The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก
เขียนโดย 
ทิวลิปสีฟ้า
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.30 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 22.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
20) ไม่ยอม ต้องหนี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ไออ้าอ่อยอะ!!!!"(ไอบ้าปล่อยนะ) หึ่ย!ทำไมต้องมัดปากกันด้วย ชิ!
"...." เเล้วก็ไม่มีเสียงตอบบรับกลับมา มัวเเต่เล่นอยู่นั่นเเหละไม่คิดจะสนใจกันเลยนะ โดนปล่อย
เเล้วจะงอนเลย ชิชะ! เออใช่วันนี้ฉันต้องหนีไปกรุงเทพนิน่า! ท้ามัวเเต่โดนจับอยู่อย่างนี้จะไป
เซอร์ไพร์เเม่ยังไงอ่าาา -0- เเล้วไอบ้านั่นก็อีกคนไม่ถงไม่ถามเหตุผลซ้ากคำ! ไม่ยอมให้ไปก็ต้อง
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> หนี! <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
"อี่ออไอ่อายอะอ่อยอันไอ้อึอัง"(นี่กอไผ่ นายจะปล่อยฉันได้รึยัง) เมื่อไหร่จะปล่อยเนี่ยยุงกัดยังตบ
ไม่ได้เลย =_=
"โอ้ยเธอนี่ก็ พูดอะไรอยู่ได้ฟังไม่รู้เรื่่องฉันใช้สามธินะ-_-"ชิ ไอคนนิสัยไม่ดี -_-* เเต่อย่าเเพ้นะ!
"อ้าวว่าไงครับ ไม่เห็นจะกินผมได้เลย"เพื่อนเบอร์หนึ่งพูด นี่นายจะพูดทำไม! ไม่เป็นไรฉันจะให้กำ
ลังใจนายเอง ! *o*
"ออกไอ่อู้ๆ ออไอ่อู้อาย!!"(กอไผ่สู้ๆ กอไผ่สู้ตาย) สู้ๆๆๆ ><
"โอ้ย เงียบสัดกกทีเหอะยัยบ้า ฉันปวดหัว!" ชิ ไม่เห็นต้องตะคอกเลย
"เออ" ฉันตอบกลับคำเนี้ยเเหละรู้เรื่องดี -__-
"นี่มึงโกงกู่าวเนี่ยทำไมมีเเต่ไพ่ดีๆ"ใช่ๆ ตั้งเเต่ที่ดูมาเนี่ยได้เเต่เลขสวยๆ โกงป่าวๆๆ
"เปล๊า ไม่มีไรนิ๊" เอ่อ เสียงสูงเเบบนี้เค้าเรื่องว่ามีพุรุตนะ - . -
"อ๋อออ งั้นหรอครับ ถ้าผมชนะขอเปลี่ยนเป็น 'เงิน' นะ"ทำไมต้องเน้นคำว่าเงินด้วยอ่ะ = = บ้านก็
รวย จะอะไรกับเงินนักหนา.
พรึ่บ
ไม่พูดเปล่ากอไผ่ก็กระชากผ้าปูโต๊ะออก ทำให้เห็น !ไพ่เป็นสำรับเลย ถึงว่าทำไมได้เเค่ไพ่ดี -_-*
มันน่าจับทุ่ม ตีเข้า ตีศอกนัก ! ทำไห้ฉันลุ้มตัวโก่ง !!
"งั้นผมขอเงิน 10 เท่าก็ดีนะครับคุณลูกนายก"สิบเท่า นี่เล่นกันกะจะขูดเลือดขูดเนื้อเลยหรอเนี่ย!!
(o (0 (O(๐(O.o)OO)O)0)Q)o) <สีหน้าของเพื่อนทุกคน
"อย่าลืมนะครับลูกนายก ผมรออยู่ที่ห้องอย่าลืมส่งของ"พูดจบกอไผ่ก็เดินไป
"โธ่เว้ยยย!!" เเล้วเพื่อนเบอร์หนึ่งก็สถบเสียงดัง
เอิ่ม กอไผ่นายลืมอะไรไปรึป่าว?!
นายลืมฉัน กลับมาก่อนนนน !!!!!
Krophai talk
ตอนนี้ผมเดินมาถึงหน้าห้องเเล้ว เเต่รู้สึกเหมือนลืมอะไรเลย = =
เเต่ก็คิดไม่ออกสักที รู้สึกเหมือยสำคัญมาก เเต่ก็ไม่รู้สิ เงินสำคัญกว่าาา ^-^
เเอ๊ดดดดดดด (เปิดประตู)
ปังงงงงงงงงง (ปิดประตู)
ฟึ่บ
ตอนนี้ผมนอนอยู่บนที่นอนเเสนสุข คิดถึงเงินเเล้วมันก็ มีความสุข
ผมไม่อยากนับมันเป็นเพื่อนเท่าไหร่หรอกเเต่มันชอบอวดรวย เพราะพ่อมันเป็นนายก เเม่เป็นนักธุระ
กิจล้านล้าน ตอนเลือกตั้งผมอุส่าต์ไม่เลือกพ่อมันเเล้วนะ ยังได้เป็นอีก ดีเเล้วล่ะบางที
เผื่อพ่อมันทำผิดจะได้โดนประชาชนรุมประนาม ! (?)
เเต่ไม่เห็นพ่อมันจะทำไรเลยเห็นเเต่ลอยหน้าลอยตาไปมาเท่านั้นเอง ช่างเถอะ นอนรอเงินดีกว่า
เเต่ ผมลืมอะไรน้าาา ไม่น่าลืมนิ คงไม่มีไรมั้งคิดมากเอง = =
ก๊อกๆ
สงสัยเงินมาส่งผมเเล้วล่ะ
เเอ๊ดดดดดดดด
"นี่ เช็ค 10 ล้านบาท" เเต่ผมอยากได้เงินสดไม่ใช่เช็คนะ -_-* เเต่ช่างเถอะ พรุ่งนี้ค่อยเข้าเมืองดี
กว่าจะได้เอาเช็คไปที่ธนาคารด้วย
"เออ หวังว่า คงไม่เด้งนะ"
ปังงงงงงงงงงง
ฟึ่บ
ตอนนี้ผมนอนอยู่บนเตียง
พรึ่ดดดดด
กลิ่นเงินนี่มันช่างหอมหวาน จริงๆ เลย
เงิน เงิน เงิน ชิวิตผมขอเเค่ เงิน ความรัก ผมก็มีความสุขมากเเล้ว
เอ๊ะ! ความรักหรอ? เหอะเดี๋ยวนี้ผมเพ้อจัง ความรัก?? ผมไม่ต้องการมันสักหน่อย....
End krophai talk
หลายชั่วโมงผ่านมา
ครืดดดดดดดดดด
เสียงฉันเอง กว่าจะมีคนเเก้เชือกก็ปาไปตั้งนาน ดีนะที่มายด์มาเห็นก่อนไม่งั้นได้นอนตากยุงเเน่ - -
ครืดดดดดดดดดด
ไอเรือนี่มันฟิต สตาท์ติดดง่ายจริงๆ
ฉันจะหนี (ไปหาเเม่ *O*) เเปปเดียวเดี๋ยวก็มานะกอไผ่ขอฉันอยู่กับเเม่ก่อนละกันนะ เดี๋ยวจะกลับ
มาไวๆเลย ฉันคิดถึงนาย !
ต่อไปถึงตาดราม่าสุดๆเเล้วนะค่ะ หวังว่าจะติดตามกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
