วุ่นนักรักไวรุ่น (Love is teens)

7.5

เขียนโดย prettypung

วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.12 น.

  23 ตอน
  4 วิจารณ์
  24.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 15.35 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

16) chapter 13

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

13

 

 

 

 

นี่  ฟ้า 

ฮึ ว่าไง 

อีกไม่กี่เดือนเราก็จะกลับไทยแล้วนะ

จริงหรอ แต่ทำไมกลับเร็วจังล่ะ

คิดถึงไง

แล้วกลับมาจะเรียนที่ไหน จะเข้ากลางคันหรอ

อืม คงจะเรียนที่เดียวกับฟ้านั้นแหละ 

จริงดิ >< ดีจัง

ใช่ไหม่ล่ะ ฟ้ารอเราหน่อยนะ

อื้ม แน่นอนสิเรารอยุแล้วล่ะ

จริงนะ สัญญาแล้วนะ

อืม สัญญาค่ะ

ฝรรดีน๊าาาาาาค๊าบบบบบบบบบบบบบบ

ค๊าาาา ฝรรดี๊ดีนะคะ 

ครับ จุฟจุฟ

ค๊าาาาาา  จุฟ

 

เฮ้อ จิมจะกลับมาแล้วสินะดีใจจังเลยไม่ได้เจอหน้ากันนานเลย จะเป็นไงบ้างนะ >< ยิ่งพูดยิ่งเขิล อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  เขิลอ่ะ ไม่ได้และเดี๋ยวพรุ้งนี้สาย นอนดีกว่า

 

 

ฉันกำลังนั่งรถไปที่มหาลัยอย่างสบายอารม ^^ วันนี้อากาศดีจัง 

 

ฟ้าสายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   เสียงของดุจดาวที่วิ่งมาหาฟ้าใสอย่างร่าเริง  

อะไรอ่ะ วันนี้รู้สึกว่าจะมีคนอารมดีกว่าฉันอีกนะเนี่ย  ฟ้าใสพูดพลางยิ้มให้เพื่อนสาว

ก็แบบว่า พรุ้งนี้เป็นวันครบรอบของฉันกับพี่แจมน่ะสิ ^^ เขิลจางง  ดุจดาวพูดพลางบิดไปบิดมา

อ๋อ ไอ้ที่ดีใจเนี่ยคือ กะจะให้พี่แจมเซอร์ไพร์งั้นสิ  ฟ้าใสพูดพลางกอดอกมองเพื่อนสาวแล้วยิ้ม

ก็......ตามนั้นแหละ  ดุจดาวพูดต่อ

มันอยู่ที่ว่า พี่เขาจะจำได้รึเปล่าน่ะสิ  ฟ้าใสพูดต่อ

เออ จริงด้วย  แก แล้วพี่แจมจะจำได้รึเปล่าอ่ะ ถ้าจำไม่ได้ ทำไงดีอ่ะ  ดุจดาวพูดอย่างหมดหวัง

ใจเย็นน่าพี่แจมไม่ใช่คนขี้ลืมนะ   ฟ้าใสพูด

แกคิดว่างั้นหรอฟ้า   ดุจดาวหันมาถาม

อื้ม ฉันเชื่อมั่น สู้สู้  ฟ้าใสพูดพลางมองเพื่อนสาว

- - ฉันจะพยายามนะ  ดุจดาวพูดและไหล่ตกอย่างท้อใจ

 

 

แต่ก็นะ ทำไมถึงวันครบรอบของฉันกับจิมยังไม่เห็นทีท่าว่าจิมจะเซอร์ไพร์เลยนี่ ทำไมกันนะ  มีแต่ ส่งของขวัญมาให้ เองมันน่าน้อยใจนะ T T  เอาเหอะเดี๋ยวจิมก็กลับมาแล้ว 555+5+5+5+5

(หัวเราะปลอบใจตัวเอง) 

 

 

x_x  ใครอ่ะ   อยู่ดีดีก็มีใครไม่รู้มาปิดตาฉัน

ทายสิ๊ใครเอ่ย   มันบอกให้ทายอ่ะ

นี่ นายเป็นใครอ่ะ ปล่อยนะ   ฉันพยายามดิ้นให้มันปล่อย

ทายก่อนสิ  มันไม่ปล่อยแถมให้ทายต่ออีกอ่ะ โรคจิตรป่ะเนี่ย

ไม่ปล่อยใช่ไหมงั้นเจอ   ปึก    ฉันเหยียบไปที่เท้าของมันอย่างจัง

โอ๊ยยยยยยยยย   ไม่ยอมง่ายง่ายหรอก        >O มันพูดพลางกอดฉันจากด้านหลัง อ๊ายยยยยยยย

 

ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ฉันพูดพลางหันไปมองหน้าไอ้คนที่กอดอยู่ด้านหลัง  O O

จ..จิม   ฉันถึงกับตกตลึงเพราะหันไปเห็นหน้า จิม 

ไง ^^  จิมยิ้มให้ฉันพลางกอดฉันแน่นเข้าไปอีก

ปล่อยนะ คนเยอะแยะ    ฉันพูดพลางจะดันจิมออก

ก็ได้    จิมพูดพลางมานั่งลง

แล้ว ทำไมมาก่อนวันนัดอ่ะ   ฉันถามพลางมองหน้าจิมอย่างจริงจัง

ก็เพราะรักจึงมาหาเธอไง   จิมพูดพลางยิ้มกระชากใจ

อย่าเยอะน่า   ฉันพูดพลางทำหน้าบู้ใส่จิม

อย่าน่างอคอหักนะโอ๋เอ๋โอ๋เอ๋    จิมพูดพลางมองหน้าฉันแบบหวานเยิ้ม

เชอะ ไปเรียนล่ะ  ฉันพูดพลางลุกขึ้นและจะก้าวไปเรียน

เดี๋ยวดิ    จิมพูดพลางจับมือฉันไว้

ปล่อย ฉันจะไปเรียนสายแล้วนะ  ฉันพูดพลางสบัดมือออกเบาเบา   

ฉันอุส่ามาหาเธอเลยนะ   จิมพูดพลางทำท่าสลด

ก็ ฉันขอเรียนก่อนไง เดี๋ยวคุยกันนะนะนะ  ฉันพูดพลางหยิกแก้มจิมเบาเบา

 

ทำไมถึงกลับมาเร็วจังนะ มาแบบเซอร์ไพร์จริงจริง แล้วฉันจะมาคิดคนเดียวทำไมล่ะเนี่ย ให้ตายเหอะไรเรียนดีกว่า.......

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา