โรงเรียนบ้า นักเรียนเลว

      7:00

 

"ฮัลโหลๆๆๆๆๆ"

 

[เอ่อ รู้แล้วจะพูดอะไรนักหนาวะไอ้เบส]

 

"วอนนะโว๊ยย! แล้วแกอยู่ไหนแล้ววะ"

 

[หน้าโรงเรียน แล้วแกละวะ]

 

"ใกล้จะถึงแล้ว รออยู่ที่นั้นนะโว๊ยย"

 

[เอ่อๆ .... ติ๊ด]

 

"เจส...เหยียบมิด"

 

"ไดค้ะ"

 

 บรืน บรื้นนนนนน!!!!!

 

 

 

 

 

    7:30

 

"ไง!?!!"

 

"อ่าว! เจสละ"

 

........"อ๋อ..กำลังลากของลงจากรถนะ เดี๋ยวก็มาละ" ฉันชี้นิ้วไปทางด้านหลังของฉันที่มีรถ BMW

จอดอยู่ทางด้านหลัง ดูเหมือนจะเป็นที่สนใจเลยนะนั้น ฉันจะเล่าประวัติของตระกูลฉันให้ฟัง

 

           บ้านของฉันคุณพ่อมีอาชีพเป็น นายทหารชั้นสูงแถมยังเป็นเจ้าของค่ายฝึกทหารอีก    คุณ

แม่เป็นนายกรัฐมนตรีของต่างประเทศ ส่วนพี่คนโตทำงานที่กระทรวงกลาโหมชั้นสูง     ส่วนพี่

คนกลางเปิดบริษัทเกี่ยวกับ ICM เป็นบริษัทเกี่ยวกับเทคโนโลยีที่พัฒณาไปไกลเลยที่เดียว    ส่วน

พี่รองเป็นนักโปรแกรมเมอร์ขององค์กรของโลก    ส่วนพี่คนเล็กตอนนี้กำลังบริหารโรงพยาบาลชื่อ

ดังอยู่     ส่วนฉันยังเป็นแค่นักเรียนสาวธรรมดาที่มีผับเป็นของตัวเอง อึก 400 กว่าที่  คุณพ่อกับ

คุณแม่ชอบย้ายบ้านเป็นว่าเล่น  

 

"เอ่อแล้วเรื่องพี่กาโอเป็นไงบ้างวะ"

 

"ฮึ ยอมแล้ววะ ฉันอะยอมแล้วว้อย" ..!

 

"เฮ้ย!?!! จริงดิวะ ฮะๆๆ" 

 

"พอ! กูจะแย่อยู่แล้ว ว่าแต่กูกับมึงไม่เข้าไปซักทีวะ"

 

"เอ่อ นั้นดิ"

 

 

 

 

 

 

      8:00

 

"โห นี้นะเหรอห้อง ผอ."

 

"ใหญ่จริงนะว้อย!"

 

"ทำไมไม่เข้าไปละ เบส ทาม"

 

"......"

 

 

 

"ขออณุญาติคะ"

 

"เข้ามา"

 

  แอ๊ดดด

 

"!!!!"

 

"เฮ้ย / เย้ย / ว๊าย ไอ้เลโอ / ไอ้เลโอ / เลโอ ทำไมแกมาอยู่ที่นี้วะ   ไหนแกว่าอยู่ที่ตุรกีนิ แล้ว

ไหนว่าจะกลับมาตอนปีใหม่ เฮ้ย! อธิบายมานะว้อย บลาๆๆๆ" ตอนนี้เสียงของพวกเราร่วมประสาน

กัน 

 

''หยุด! หยุดว้อย กูจะกลับมามันก็เรื่องของกู พวกมึงเอี่ยวไรด้วยวะ ฮึๆๆ'

 

"หาเรื่องเหรอวะ ไอ้นี้วอนซะละ"

 

"โทษๆวะ"

 

 

 

 

 

  "อะนี้ ห้องพวกมึง"

 

"นอนได้เท่าไหร่วะ??"

 

"10 คนวะ"

!!!!! อะไรวันจะขนาดน้านนน

 

"เอ่ออ งั้นเจอกันพรุ่งนี้วะ บาย"

 

"บาย..."

 

 

 

  ......."เฮ้!?!! เบสพวกเราออกไปข้างนอกแป็ปนึงนะ แกอยู่ที่ห้องได้ไหม้วะ"  เสียงของทามดังมาแต่ไกลในขณะที่ฉันกำลังเข้าครัวเพื่อที่จะเตรียมห้องครัวไว้ตอนหัวค่ำ

 

"อ่าๆ แล้วพวกมึงจะไปไหน?"

 

"พวกเราจะไปซื้อของทำอาหารนะดิวะ"

 

....."เอ่อๆดูไอ้เจสให้ดีละ"

 

"รู้แล้วว้อย ส่วนมึงเตรียมของให้พร้อมก็พอ....ปัง!" สิ้นเสียงของการสนทนา ก็มีเสียงประตูปิดดังขึ้น  

   ติ๊ด!

 

[ฮัลโหล เบส! เกิดเรื่องแล้ววะ]

 

"อะ อะไรวะ!!"

 

[ทางเจ้าหน้าที่ทางปารีส ส่งเอกสารมาว่า..!!] ปารีส..แม่งั้นเหรอ!

 

"อะไรวะ รีบๆพุดมาสิ!"

 

[เอกสารมาว่า...] !!!! ไม่ จริง ใช่ ไหม้

 

...."งะ งั้นแค่นี้ก่อนนะ"

 

   ติ๊ด!

 

 ปึง!

 

..อ๊ะ ไอ้ทามมันลืมของเหรอวะ

 

"มีอะไรเหรอ..." !!!???!!! 

 

 "นาย!!"

 

"เธอ..." ฉันเอียงคือนิดหนึ่งก่อนที่หมอนั้นจะพูดต่อ "คือ...รูมเมทของพวกเรางั้นเหรอ" รูมเมท?

อ๋อ...รูมเมท

 

"ใช่..แล้วทำไมเหรอ"

 

"อย่าทำตัวน่ารำคาญละ พวกพวกเราไม่ชอบและอีกอย่าง มาเป็นของเล่นของพวกเรา และ....ถ้าไม่

ละก็"

 

  เคร้ง! โคร้ม! เพล้ง! ผั๊วะ! อยู่ๆไอ้พวกนั้นก็ไล่เตะของพวกเราที่อุตส่าจัด! ! !  0[]0 

 

    

"หยุด ! เดี๋ยวนี้นะ ...ฉะ..ฉันยอมเป็นของเล่นของพวกนายก็ได้ "  ในที่สุดฉันก็ออกปากไปว่า

 

"งั้นเธอต้องมาเป็นของเล่นของพวกเราซะ" ฉันไม่ตอบอะไรก็แค่พยักหน้า ดูเหมือนพวกนั้นจะหน้า

ระรื่นกันเชียวนะ ถ้าไม่มีคำขู่ของพวกแกงั้นละก็ ฉันจะฆ่าพวกแกกกก!!!!!!!!!!!

 

  .."งั้น...มารับใช้พวกเรา 1 เดือน" หา!?!!

 

"อะ เอ่อ...พูดว่าอะไรนะ??"

 

"มารับใช้พวกเรา 1 เดือน!" เหหหห!!!! 0[]0

 

...........................