Music in my heart รักวุ่นวายกับนายเย็นชา

8.4

เขียนโดย rebornwriter

วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.39 น.

  2 chapter
  5 วิจารณ์
  4,626 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 22.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) วันแรกแห่งการเปิดเทอม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าแล้วฉันลุกขึ้นจากเตียงขยี้หัวของตนเองแร้วนึกขึ้นได้ว่าาาาาา

อ้ายยยยวันนี้ต้องไปโรงเรียนนี่นา

ฉันลุกขึ้นจากเตียงไปอาบน้ำแล้วหยิบชุดสีชมพูของชั้นใส่มันอย่างรวดเร็วฉีดน้ำหอมกลิ่นกุหลาบกลิ่นโปรด

ของฉันฉันรู้สึกว่ามันหอมมากกกก

ฉันลงไปข้างล่างวิ่งไปสวีดัสพี่จ้าแล้วนั่งรถมอเตอร์ไซค์ ยี่ห้อ BMW

(ความจริงฉันจะขับรถเก๋งแต่พี่ไม่ให้อ่ะ)

เมื่อถึงโรงเรียนฉันเลี้ยวเข้าไปในลานจอดรถปัง!!!!!!!!

 

โอ้ยฉันขับรถล้มอ่าเพราะไอเจ้าบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ทำฉันเจ็บอะดันเลี้ยวมาจอดที่ที่ฉันกำลังจะไปจอดอ่ะT-T

 

"ช่วยด้วย"

ไครก็ได้ช่วยฉ้านนนที  

"เป็นอะไรรึเปล่า?"

เสียงใครหนะน้ำเสียงโคตะระเย็นชาเลยอะฉันลืมตาขึ้นอย่างช้าๆมองคนที่กำลังยืนอยู่ข้างหน้าฉันเอ๊!!!!นี่มันลูก

ผ.อ นี่นาแถมยังเป็นมือกีตาร์ในวง Music heart อีกด้วย

"นี่นายหนะ นึกว่าเปนลูกผ.อ.แล้วจะขับรถไม่ดูข้างหลังแบบนี้ชิทำพ่อเสียชื่อจริงๆเลย"

"นี่ไอตรงประโยคสุดท้ายเธอบอกว่าอะะไรนะอีกทีสิ้"

"นี่นายหนะหัดแคะขี้หูบ้างนะฉันตะโกนคอแทบแตก ยังจะให้อะเกน(-_-)"

"นี่เธอหน่ะเอาเงินนี่ไปแร้วไปห้องพยาบาลเองนะพอดีฉันรีบ"

"นี่ไม่หล่อแล้วยังจะมาเอาเงินฟาดหัวคนอื่นอีกนะยะ"

ความจริงนายหล่อมากผมสีน้ำตาลอมส้มสูงหล่อเกินจะบรรยาย(บรรยายไปแล้ว ^_^ )

ต้องโทษพระเจ้าที่ทำให้ฉันได้มาเจอเรื่องแบบนี้(ต้องโทษคนเขียนสิ)ฮือๆวันแรกของวันเปิดเอทมของฉันพัง

เพราะไอเจ้าบ้านั่นนนนนT-T

"จีจี้ เธอเป็นอะไรรึป่าว"

"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก"

ความจริงฉันเจ็บมมากเรยเดินขึ้นบรรไดจากชั้น1 มาชั้น 5 พอดีลิฟท์มันเสียอ่าาT-T

"ไม่เป็นอะไรก็ดีแระไปฉันช่วยพยุงเข้าห้องเรียนนะ"

"มันก็ควรจะเป็นอย่างงั้นแหระเธอต้องช่วยพยุงฉันอยู่แร้ว"

"เร็วๆหน่อยสิกว่าจะเดินมาถึงชั้นชาติหน้าหล่ะมั้งเนี่ย"

"โอ๋ๆอย่างอนสิ(c ^_^c)"

คัสตาร์ดพยุงฉันจนถึงห้องเรียนห้องAแระฉันก็เจอไอเจ้าาเงินฟาดหัวอ๊ายยยยยยชีวิตของช้านทามมายถึงได้ซวยแล้วซวยอีกวะเนี่ยดันได้อยู่ห้องเดียวกับไอบ้านั่นอีกโอ้ยยยยยยตายๆๆๆ(เอฉันยังม่ตายนะ)ฮือๆๆๆๆ

วันนี้ฉันนั่งเรียนอย่างเซ็งๆ

ติ้งต้องงงงง

เย้ในที่สุดเวลาพักกลางวันก็มาถึงเย้ๆๆๆๆๆ

"จีจี้วันนี้เธอไม่พกอาจี้มาด้วยหรา"

"พี่ไม่ให้พกมาอะบอกว่าเราโตแร้ว"

"ไม่ร้องไห้แฮะ"

"เรียบร้อยแล้วแต่หยุดร้องได้เพราะจะสายยุแล้ว"

"เลิกบ้าตุ๊กตาได้แล้วนะ"

"จ้า"

เย็นวันนั้น ติ้งต้องงงง

เยส(yes)สุดท้ายก็เลืกเรียนแล้วฉันก็ไปยังลานจอดรถไปเอารถ(หมายถึงหยิบรถอะอย่าคิดลึกนะ)

พอถึงบ้านฉันไปเล่าเรื่องทุกอย่างให้พี่จ้าฟังพี่จ้าหัวเราะแทบเป็นแทบตายฉันขึ้นไปอาบน้ำนอนคิดนั่งคิดถึง

เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้มันก็เป็นทั้งวันซวยและวันดีอ่า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา