สำหรับผม นายสำคัญที่สุด♡♥♡ yaoi (nc 18+)

"ผมอยากให้คุณไปเจอคนที่ดีกว่าผม"

"........"สติของผมที่ไกล้จะหายไป

"ผมขอโทษ"

สินคำที่คนตรงหน้าบอกกับผม ร่างกายของผมก็มันแรงที่จะพยุงตัวเอง

และล้มลงไปกับพื้น ในตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเสียงใครต่อเสียงใครที่ตระโกนเรียกผม

"ไอ้แม็ค..แม็ค!!"หลังจากได้ยินเสียงพี่ชายสติของผมก็หายไปเห็นแต่

..................ความมืด.....................

_________________________________________________________________

หลายวันผ่านไป

[เจ็ด] (เจ็ดกับแม็คคนเดียวกันเด้อ)

ผมค่อยพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งบนเตียงคนป่วย

"ที่ไหนว่ะ"ผมมองไปรอบๆตัวแล้วไปเตะตากับป้ายชื่อโรงพยาบาล

"ตื่นแล้วหลอแม็ค"คนสูงอายุแต่ยังดูสวยเดินเข้ามาหาผมอย่างเป็นห่วง

"คุณย่าครับ"ผมกอดคุณย่าแบบคิดถึงสุดๆ

"เรานี้ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ"คุณย่าติผมนิดหน่อยแต่สายตาผมไปไอ้คุณพี่สุดหล่อ(อร๊ากกกกกกกสุดหล่อ)ที่ยืนขำอยู่ข้างหลังคุณย่า พี่เป็นแบบนี้ตลอดไม่ว่าจะเวลาไหนก็ยิ้มได้เสมอ พี่ดูแบบคนที่อบอุ่น ใจดี วันเลยมีคนมาบอกรักพี่ไม่เกินวันละ10คน(เวอร์อะค่ะที่จริงแค่วันละ5คนเอง)

"ไปเก็บของได้แล้ว"พี่เอเดินเข้ามาเตือนคุณย่า

"จริงด้วยย่าเกิบลืมไปแม็คไปเก็บของเราจะไปอังกฤษกัน"ผมงงนิดหน่อยกับคำพูดนี้

"จะให้ผมไปทำไหมหลอครับ?"เอียงคอถามด้วยความสงสัย

"เรายังไม่หายดีเลยเดียวอาการมันกำเริบมันจะไม่ดีต่อเรานะแม็ค"

"........"ผมเงียบไปผมไม่อยากไปจากไทยนิ

"พี่รู้ว่าแกไม่อยากไป แต่อยู่แกอาจจะเจอเร็นมันทำให้เจ็บไม่ใช่หรือไง"

"........"แท้ใจดำอะคุณพี่

"พี่ว่าไปอยู่นูนจนกว่าจะหายดีแล้วกลับมาแกอาจจะบืมเร็นไปเลยก็ได้^^~"ยิ้มอีกแหละยิ้มตลอด

"ก็ได้ครับ"ผมพูด

"ดีมากไปเก็บของเดียวรออยู่นี้แหละเดียวย่ากับไอ้เจ้าเอไปเก็บให้"คุณย่าเดินออกไป พี่เดินมาลูบหัวผมก่อนจะเดินออกไป ผมรักเร็นมาก มากกว่าใครที่เคยคบมาแต่เขากับทำความรู้สึกของผมเป็นของเล่นไม่รู้บ้างหรือไงว่าเหตุผลที่เอามาบอกเลิกผมน่ะมันงี่เง่าที่สุดที่เคยได้ยินมาเลย

นายทำอะไรกับฉันไว้เร็นนายจะโดนกลับเป็นสิบเท่า

นายทำให้ฉันเจ็บเกินไป

"ถ้านายไม่ได้เป็นของฉันอย่าหวังที่จะไปมั่วกับใครเลย..เร็น."

________________________________________________

วันต่อมา

ณ สนามบิน

"เพรียมทุกอย่าคบแล้วใช่ไหม"เสียงใสจากแฟนพี่เอเอยขึ้น

"คบแล้วครับ"ผมตอบถรรยาคุณพี่ไปแบบกวนนิดๆ

"งั้นไปขึ้นเครื่องเลยดีกว่าเนอะ^^~"คุณย่าพูดแบบอารมดีสุดๆ

"งั้นผมไปก่อนนะครับ พี่รันกับพี่เอก็มีลูกไวๆละ"พี่ผมทำหน้าแบ๊วอึน ผิดกับพี่รันที่หน้าแดงอย่างกับมะเขือเศษ

"ผมไปละครับ"ผมโบกมือบายๆให้ทั่งคู่ก่อนจะลากกระเป๋าตามคุณย่าไป

วันที่ผมกลับจะเป็นที่นายต้องเจ็บ 

...................เร็น.................

__________________________________________

[เร็น](นายเอกมาแบ๊ว)

ผมที่นั่งอยู่ในรถมองพี่รันกับพี่เอเดินมาที่รถที่ผมนั่งอยู่

พี่ทั่งสองขึ้นรถ พี่เอนั่งฝั่งคนขับ พี่รันข้างฝั่งข้างๆคนขับ

"จะดีหลอไม่ไปส่งแม็คแบบนั้น"พี่รันหันมาถามผมที่นั่งอยู่ขางหลัง

"ดีแล้วละครับ/ดีแล้วละ"ผมหันไปทางพี่เอที่พูดพร้อมกับผม

"ไหมพูดงั้นอะ..-3-"พี่รันพ้องแก้มใส่พี่เอ (อร๊ากกกกกกพี่รันน่ารักกกกกก)

"คนที่ทำให้มันเจ็บขนาดนั้นถึงไปส่งมันตอนนี้มันคงได้กลับไปโรงพยาบาลแน่ๆเหตุผลนี้ไม่ต้องถามเลย"พี่เอยื่นไปหอมแก้มพี่รันอย่างน่ารัก

ใช่สิผมเป็นบอกเลิกเขาด้วยเหตุผลที่งี่เง่าขนาดนั้นผมมาที่นี้เพราะอยากจะเห็นหน้าคนที่ผมรักเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะไป

............พี่แม็ค..........

-_-_-_-_-_-__-_-_-__-_-_-_-__--_-__-_-_-__-

ขอบคุณที่มาอ่านน้าาาาาาาาาาาา

คอมเม้นไว้ได้เลยจะติก็ได้นะ แต่อย่าด่าเรานะT^T

บายๆจ้า บทสองเร็วนี้นะ