับสาระน่ารู้นะ" ฉันบอกมัสสุ

"มัสสุไปตามเคนโชกลับมาสิ จะกลับแล้ว ฉันขอห่อเจ้านี่ก่อน" 

อยากรู้จัง ต้นไม้ไปทำอะไรให้เคนโช ถึงเป็นขนาดนั้น???