แค้นรักจากปีศาจ [Zoro x Sanji]

 พระเจ้า....ทำไมท่านถึงโหดร้ายกับข้าถึงเพียงนี้?

 “ ปล่อยน่ะ!! ปล่อย! “

 “ ผมอยากกลับบ้าน....ฮื่อ... “

 “ แม่ช่วยผมด้วย... “

 “ หยุดแหกปากกันสักที! มันหน้ารำคาญรู้ไหม! “ เสียงที่ทรงอำนาจ พร้อมกับแซ่ที่ฟาดลงกับพื้นสร้างความหวาดกลัวให้กับเหล่าเด็กน้อยที่ถูกจับตัวมาอยู่ในสถานการค้าของเถื่อนและการค้าประเวณี

 “ เฮ้ย! ไปเอาตัวมันมามีคนสั่งซื้อมันตั้ง 50 ล้าน “ ชายร่างท้วมหันไปสั่งกับลูกน้องของตัวเอง ซึ่งลูกน้องของร่างนั้นก็รับคำและเดินไปเปิดกรงที่ขังหนุ่มน้อยร่างบางที่นอนอยู่บนพื้นปูนอันเย็นเชียบ

 แขนเล็กของร่างบางทั้งสองข้างถูกชายนิรนามสองคนกระชากให้เดินตามออกไป ร่างซึ่งไร้เรี่ยวแรงขัดขืนหรือแม้แต่จะยืนด้วยตัวเองนั้นค่อยๆเงยหน้าขึ้นมอง เบื่องหน้าของตน

 “ น่าเสียดาย....ทั้งๆที่แกเป็นตัวทำเงินชั้นดีแท้ๆ “ ชายร่างท้วมพูดขึ้นก่อนจะจับปลายคางของร่างบางให้เงยขึ้นสบตากับตนเอง นันย์ตาสีฟ้าน้ำทะเลซึ่งไร้เงาจากสิงใดสะท้อน จ่องมองร่างตรงหน้าอย่างเฉยชา

 “ เอาตัวไปขังเดียว ล่ามโซ่ไว้ด้วยล่ะ “

 “ ครับ “ ชายทั้งสองตอบรับผู้เป็นนายก่อนจะพาตัวร่างบางย้ายไปอยู่อีกห้อง ซึ่งจัดว่าเป็นห้องที่ดีที่สุดในตึก มีฟูกให้นอน มีน้ำและข้าวให้กิน ซึ่งทั้งหมดนั้นดีกว่าห้องขังรวมที่ทั้งเหม็นอับและอยู่อย่างอดๆอยากๆ

 “ พระเจ้า.... “ ร่างบางพรึมพรำกับตัวเองเบาๆ

 “ พวกฉันขอโทษน่ะ....ที่พวกฉันทำไปมันเป็นหน้าที่ “ ชายคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆเอาร่างบางซึ่งไร้เรี่ยวแรงนั่งลงบนฟูกนั้น

 “ .... “ ร่างบางจ่องมองชายคนนั้นด้วยสายตานิ่งๆ เย็นชา

 “ อย่ามองฉันแบบนั้นสิ.... “ ชายคนนั้นพูดขึ้นก่อนจะหลบสายตาของร่างบางที่มองมายังตนก่อนจะหันไปบอกเพื่อนอีกคนให้รีบๆทำหน้าที่ของตนให้เสร็จๆ แม้จะหลบสายตาของร่างบางแล้วก็ตามทีแต่แรงกดดันจากสายตาคู่สวยนั้นก็ทำให้เขารู้สึกอึดอักมากจนบรรยายไม่ถูก

 “ ไปโว้ย! “ และทั้งสองก็รีบออกจากห้องของร่างบางไปอย่างรีบร้อน พร้อมกับปิดประตูดังลั้น

 ร่างบางล้มตัวลงนอนบนฟูกพิกตัวหันหน้าเข้าหากำแพง ก่อนจะปิดเปลือกตาลงช้าๆ