รักอันตรายของยัย อสูนร้านทั้ง 5

ในเรือสำราญ มีเสียงของความสุข ความสนุกของผู้คนดังทั้วลำเรือ เรือลำราญซาติโน้ ชื่อตรงตัวนี้คือเรือสำราญของ ตระกูณซาติโน้ ตระกูณที่ควบคุมเส้นเลือดการท่องเที่ยวมากมาย ทั่วโลก แตถึงแบบนั้นการเดินเรือ ครั้งนี้ก็ไม่ใช้ความต้องการของผู้นำตระกูณซาติโนคนปัจจุบันแต่อย่างได.. 

  "ช่วยเอา ของไปเก็บในห้องก่อนแล้ว ค้อยขึ้นมาบน ห้องVIP" สาวสวยหน้าตาหน้ารัก แบบที่ใครมองก็ห้องหลงไหร ในความงามของเธอ เธอ กำลังสั่งผู้หหญิงอีกคนที่เดินมาด้วยกัน อยู่ตรงทางขึ้นชั้นสำหรับแขกVIP สาวสวยที่มีความงามไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลย แถมยังเป็นเจ้าของเรือสุดหรูลำนี้ เวโลนิก้า ซาติโน้ เธอเป็นเจ้าของเรือลำนี้

  "นัดใคร ไว้ข้างบน" เวถาม มาริษา หรือ กลอย
  "เพื่อนนะ นัดเอาไว้ รีบเอาของไปเก็บได้ละ จะได้แนะนำให้รู้จัก" หลังจากที่ฝังคำตอบ เวก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินไปอีกทาง อย่างว่าง่าย กลอยยิมให้กับการกระทำนั้นและเดินขึ้นไปที่ห้องVIP ขนะขึ้นไปก็ได้ยินเสียงของผู้คนมากมายกำลัง สนุกสนาน แต่ห้องที่นัดกันไว้เป็นห้องด่านในสุด
   พอเปิดประตูออก ก็ได้พบกับเพื่อนๆ ของเธอซึ้งเป็นผู้หญิงทั้งสี่คน ที่เคยเรียนด้วยกัน แต่ตอนนี้เรียนจบ และ กำลังทำงานที่บริษัทของตัวเอง

  "อือ.. ไวท์ค่ะ.." เสียงครางจากสาวคนหนึ่งที่กด เธอลงกำโซฟา ไวท์มาเฟียสาว ผู้ล่ำรวยจากธุรกิจเหมืองทองในอเมริกา เธอนอนครางเสียงใสใต้ร่างไวท์ ที่กำลังเล่นสนุกกับซอกคอขาวของเธอ

  "อยู่นิ่งๆ ซิอย่าขยับ เดียวได้เจ็บตัวกันหรอก" เสียงผู้ปลอบโยนของของ คริส์ติน ประทานบริษัทการขนส่ง ของอเมริกาผู้มารายได้ปีละพันล้าน จากการขนส่งทั่วโลก

  "ปึก!.." เสียงกระแทก ของคนอีกคู่ ซึ่งลุนแรกต่างจากคู่อื่น โซรา อุ้มล่างของสาวสายคนหนึ่งไปติดกับกำแพงและ กำลังจูบแรกลินกันอย่างกระหาย โซรา โลบาน็อบ เจ้าของบริษัทอันยมนี ที่ได้รับการยอมรับจากทุกประเทศทั่วโลก ผลิตเครื่องเพฆรอันมีค้าอันดับโลก

  "คุณชาล็อตขา.." สาวสวยที่นั่งตักของ ชาล็อต มิคาเอว เจ้าของบริษัทผลิตไวย์ ชั้นนำระดับโลก ชาล็อตกำลังเล่นกับแผ่นหลังของสาวสวยตรงหน้า อย่างนึกสนุก 

         เพื่อนทั้งที่คนของมาร่ิษา นั้นไม่ได้มีความสวยด้อยไปกว่า คู่ของตนเลยดูจะมากกว่าซะอีก ภาพที่่เห็นทำ ให้เธอยิมให้กับเพื่อนทั้งสี่ ก่อนจะเคาะประตูแรงๆอีกครั้ง เพื่อเรียกเพื่อนๆ ของเธอ
  "หยุดเล่นกันก่อนดีไหม้ หรือจะให้ฉันโยนพวกเธอลงกลางทะเล" มาริษาพูดเบาๆ และยิ้มให้เพื่อนที่พากัน หันมาสนใจเธอ

  "แย่อ่ะ รู้แบบนี้พาขึ้นห้องเลยดีกว่า" เสียงประทั้งของคริส์เริ่มดังขึ้น

  "เดียวฉันไปหาข้างล่างนะ" ไวท์บอกสาวน้อยก่อนจะให้เธอเดินออกไป

  "แฟนเธอไปไหนซะละ มาริษา.. ตอนขึ้นเรือยังเห็นเดินตามอยู่เลย" โซรา ถามอย่างนึกสนุก เมื่อตอนขึ้นเรือเห็น เพื่อนตัวร้ายโดนคุม

  "สั่งให้ไปเก็บของ" ยิ้มแบบนั้น อยากโดนฉลามแดกมากใช้ไหม้ โซรา 

  "ก็มันไม่คิด ว่าเธอจะมีคนผูกมัดแบบนั้น พวกฉลาดแกมโกงอยากแก คงไม่เสียท่าง่ายๆ จริงไหม้ หรือคิดจะจับ แฟนรวยๆงั้นหรือไง" ชาล็อตพูด เสริมทำให้มาริษาหรี่ตาลงเล็กน้อย

  "ท่ายัย นั้นทำให้ฉัน หายเกรียดได้ก็ไม่แน่หรอกนะ แต่คงไม่มีทาง แต่.. พูดแต่เรื่องของฉันเรื่องความรักความผูกพัน มันก็แค่เป็นการผูกมัดที่ไร้ค่า พวกแกก็คิดเหมือนกันไม่ใช้หรือไง"

  "เรื่องนั้นฉันเห็นด้วยนะ แต่การชนะใจ ใครซักคนนะฉันชอบ แต่ที่ไม่ชอบคือ คนพวกนี้มันง่ายเกินไปสำหรับพวกเรา" คริส์ตอบ แบบไม่ใส่ใจก่อนจะลินเล่ามาดื่มต่อ

  "ละวังเหาะ คริส์เจอใคร ที่ชอบเข้าแล้วยังไม่เปรี่ยนความคิด จะเสียงน้ำตาเอานะ" ไวท์ตอบอย่างเอือมละอา แต่นั้นทำให้ทุกคนหันไปมอง สาวสวยเจ้าของเหมือนทองเป็นตาเดียวกัน

  "แกมีคนที่ชอบไง?" คำถามของ ชาล็อตทำให้ไวท์แถบสำลักน้ำที่ผึ้งดื่มเข้าไป

  "มึงเห็น กูเป็นใครวะ พอละไอพวกนี้กูไปหิ้วเด็กคนเมื่อกี้ดีกว่า.." ไวท์เดินออกไปนอกประตู ไปก่อนที่ มาริษาจะทักทั้งอะไรได้ทัน 

  "ตกลงมันยังไง วะนั้นคุยไม่รู้เรื่องเลย" มาริษาเดินไปนั่งที่แทนไวท์ 

  "แล้วแก มาริ แกทำยังไงถึงได้ ผู้นำตระกูณซาติโน้มาครองแบบนี้วะ" โซราเริ่มถาม

  "ฉันหรอ ก็แค่จับมาทรมารเท่านั้นละ ไม่ได้อยากจะครอบครองอะไร" มาริษาตอบยังไหร่

  "แบบนี้หรอ ไม่เห็นจะเข้าใจเลยวะ" 

  "ไม่เข้าใจ ก็ไม่ต้อง เพราะทุกอย่างไม่ต้องเข้าใจ แค่อยากแก้แค่ยัยนี้เท่านั้นเอง เดียวก็เปรี่ยนคนแล้วเชื่อ ซิการผูกมัดที่ไร้ค่านะ ไม่จำเป็นนักหรอก"