สายสัมพันธ์ที่มิอาจตัดขาด [Satan]

มันเป็นเช้าอันแสงสดใสของสองพี่น้องที่ตะโกนเถียงกันตรงหลังโรงเรียนโดยที่ถือกระต่ายสีชมพูม่วงอ่อนให้กันไปให้กันมาพร้อมดวงตาที่จ้องมองด้วยความหงุดหงิดกัน 

  ''คะ ใครมันจะถือฟะไอ้ของแบบนี้ฟะ!''

  ''ถ้าพี่ไม่ถือแล้วใครจะถือละครับ!...ผมไม่กล้าใส่สะพายข้างหลังด้วย''  

อชิระและวิราวกำลังเถียงสู้กันชนฝาโดยที่ผู้เป็นพี่สาวหยิบตุ๊กตากระต่ายสีชมพูม่วงอ่อนขึ้นมาจากกระเป๋าพร้อมสายสะพายคล้องของมันสองอันก่อนที่วิราวจะเถียงอีกฝ่ายกลับ 

  ''ให้ตายผมก็ไม่ใส่หรอกครับ!''  วิราวพยายามเถียงกับพี่พร้อมหยิบกระเป๋าเตรียมไปเคารพหน้าเสาธงด้วยความอายโดยที่อชิระมองหน้าอีกฝ่ายอย่างอย่างโกรธเคืยง

   ''เฮ้ย!! เดียวก่อนสิวะ !''หญิงสาวพยายามตะโกนร้องเรียกให้อีกฝ่ายมาก่อนจะถอนหายใจมองเจ้าตุ๊กตากระต่ายก่อนมันจะขยับเองอัตโนมัติ

   ''จะเป็นใครก็ถือสิฟะ...! ตอนเด็กๆพวกเจ้ายังแย่งข้ากันอยู่เลยอชิระ!''เสียงจากเจ้าตุ๊กตากระต่ายดิ้นไปมาบนมือของอชิระที่จับอยู่ก่อนหญิงสาวจะบีบตรงท้องมันให้กระอักเป็นการหายแค้น

   ''หุบปากนายซะ วิระ!''  อชิระถือเจ้ากระต่ายที่มีชื่อว่า'วิระ'ยัดใส่ลงในกระเป๋าสีดำของเธอก่อนจะรูดซิปปิดสนิทโดยที่มีเสียงโวยวายอยู่ในกระเป๋าก่อนเธอจะเดินไปเข้าแถวโรงเรียนต่อ

  ให้ตายฉันก็ไม่เอาด้วยหรอก ...!

อชิระไม่สบอารมณ์กับเจ้ากระต่ายตัวนี้ก่อนจะเดินเข้าแถวหากไม่รู้ว่าคนที่กำลังมาสายอย่างลูกอม

พึ้งมาเห็นเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้....   

------------------------------------------------------------------------------------

ภายในห้องสมุดขนาดกลางของโรงเรียนอนุสรณ์มีหนังสือเรียงหลากหลายเล่มและอชิระกับวิราวที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ตรงโต๊ะเดียวกันพร้อมหนังสือพวกประวัติศาสตร์และวิทยาศาสตร์กับภาษายุคกรีกโรมันรวมทั้งอื่นๆ 

   ''พี่ช่วยส่งเล่มนั้นมาหาผมทีสิ ...'' วิราวชี้เล่มหนังสือสีนํ้าตาลอันหนาที่อยู่ห่างและในขนาดเดียวกันมืออีกข้างก็ถือหนังสือเล่มสีฟ้าเอาไว้ 

  ''ไม่ว่างเฟร้ย ...''อชิระถือหนังสือเล่มสีขาวพร้อมกวาดตากับประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวกับเทพเจ้า 

  ''วิระ ... ช่วยหยิบให้หน่อยสิครับ''ชายหนุ่มตะโกนเรียกชื่อเจ้าตุ๊กตากระต่ายที่นอนหลับอยู่ในกระเป๋าตื่นขึ้นมาโดยที่เจ้าตุ๊กตากระต่ายนั้นส่งเสียงคำรามเหมือสัตว์ป่าเหมือนโดนปลุกให้มาทำเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง 

  '' !@#$%^&*()''กระต่ายสีชมพูอ่อนร้องไม่เป็นภาษาด้วยท่าที่ง่วงหาวง่วงนอนโยนหนังสือสีฟ้าใส่หัววิราวย่างรุงแรง

ชายหนุ่มรับหนังสือสีฟ้าพร้อมเผยรอยยิ้มบางๆเป็นการขอบคุณอีกฝ่ายก่อนวิระจะเดินกลับเข้าไปนอนกระเป๋าที่นอนของตนเหมือนเดิมต่อ

  ''ดูนี้หน่อยสิว่าฉันเจออะไร'' อชิระกางหนังสือสีขาวยื่นให้อีกฝ่ายดูโดยที่วิราวมีท่าที่สนใจอยู่

''กาเบรียล เป็นทูตสวรรต์ในศาสนาอับราฮัม คัมภีร์ศาสนาคริสต์บางครั้งถือกันว่ากาเบรียลเป็นทูตสรรค์หรือเป็นผู้สื่อสารจากพระเจ้าองค์หนึ่ง และเป็นหนึ่งในอัครทูตสวรรค์สำคัญเจ็ดองค์ เชื่อว่าท่านเป็นทูตสรรค์ที่แจ้งการมาเกิดของยอห์นผู้ให้บัพติศมาแก่นักบุญเศคาริยาง์ผู้เป็นพ่อ และการประสูติของพระเยซู แก่นางมารีย์''

หญิงสาวอธิบายเรื่องราวเล่มหนังสือสีขาวที่เธอตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสืออย่างเมื่อสักครู่นี้ทำเอาวิราวอดปลื้มไม่ได้ที่คนอย่างพี่สาวของเขาจะมีการพัฒนาด้วย 

  ''อดชื่นชมไม่ได้เลยนะครับเนี้ย ...'' วิราวทำสีหน้าตกใจเหมือนเด็กน้อยก่อนอชิระจะหันไปมองใบหน้าของอีกฝ่าย

  ''หา?...  มองหน้าแบบนั้นหมายความว่าไงฟะ?'' อชิระเริ่มคิ้วขมวดมองอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจ

  ''ก็ผมไม่เคยเห็นพี่ตั้งใจอ่านขนาดนี้ ...'' ชายหนุ่มส่งเสียงหัวเราะเบาๆนั้นทำให้หญิงสาวหน้าฉุนเหมือนมันเป็นการหลอกด่าว่าคนอย่างเธอกลายเป็นสมองสมาธิสั้น 

  '' !@#$%^&*(!'' ร่างบางบ่นไม่เป็นภาษาก่อนวิราวจะเอามือปิดปากห้ามเสียงเอาไว้ซึ่งในขนาดเดียวกันนั้นลูกอมก็อยู่ห่างจากพวกเขาเฝ้าสังเกตด้วยความรู้สึกที่สงสัย 

ตุ๊กตา? มายากล? เจ้าพวกนั้นเป็นใครกันแน่นะ? 

ลูกอมได้แต่ครุ่นคิดพร้อมเอาหนังสือปิดหน้าเอาไว้เพื่อไม่ให้สังเกตอะไรก่อนที่สองพี่น้องคู่นั้นจะหันหน้ามามองพร้อมกันเธอรีบเอาหนังสือปิดหน้าอย่างรวดเร็ว 

  ''ยัยนั้นจะตามมาถึงเมื่อไร?'' อชิระพูดเบาๆเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน เธอรู้มาตั้งนานแล้วว่าคนอย่างลูกอมตามพวกเขามา

  ''เธอยังไม่รู้อะไรมาก ... ''วิราวยิ้มแย้มให้กับอีกฝ่ายพร้อมจ้องมองลูกอมที่กำลังเนียนอ่านหนังสือแกล้งหลบสายตาพวกเขาอยู่ 

------------------------------------------------------------------------------------

กลิ่นอายของหมอกรถไฟตอนกลางคืนพร้อมกลุ่มกองไฟที่กำลังเผาไหม้