Time up เมื่อรักของเรา หมดเวลา

10.0

เขียนโดย Fanclubploychermarn

วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.39 น.

9 chapter

5 วิจารณ์

14.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2557 12.57 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

<คุณพิสุทธิ์ รอกั้งก่อนน กั้งรักคุณนะ คุณ พิสุทธิ์!!!>
"คัท!!!!"
"แสดงดีมากน้องพลอย วันนี้พอแค่นี้ก่อน เลิกกองจ้าา" เฮ้อเลิกซะที โครตตตเหนื่อยเลยย
"พลอยไป! กลับบ้าน พี่เก็บของไว้เรียบร้อยแล้วนะ ไปขึ้นรถได้เลย"
"ขอบคุณนะค่ะ พี่บี วันนี้พลอยเหนื่อยมาเลย"
....
.
.
.
.
"พลอยๆ ถึงบ้านแล้ว"
อ่าวถึงบ้านแล้วหรอ เราหลับไปตอนไหนเนี้ยยยยยยย
"งั้นวันนี้พี่กลับก่อนนะ พรุ่งนี้ไม่มีคิวงานนะ พักผ่อนตามสบายเลย "
"ค่ะๆโอเคค่ะ บ๊ายบายจ้าา พี่บี"
ร่างบางโบกมือลา ผู้จัดการของตนเอง
"ทำไมถึง เหนื่อยขนาดนี้ -0-" วันนี้มีคิวงานทั้งวันเลยยย(ถอดเสื้อผ้า อาบน้ำ)
.
.
.
.
.
.
.
8.30 น.
เย้ยยยย สดชื่นจังได้นอนเต็มที่ไม่ต้องมีคิวงานน วันนี้ฉันจะไปช้อปปิ้ง ให้หน่ำใจ >0< โฮ๊ะๆๆ
.
.
แต่งตัวเสร็จ เรียบร้อย ถ่ายรูปอัพให้แฟนคลับดูดีกว่าา //แช๊ะๆๆๆๆๆๆ
.
.
แค่แปปเดียวรูปภาพ ก้อได้โพสลงในไอจี
(วันนี้วันว่างของกะรัต เจอกันสยาม รับแซบบนะยูวววว)
~ตะดึง ดึงๆๆๆๆๆ~
"ฮัลโล จอร์น"
(คุณไปไหนรึป่าวว ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้านคุณ)
"Joking 555//(เปิดม่านดู) \\เซอไพร จัง เดียวลงไปเปิดประตูให้นะค่ะ"
.
.
"เซอไพรส์!!! 5555(กอด)"จอร์นหนุ่ม หน้านวด กอดร่างบางอย่างอบอุ่นเขารู้ว่า วันนี้เธอว่างเลยตั้งใจบินกลับมา เพื่อจะพาไปเที่ยว
"น่ารักจังเลยคุณจอร์นของพลอยเนี้ย ><"ร่างบางทำหน้าทะเล้น คุณหนวดเขินเบาๆ
"ผมตั้งใจจะพาคุณไปเที่ยว อยากไปไหนล้ะ เจ้าหญิงของผม"
"วันนี้พลอยกะว่าจะไปสยามค่ะ ดีจังวันนี้มีคนพาไปเที่ยวด้วยย>0<"
.
.
.
@สยาม
"นี้คุณจอร์น ชุดนี้สวยไหมค่ะ"
"เจ้าหญิงใส่อะไรก็สวยสำหรับผมอยู่แล้วว"
"แหนะ ปากหวานอีกแล้วว แฟนใครเนี้ยย แต่พูดกับพลอยได้แค่ึนเดียวนะค่ะ ถ้าพูดกับคนอื่น พลอยโกรธจริงๆด้วย"
"ไม่หรอก"
"ก็ดีค่ะ" ร่างบางยิ้มแบบ น่ารักๆ เล่นเอาคนทั้งโลกเขินได้เลย
..
เอาชุดนี้ค่ะ.
.
.
ชุดนี้ก็สวย
.
"อ่าวพลอย มาทำอะไรที่นี้เนี่ยย"
"โป๊ปพลอยมาช้อปปิ้งกับคุณจอร์นนะ "
"อ้อๆ (หันไปยิ้มให้คุณจอร์น)ขอให้สนุกนะ โป๊ปไปล้ะ (ยิ้มเบาๆ)"
"คับผม"
.
.
<pope mode>
ร่างสูงค่อยๆ เดินออกมาจากร้าน ...ไอ่บ้าโป๊ป เมื่อไหร่จะจำซะที เค้ามีคนที่เค้ารักอยู่แล้ว จะไปชอบเค้าอีกทำไม (น้ำตาค่อยๆ ไหลเบาๆ) เค้ารักกันดีเห็นไหม เค้ามีความสุขเราก้อควรมีความสุข ไม่เข้าใจหรอโป๊ป (น้ำตายังคงไหล อย่างไม่สนใจใคร ความเจ็บมันไม่อาจกลั้นน้ำตาได้อีกแล้วว ทั้งๆที่สมองสั่งให้เข้าใจ แต่หัวใจไม่เคยทำตามเลย)