รักใสๆกับนายมาเฟีย

4ปีต่อมา

"เย้...เรียนจบสักที"เพื่อนเธอตะโกนลั่น

วันนี้เป็นวันรับปริญญาของพวกเรา หลังจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปทำตามความฝัน

"ใสๆ"เสียงผู้หญิงดังขึ้นจากข้างหลัง

"อ้าว!!! แม่"เธอถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเขามาด้วย

"ดี ฟ้า"เขาพูดอย่างดีใจ

              "ประกาศ ขอให้นักศึกษาทุกคนมารวมตัวกันในที่ประชุมด้วยค่ะ"

เสียงประกาศดังขึ้นทั่วมหาลัย

"ไปก่อนนะคะ"หลังจากนั้นเธอกับเขาก็เดินไปที่หอประชุม

'

'

'

'

'

5ปีต่อมา

ซ่า~ซ่า~ซ่า~ซ่า~ เสียงนํ้าตกที่สวยงามที่สุดในโลก คือ นํ้าตกวิตอเรีย

"ฟ้า...เธอยังจำวันแรกที่เราเจอกันได้ไหม"เขานั่งอยูริมนํ้าตกวิตอเรียกับเธอ

"จำได้สิ...วันนั้นนายหน่ะทำให้ใจฉันเต้นแรงมากเลยล่ะ"เธอตอบอย่างมั่นใจมาก

ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้เธอยังจดจำไม่มีวันลืมเลือนไม่ว่าวันที่เราเสียใจ มีความสุข โกรธ เธอยังจดจำได้และเธอสาบานว่า เธอจะไม่มีวันลืมเลย

"นี่..พฤกษ์นํ้าตกนี่สวยจังเลย"เธอนั่งมองพระอาทิตย์

"เธอก็สวยเหมือนกัน"เขาพูดอย่างเหม่อลอย

"บะ...บ้าน่า"เธอตีไหลเขา

หลังจากนั้นเธอและเขาก็ค่อยๆเขยิบตัวเข้ามาไกล้เรื่อยๆ และปากของเธอและเขาก็ค่อยประกบกันอย่างช้าๆ ตอนพระอาทิตย์อัสดงพอดี

'

'

'

'

'

'

                                                จบ

ดีค่ะ แพรเอง ที่จบก็เพราะว่า มันไม่ค่อยมีให้มันดำเนินเรื่องต่อแล้วค่ะ ไม่ใช่ว่าขี้เกียจทำนะคะ

แต่มันไม่รูจะเอาอะไรมาแต่งแล้วแหละค่ะ ก่อนจะไปก็ต้องขอขอบทุกคำติชมนะคะ