บุกป่าช้า ท้าผีญี่ปุ่น

   ณ ห้างชื่อดังในกรุงโตเกียว

ชิโอริ-อันนี้คงกินได้แค่ 3 วัน อันนี้กินได้ที้งอาทิตย์ แต่ราคาต่างกันเอาอันไหนดีสึบากิช่วยฉั....

พนักงาน-คุณลูกค้าค่ะ เอ่อ..อสินค้าชิมฟรีเราจะหมดแล้วนะค่ะ

สึบากิ-ขอชิมอีกหน่อยน่ะคับ

พนักงาน-เ่อ่อ....อ

ชิโอริ-ทำฉันขายหน้าอีกแล้ว

สึบากิ-รู้สึกถึงความร้อนกำลังแผ่รังสีตกกระทบมาที่เรา

ชิโอริ-สึบากิ

สึบากิ-น้ำเสียงเลือดเย็นกับเสียงคุ้นๆ ชิโอริ!!

 ชิโอริใช้มือตบหัวสึบากิอย่างแรง

สึบากิ-อ้ากกกกกกก!!

ชิโอริ-ขอโทษด้วยนะค่ะนายคนนี้สติไม่ค่อยดีน่ะค่ะ

พนักงาน-ไม่เป็นไรค่ะ

สึบากิ-ฉันนะสติของฉันดีฉันไม่ได้เป็นบ้าซะหน่อย

ชิโอริจับแขนเสื้อของสึบากิแล้วลากสึบากิออกไป

สึบากิ-ปล่อยฉันนะ!!

ชิโอริ-นายทำให้ฉันเสียเวลารู้หรือป่าว ช่วยกันเลือกของแล้วรีบกลับบ้าน

สึบากิ-ทำเวลาอย่างกับแข่งเกมโชว์อย่างนั่นแหล้ เอ๊ะ! ชิโอริซื้อหนังเรื่องนี้ไปดูป่าว

ชิโอริ-the slit-mouthed woman เปิดตำนานฆ่าเปิดปาก หนังที่เกี่ยวกับผีสาวปากฉีกถึงดูไปนายก็กลัวเหมือนเดิม

สึบากิ-ใครว่าฉันกลัวฉันไม่ได้กลัวซะหน่อย

ชิโอริ-นายอยากได้ก็ซื้อเองสิ

สึบากิ-คนอย่างฉันมีเงินเก็บหรอกน๊าเชอะ

 พอทั้งสองซื้อของเสร็จก็ไปจ่ายเงินแล้วออกไปจากห้าง

สึบากิ-ไม่ขึ้นแท็กซี่เหรอ

ชิโอริ-ขึ้นรถทำไมเปลืองน้ำมัน เดินไปก็ถึงออกกำลังกายไปด้วย

สึบากิ-ออกกำลังกายหรือไม่อยากเสียตังค์

ชิโอริ-ได้ยินนะ

สึบากิ-ใครพูดไงไม่เห็นได้ยินเลย

ชิโอริ-เนียนมากเลยนะ นายน่ะ

 สึบากิหยิบหนังที่ตัวเองซื้อมา

ชิโอริ-นายซื้อมาดูจิงเหรอเนี้ย ช่างกล้าเนอะ

สึบากิ-คุจิซะเกะอนนะ

ชิโอริ-ผีสาวปากฉีกนะเหรอใช่

สึบากิ-ใช่ มีตำนานเล่าว่า

ชิโอริ-เดี๋ยวฉันต้องพูดไม่ใช่เหรอ

สึบากิ-เปิดโอกาสให้ฉันพูดบ้าง

ชิโอริ-เชิญ

สึบากิ-มีตำนานเล่าว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งเป็นภรรยาของซามูไรคนหนึ่ง หญิงสาวคนนี้เป็นสาวที่สวยมาก สามีของเธอกลัวความสวยของเธอจะทำให้เธอไปมีชู้ เลยใช้ดาบซามูไรของตนเชือดปากของฉีกถึงใบหู หญิงสาวคนนั่นโกรธมากเลยเป็นวิญญาณ์อาฆาต ทุกเย็นค่ำๆ ช่วงที่หมองตกจะเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใช้ผ้าปิดปากยืนอยู่ริมถนน พอคนผ่านไปก็จะถามว่า ฉันสวยหรือป่าว ถ้าเราตอบว่าสวย ผู้หญิงคนนั่นจะเปิดผ้าปิดปากออกแล้วถามอีกว่า แล้วแบบนี้ยังสวยอยู่หรือป่าว ถ้าตอบว่าไม่สวย ผู้หญิงคนนั่นจะใช้กรรไกรตัดปากเหยื่อให้เหมือนกับตน ถ้าเราตอบว่า ก็ปกติดี ผู้หญิงคนนั่นก็จะปล่อยเราไป

ชิโอริ-นายนิเก่งเหมือนกันนะ

สึบากิ-แน่นอน

"ฉันสวยหรือเปล่า"

สึบากิ-จะอำฉันสินะชิโอริ!

ชิโอริ-อำอะไรของนาย ฉันยังไม่พูดอะไรเลย

สึบากิ-แล้วเสียงของใครล่ะ

ชิโอริ-หรือว่า

สึบากิ-น่าจะของจิง

ชิโอริ-วิ่งเถอะ

สึบากิ-ไม่ได้นะ ผีชนิดนี้เป็นผีที่วิ่งเร็วมากถ้าเราวิ่งไกลซักแค่ไหนก็ตามเราทันอยู่ดี

ชิโอริ-แล้วเราจะทำไงดีล่ะ

สึบากิ-เขาบอกว่าถ้าอยากรอดให้โยนขนมชื่อดังของญี่ปุ่นไป แล้วผีตนนี้จะไปสนใจขนมแทน แล้วเราถึงจะรอด

ชิโอริ-ฉันโยนเอง ถ้าฉันโยนแล้วนับหนึ่งถึงสามวิ่งนะ

สึบากิ-อืม

 แล้วชิโอริก็โยนขนมนั่นไป

ชิโอริ-ได้ผล 123 ไป!

สึบากิ+ชิโอริ-อ้ากกกก ช่วยด้วย!!!!!

"จะไหนล่ะ ชิโอริ สึบากิ"

กระเทยข้างบ้านชิโอริ ชื่อยูกะ-อะไรกันเนี้ยเห็นฉันเป็นหมาหรือไงมาโยนขนมให้เนี้ย อำแค่นี้วิ่งหนีฉันเลยเหรอ อุตสาห์ไปทำจมูกมาจะอวดซะหน่อยวิ่งหนีป่าราบเลย

    #ที่แท้ก็กระเทยข้างบ้านนิเอง ชิโอริกับสึบากิกับเข้าใจว่าเป็นผี