Blue crused rose คำสาปของดอกกุหลาบฟ้า

เขียนโดย Aogi_jueru

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.01 น.

2 ตอน

0 วิจารณ์

4,333 อ่าน

1) สุสาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สวัสดีฮะ ผม"ซากุระ เคย์โตะ" เด็กม.ปลาย กับชีวิตธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษ
ส่วนนั้นที่ ทวินเทลผมดำที่นั่งอยู่บนเบาะหลังรถตู้นั้น น้องสาวผม "ซากุระ ยู"
วันนี้เราจะไปเยี่ยมพ่อแม่เรากัน
เรามีเพื่อนร่วมทางไปด้วย เพื่อนๆผมเองล่ะ
ผู้หญิงรวบผมสีส้มนั่น"อุเรชิ ซึสึกิ"เธอนิสัยตามนามสกุลเลย ลั้ลลาเกินจริงตลอด
ส่วนผู้ชายผมทองเท่ๆนั้น ที่อยู่ข้างๆซึสึกิ "บาระโนะ เคนอิจิ"
ทั้งสองคนนั้นนิสัยโดยรวมคล้ายกันมาก ก็เลยเข้ากันได้ดีมาก เป็นคู่ซี้จอมซ่าประจำกลุ่ม
ถึงสองคนนี้จะชอบลั้ลลาไม่ดูเวลา แต่ก็ดีนะ คนที่ยิ้มได้ตลอดน่ะ
ไม่เหมือนผม
ส่วนคนที่สวยๆหน่อยนั่น ที่มีผมสีม่วงแล้วก็ใส่ชุดหรูๆน่ะ "โรซ่า มูนไลท์"
เธอเป็นลูกครึ่งน่ะ ส่วนเรื่องนิสัย...เอ่อ....อย่าไปพูดถึงมันเลยดีกว่า
ส่วนผู้ชายใส่แว่นที่อ่านหนังสืออยู่นั่น"ไซโต้ ริว"
หมอนั่นน่ะ อัจฉริยะสุดๆเลยล่ะ
สุดท้ายก็ คนที่ใส่กิโมโนตลอดเวลา คุณหนู"สึคิโย ยูเมะ"
อ่า.....ใกล้จะถึงแล้ว ก็นะ ผมร่ายมาซะยาวเลยนี่
อ๊ะ...ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรเย็นๆลูบมือผม
อ้อ ฉันไม่ลืมแกหรอก ไม่ต้องเลียมือก็ได้นะ
เจ้านี่ หมาผม ไซบีเรียนฮัสกี้ "อเล็กซ์"
ผมมองไปที่ถนน แล้วก็เหยียบเบรก...ป้ายนั่น...ถึงแล้วล่ะครับ"สุสาน"
อะไรกัน ไหนว่าผมจะมาเยี่ยมพ่อแม่ งั้นหรอฮะ?
ก็พ่อแม่ผม...ท่านหลับอยู่ที่นี่...
แน่นอน พวกท่านจากผมไปตั้งแต่ผมกับน้องยังเล็ก
วันนั้น มีขโมยขึ้นบ้านตอนกลางดึก
พวกโจรมันฆ่าพ่อแม่ผม แต่ตำรวจมาพอดี ผมกับน้องเลยรอดปฏิหาริย์
ผมก้าวเท้าลงจากรถ เดินไปเปิดประตูหลัง พลางกวักมือเรียกเพื่อนลงมา
พวกเราเดินย่ำเข้าไปในสุสาน เพราะยังเช้าอยู่ บรรยากาศเลยไม่น่ากลัวเท่าไหร่
"Watashi...watashi!...s..suki..daisuki!?"
เสียงนั้นดังขึ้น ผมหันหลังไปมอง น้องผมเล่นเกมจีบหนุ่มอีกแล้ว
ผมเดินไปหยิบdsออกจากมือเธอ "พอได้แล้ว เดี๋ยวกับไปเล่นที่บ้านน่ะ"
น้องสาวผมทำแก้มป่อง น่ารักใช่ไหมล่ะ คงไม่แปลก ที่หนุ่มๆโรงเรียนผมจะเป็นแฟนคลับของเธอ
"หึ!งอนแล้วนะ เดี๋ยวจะเรียกเจ้าพวกแฟนคลับมาจัดการพี่เลย!"
ยูพูด พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"อะไรกัน เวลาแบบนี้แฟนคลับเธอคงไม่มาหรอกน่า~ช่วงปิดเทอมเนี่ย ใครๆเขาก็ไปเที่ยวกันทั้งนั่นแหละน่า"
ซึสึกิพูดขึ้น พลางทำมือมือพัดตัวเอง
อ่า........หน้าร้อนสินะ...ผมคิดพลางปาดเหงื่อตัวเอง
ยูจังยังคงงอนอยู่ เธอทำแก้มป่องแถมยังแกล้งร้องไห้อีกต่างหาก
"น่าๆ ยูจัง เดี๋ยวค่อยเล่นละกันนะ ทำตามที่พี่เขาบอกก่อนเถอะ นี่เรามาเยี่ยมพ่อแม่นะ"
ยูจังคลายแก้มป่องลง แต่ยังปล่อยนำ้ตาให้ไหลอยู่
"พี่ยูเมะ!"ยูกระโดดเกาะยูเมะ แล้วก็ปล่อยโฮออกมา
"พอได้แล้วยะ!?รีบๆทำให้มันจบๆซะที!?ร้อนก็ร้อน แถมวังเวงน่ากลัวอีก..."
โรซ่าสบถ แต่พอท้ายๆประโยคเธอกลับเบาเสียงลง