รักใสๆกับนายมาเฟีย

"อะ..อื้อ"เธอค่อยๆลืมตาขึ้น

"ฟื้นแล้ว"เพื่อนเธอตะโกน

"ห๊ะ...ฟื้นแล้วหรอ"เขาตกตะลึงพร้อมกับวิ่งเข้าไปกุมมือเธอ

เขายกแขนของเธอขึ้นมาอย่างช้าๆแล้วเอามาแนบที่หน้า พร้อมกับร้องไห้ออกมา นํ้าตาที่ไหลเอิบมาโดนแก้มของเขา ทำให้เธอรู้สึกว่า เขารักเธออย่างจริงจัง เธอค่อยเอามือเช็ดนํ้าตาที่แก้มของเขาอย่างช้าๆ เขามองตาเธอ นัยย์ตาของเขาทำให้เธอรู้สึกว่า จากความสิ้นหวังมันกําลังแปรเปลี่ยนให้เป็นความสุข

'

'

'หลายวันต่อมา

'

'

"อะ...อึ๊บ!"เขาค่อยๆเอามือมาประคองเธอลุกขึ้นนั่ง

"อื้ม"เธอค่อยๆลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ

แอ๊ดดด!!! ตึก!ตึก!ตึก!

"ใส ใสลูกแม่!!"แม่ของเธอวิ่งเข้ามากอดอย่างลุกลี้ลุกรน

"โอ๊ย!!ค่อยๆก็ได้ค่ะแม่"เธอบอกแม่พลางเสียงสั่นๆ

"นี่!นายเป็นใครเนี่ย!"แม่ของเธอตะคอกใส่

"เอ่อ...คือ..ผมนายทศนิยม รัตนภัสนาครับ"เขาแนะนำตัว

"ห๊าาา! ว่าไงนะ...หน่ะ..หน่ะ..นายคือลูกของคุณทัษณะ รัตนภัสนา หน่ะหรอ"แม่ของเธอถึงกับอึ้ง

"ใช่ครับ"เขาตอบอย่างหน้านิ่ง

"นายรักใสรึเปล่า"แม่ของเธอถาม

"รักครับ"เขาตอบอย่างมั่นใจมาก

"งั้นถ้าเรียนจบจะมาสู่ขอเลยก็ได้นะ"แม่ของเธอบอกอย่างเย็นชา

"ทะ..ทะ..ทําไมถึงพูดแบบนั้นหล่ะครับ"เขาทำสีหน้าอย่างงุนงง

"ก็เพราะ..."แม่ของเธอพูดลากเสียง

      TO BE CONTINUE

ดีค่ะ ทุกคน นิยายอาจไม่ได้อัพบ่อยนะคะ เพรสะติดเรียน ส่วนวันเสาร์-อาทิตย์ก็เรียนพิเศษนะคะ

แต่อย่งน้อยก็ฝากติดตามนิยายด้วยนะคะและของฟ้าใสกับนายพฤกษ์ด้วยนะคะ เพื่อนหนูเองค่ะ

ไปก่อนนะคะ สวัสดัค่ะ