Unlimited Love นายตัวดี..ขอจุ๊บทีนะคะ
เขียนโดย 
PSkip
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.52 น.
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) Chapter 4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอ้เย้ ตอนนี้ ฉันและนายเอเชีย ได้เข้ามาสิงสถิตในบ้านครึ่งปูนครึ่งไม้
หลังนี้แล้ว พร้อมกับบรรดาข้าวมากมายที่ขมมาจากบ้านอย่างกับหนีสึนามิมา
"นี่นาย ช่วยฉันขนของหน่อยเดะ"
เงียบฉี่..........
"นายยยยยย~~ ช่วยฉันหน่อยยยย = =" โอ้ยยย เขาไม่เห็นหรอว่าฉันต้องแบกกระเป๋าเสื้อผ้าอัน
เท่าบ้านอยู่คนเดียว ฮึก~
"อ้อนฉันสิ ^^" ไอ้....-_-^ ถ้าไม่ติดว่าถือกระเป๋าอยู่นะ แม่จะสกายคิกผ่าหน้าหล่อๆนั้นให้
"คุณเอเชียค๊าาาา ช่วยดิฉันขนของหน่อยสิค๊าาาาาา" เสียงหวานๆ อ้อนเต็มที่คะท่านผู้ชม - -
"ฮ่าๆ ค่อยน่ารัก จุ้บทีดิ๊ ^3^" ยึ้ยยยย ลามปาม =_= หมอนั้นทำปากจู๋ใส่ แต่ก็เดินมาช่วยฉัน
ขนของเค้าไปในบ้าน
เราต่างคนต่างจัดของของตัวเองในห้องนอน อ้อ บ้านพักหลังนี้มีห้องนอนสองห้องหนะ ไม่ต้อง
นอนรวมกัน
.
.
.
.
.
.
เฮ้อออออ จัดของเสร็จซะที เมื่อยชะมัด -0- อืมม ตอนนี้ก็สี่โมงเย็นแล้วแฮะ ฉันว่าจะออกไปซื้อ
ข้าวเย็นกินที่ตลาดนัดใกล้ๆบ้านพัก ด้วยความหวังดี ฉันจึงเดินไปชวนนายเอเชีย
"ฉันจะไปซื้อช้าวเย็น นายจะไปด้วยปะ"
(- -)(_ _)(- -)(_ _) นายนั้นพยักหน้าหงึกหงัก
ณ ตลาดนัด
"นายจะกินอะไรก็กินไปนะ แล้วมาเจอกันที่นี่ เคนะ" ไม่รอคำตอบ ฉันรีบเดินหนี คิคิ นายนั้นต้อง
หลงตลาดแน่ๆ เพราะมันใหญ่มากกกกก บิ๊กบึ้มมม~~~~~ ยิ้มให้กับแผนตัวเองแปป - -
"เอาข้าวผัดกุ้งกล่องนึงคะ" ฉันสั่งแม้ค้า
"เอาข้าวผัดกุ้งกล่องนึงครับ - -" หือ ใครสั่งตามฉัน
"เย้ย นายมาได้ไงเนี้ย =="
"เดินตามมา - -"
"แล้วตามมาทำไม"
"ก้ฉันไม่เคยมาที่นี่ กลัวหลง" นั่นแหละสิ่งที่ฉันต้องการ ว๊ากกก ==
ระหว่างรออาหาร เขาก็ถามฉัน
"นี่ เธอชื่ออะไร"
"นายยังไม่รู้ชื่อฉันอีกหรอ =="
"เธอไม่เคยบอก ฉันจะรู้ได้ไงละยัยบ๊อง =__=" เออวะ จะว่าไปฉันก็ไม่เคยบอกจริงๆแหละ
"โมจิ ฉันชื่อโมจิ"
"น่ากินดี ^__^" อะไรของนายฟะ 'น่ากิน' เนี้ย -///////-
####################################
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
