สาวน้อยน้ำแข็งแห่งเอเรนเดล

                    ฉันเอามือล่วงกระเป๋า ที่ห้อยอยู่ทางด้านขวาเอวของฉัน

" เสกว โดเรมี เคสตาร์ " ฉันท่องคาถา(?) ที่คีโต้บอกมา เสียงดังก้อง

อยู่ๆ แสงในกระเป๋าที่ฉันล้วงอยู่นั้น ก็เปล่ง ออกมา   ฉันเลยดึงมันออก

จนปรากฎให้เห็นแท่นใสๆยาวๆ เหมือนน้ำแข็ง  ปลายแท่งด้านล่างเป็น

เกล็ดหิมะน้ำแข็งขนาดใหญ่พอดี  ปลายแท่นด้านบนเป็นรูปทรงวงกลมมีหลวดลาย

เกล็ดหิมะ เหมือนกับอันล่าง 

                    " ช่วยฉันที มันกำลังจะใกล้มาแล้ว อร็าาาาาาาาาา กรี๊ดดดดดดดดด"

                    " ห้ะ... คีโต้ ฉันต้องไปแล้ว จะต้องใช้ไอ้ไม้กวาดน้ำแข็งยังไง..."  ฉันตกใจ และหันไปถามคีโต้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อหาทางช่วยบุคคลนั้น

                      " เธอนั่งข้างหลัง เดี๋ยวฉันขับเอง " คีโต้พูดจบ ก็คว้าเอา

ไม้กวาดน้ำแข็งที่ฉันยืนถือมันอยู่ด้วยสีหน้าตกใจ ที่ได้ยินเสียง ในระยะห่างที่ไกลขนาดนั้น ไม่อยากเชื่อ นี่แค่ฉันโดนให้กลายเป็นอะตับสิน เอ้ย อัศวิน

ทำไมร่างกายฉันรู้สึกแปลกๆ เหมือนมันกำลังรอให้ฉันไปหามันทุกที พลังที่

ซ้อนอยู่ข้างในตัวฉันตอนนี้  มันยังไงกันน่ะ

........................       ........................................          .........................

จะพยามทำให้ดีที่สุดค่ะ    จากเหยินจัง