รักน่ะ นายเทวดาตรงสวรรค์

วันนี้ขอเปลี่ยนการพูดน่ะค่ะ

คุชินะ:หมอนั้นเป็นใคร//ชี้ไปตรงเตียงที่มีบุคลปริศนานอนอยู่

มินาโตะ:อ้อ หมอนั้นเพื่อนฉันเอง

คุชินะ:แล้วทำไมมาอยู่บ้านฉันได้//ขั้นออกหู

มินาโตะ:จะพูดว่ายังไงดีล่ะ เอ่อ...ประมาณว่า...นอน อ้อ!ใช้แล้วเค้ามานอนเป็นเพื่อนเมื่อคืนน่ะ//เหงื่อตก

คุชินะ:ใครอนุญาตมิสาบ

มินาโตะ:เอ่อ...คือ...

และแล้วก็เกิดมหกรรมขึ้น ตึกกกกกกกกกกกกกกก โครมมมมมมมมม เพล้งงงงงงงงงง พลั่ววววววววววววว และ ตุ้บ

จะอธิบายให้ฟัง 

เสียง ตึกกกกกกกกกกก เป็นเสียงมินาโตะวิ่งหนีคุชินะ

เสียง โครมมมมมมมมม  เป็นเสียงมินาโตะสดุดล้ม

เสียง เพล้งงงงงงงงงงง  เป็นเสียงคุชินะเวี่ยงมินาโตะไปโดนจานแตก

เสียง พลั่ววววววววววว   เป็นเสียงคุชินะกระหนำ่ตบมินาโตะ

เสียง  ตุ้บ                  เป็นเสียงคุชินะโยนมินาโตะลงไปชั้นล่างของบ้าน

สรุปสภาพมินาโตะก็ไม่ได้ต่างจากซอมบี้เลย ฮ่าๆๆ อ็อก!!!(โดนมินาโตะถีบ)

คุชินะ:อย่าทำอีกเข้าใจไหม

มินาโตะ:คร้าบ//ทำหน้าแอบแบว

คุชินะ:ดีแล้ว//ในใจ น่ารักอ่าาาาา เอ่ย!!!คิดอะไรของเราเนีย

มินาโตะ:ว่าแต่เธอจะไปเหรอ//ทำหน้าแอบแบว อีกและ อ็อก!!!(โดนมินาโตะถีบอีกรอบ)

คุชินะ:ไปเรียนน่ะว่าแต่...ฉันชื่อ อุสึมากิ คุชินะ น่ะจำใส่สมองของนายไว้ แล้วนายชื่ออะไร

มินาโตะ:ฉันชื่อ มินาโตะ//พร้อมยิ้มให้คุชิน่ะ

คุชินะ:(-///-)หน้าแดง//ในใจ น่ะ...น่ารัก เอาอีกแล้วคิดอะไรของเราเนี้ย

มินาโตะ:เป็นอะไรเหรอ เป็นไข้เหรอ//พร้อมเอามือเป็ปที่หน้าผาก

คุชินะ:เปล่า(0////0)!!!ไม่เป็นไร แล้วคุชินะก็เดินออกไปจากบ้านโดยคิดถึงแต่เรื่องมินาโตะตลอด คุชินะของเรามีความรักแล้ว

จบตอนที่ 4 หวังว่าจะสนุกนะค่ะ