นายหน้าหวาน กับ นายหน้าหล่อ

" วันนี้ มีเด็กเข้ามาใหม่น่ะจ๊ะ " 

" เออ..สวัสดีครับ ชื่อ ฮารุกะ หรือ เรียก ฮารุ เฉยๆก็ได้ครับ "

" ...... " ว่าแล้ว ใครได้ยินนี้ต้องเงียบแน่นอน

" น่ารักดีว่ะ "

" เออ นั้นดิว่ะ "

" ชื่อเหมือนผู้หญิง แถมหน้าตายังเหมือนผู้หญิงอ่ะ "

ผมว่าไม่เงียบแล้วล่ะ เสียงดังเลยมากกว่า ทั้งหหญิงและชายพูดกันเสียงดังลั่นห้อง

" ฮารุ ไปนั่งข้างๆ เซจิโตะ น่ะจ๊ะ "

" ค-ครับ " ผมค่อยๆเดินไปหาคนที่ ชื่อ  เซจิโตะ

" เออ.. "

" นั่งสิ รออะไร " ผู้ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชาแถมพูดอย่างกะผมรู้จักเขางั้นและ

" ค-ครับ " ผมนั่งลงพร้อมหยิบของขึ้นมาเตรียมไว้

" เอ๋ ?? "

" มีอะไรงั้นเหรอจ๊ะ ฮารุ "

" คือ..ผมลืมของไว้ที่ห้องพยาบาลอ่ะครับ "

" งั้น เซจิโตะไปส่งฮารุหน่อยสิจ๊ะ "

" ผมไปเองก็ได้ครับ "

" ก็ได้ครับ " 

" เฮ้ย " อยู่ๆหมอนั้นก็ลากผมไปเฉยเลย 

ห้องพยาบาล

" อยู่ตรงไหนน่ะ "

" รีบๆหาหน่อย " อ้ากก เร่งอยู่นั้นแหละแทนทีจะมาช่วยกับยืนกอดอกพิงกำแพงซะงั้น

" อย่ารบกวน คนที่กำลังนอนอยู่สิคะ "

" เอ๊ะ " อยู่ๆก็มีแสงผู้หญิงแทรกเข้ามา

" คุณเป็นใคร "

ผู้หญิงคนนั้นเปิดผ้าม่านที่ปิดไว้เมื่อกี้ออก

" สวัสดีคะ ฉันชื่อ ยูกิ คะ ยินดีที่ได้รู้จัก " 

" ค-ครับ ผม ฮารุกะ หรือเรียก ฮารุ เฉยๆก็ได้ครับ "

" ชื่อเหมือนผู้หญิงดีน่ะคะ หน้าก็เหมือนผู้หญิง "

" แหะๆ ว่าแต่ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ล่ะครับ "

" อ้อ พอดีตกบันไดนิดหน่อยอ่ะคะ "

" งั้นเหรอครับ " ผู้หญิงไม่พูดอะไรแค่ส่งยิ้มหวานให้เท่านั้นเอง

" รีบหาหน่อย "

" อ่ะ หานี้อยู่นี้ใช่ไหมล่ะ เซจิโตะ "

" อะไรไม่ใช่ของเรา ของหมอนั้นต่างหาก "

" พวกนายรีบไปเถอะ เดี๋ยวเข้าเรียนสายน่ะ "

" เออๆ " ผู้ชายคนนั้นพูดเสร็จ ก็ลากผมออกไปทันที

ผมไม่ใช่คนที่คุณจะลากไปไหนได้น่ะ ไอ้คุณ   ' เซจิโตะ '

.................................................................................................................... 

แหะลองมาแต่งวายดูมั้งว่าจะเป็นยังไง หวังว่าคงหนุกน่ะ