fic reborn หลุดมิติพบเจอ

“ไงจ๊ะมาทำอะไรกันตรงนี้เอ่ย~”เสียงของลุซซูเรียดังขึ้นเมื่อเห็นพวกสึนะยกโขยงกันมาแถมยังมีผู้หญิงที่พวกตนไม่รู้จักมาอีกตั้ง 3 คน

            “อ้าวสึนะ มาแล้วเหรอ เอาล่ะวาเรียทั้งหลายขอแนะนำให้รู้จักนี่เพื่อนของฉันคนนี้ชื่อเนมากิ อาริสะ ส่วนคนนี้ก็ชื่อคุเรไน มารีอา และคนสุดท้ายชื่อยูเมโกะ คาโอริจ๊ะ ส่วนพวกสึนะนายก็รู้จักอยู่แล้วคงไม่ต้องแนะนำหรอกมั้ง^_^”ยูกินะพูดพลางยิ้มอย่างสนุกสนานที่ได้เห็นสีหน้าอึ้งปนทึ่งของทุกคน

            “เอ่อ…..”สึนะที่อยู่ในสภาวะช็อกได้แต่พูดคำนี้ซึ่งคนอื่นก็ไม่ต่างกันมากนัก

            “อ้อ แล้วก็ฉันชื่อฮากาเสะ ยูกินะยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณดีโน่และคุณเบียคุรัน”ยูกินะพูดต่อพลางหันไปส่งรอยยิ้มน่ารักให้กับดีโน่และเบียคุรัน

            “เอ่อ…ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะยูกินะจัง^^”ดีโน่พูดต่อทันทีที่ตั้งสติได้

            “ฉันก็เหมือนกัน ไม่คิดว่าจะมีสาวสวยขนาดนี้รู้จักฉันด้วยJ”เบียคุรันพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัยใส่

            “ว่าแต่ยูนิเธอสนิทกับวาเรียตั้งแต่เมื่อไหร่--++”มารีอาพูดพลางปล่อยจิตสังหารใส่

            “แหะ แหะ เรื่องมันยาว ฉันบอกได้แค่ว่าที่ฉันสนิทกับวาเรียได้ก็เพราะฉันเคยเป็นผู้พิทักษ์ให้พวกนี้น่ะ^^;;;”ยูกินะพูดอย่างเหงื่อตก

            “รึว่าเธอก็คือผู้พิทักษ์เมฆาของวาเรียที่เขาร่ำลืกกัน”รีบอร์นพูดออกมาพลางมองอย่างจับผิด

            “ฮะ ฮะ ก็แค่เคยเป็นเองไม่มีอะไรซักหน่อย^_^”ยูกินะก็ยังคงยิ้มต่อไปส่วนคนอื่นๆนอกจากพวกวาเรียก็….

            “O_O/O[]O/O_o”ทำหน้าแบบนี้กันทุกคนยกเว้นฮิบาริ มุคุโร่ เบียคุรัน และรีบอร์นที่เพียงแค่ยิ้มมุมปากแล้วพุ่งเข้าใส่ยูกินะทันที

            “นี่ๆ ฉันไม่ถนัดฆ่าพวกเดียวกันนะ แล้วก็ไม่อยากให้ชุดขาดด้วย”ยูกินะพูดอย่างหน่ายๆพลางหลบทอนฟาและกระสุนปืนจากฮิบาริและรีบอร์น ทำลายภาพมายาและการโจมตีของมุคุโร่และเบียคุรัน  ส่วนคนอื่นๆยกเว้นพวก 3 สาวและวาเรียที่รู้ฝีมือของยูกินะอยู่แล้วทำหน้าช็อกยกกำลังสอง และแล้วก็จบลงที่ทั้ง 4 คนถูกมัดด้วยเชือกชนิดพิเศษและชุดของยูกินะก็ไม่ขาดเลยซักนิด

            “ถ้ายูกินะลงแข่งศึกชิงแหวนแล้วล่ะก็พวกเราแพ้ราบคาบแน่นอน”ยามาโมโตะพึมพำออกมาพลางมองดูยูกินะที่เดินมาหาพวกอาริสะ ส่วนสึนะ โกคุเทระ แรมโบ้ ดีโน่ และเรียวเฮต่างก็เห็นด้วยกับคำพูดของยามาโมโตะเต็มแม็ก เพราะขนาดรุม 4 ยังเอาชนะไม่ได้

            “คุฟุฟุฟุนี่ผมยังไม่ได้เอาจริงเลยนะครับ”มุคุโร่พูดออกมาพลางมองยูกินะอย่างสนอกสนใจ

            “555+ฉันก็เหมือนกันนะยูกินะจัง”ตามด้วยเบียคุรัน

            “นี่ฉันยังไม่ได้สู้แบบจริงจังนะ”ต่อด้วยรีบอร์น

            “หึ!”และปิดท้ายด้วยฮิบาริที่เพียงแค่ส่งเสียงครางอย่างไม่พอใจออกมา

            “ขอบคุณมากค่ะที่ออมมือ^_^”ยูกินะพูดขอบคุณอย่างถ่อมตัวซึ่งสร้างความหมั่นไส้ให้กับวาเรียและ 3 สาวที่รู้จักนิสัยของยูกินะเป็นอย่างมากเพราะรู้ว่านั่นคือการกวนส้นดีๆนี่เอง และเป็นไปตามคาดพวก 4 หนุ่มที่ได้ยินก็ทำหน้าไม่พอใจพลางทำท่าจะสู้กับยูกินะอีกรอบแต่ติดตรงที่แก้เชือกออกไม่ได้

            “โฮะโฮะโฮะ แก้เชือกให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาสู้กันทีหลังนะจ๊ะ^O^”และแล้วยูกินะก็หลุดออกจากมาดสาวน่ารักกลายเป็นสาวจอมยั่วโมโหไปซะแล้ว

            “รอให้ฉัน/ผมหลุดออกไปได้ก่อนเถอะ เธอ/คุณจะได้เห็นดีแน่”ทั้ง 4 คนพูดออกมาอย่างอาฆาตแค้นใส่ ทำให้พวกสึนะที่ยืนฟังอยู่เสียวสันหลังวาบๆเพราะทั้ง 4 คนก็มีฝีมือระดับเทพกันทั้งนั้น

            “โฮะโฮะโฮะเหรอคะ ฉันเปลี่ยนใจแล้วงั้นพวกคุณก็หลุดจากเจ้านี่ให้ได้ก่อนล่ะกันนะ ฉันหวังว่าของแค่นี้ของฉันคงจะทำอะไรพวกคุณไม่ได้หรอกนะคะ ฮะฮะ เอาล่ะ สิ่งที่ข้าต้องการคือการจองจำและพันธนาการ จงตอบรับคำขานด้วย ข้าขออัญเชิญโซ่ตรวนเหล็กกล้าอัญเคนิกเชน!!!”สิ้นเสียงยูกินะเชือกที่พันธนาการทั้ง 4 คนก็หายไปแต่กลับกลายเป็นโซ่ตรวนเส้นใหญ่มัดทั้ง 4 คนแล้วลอยอยู่บนฟ้าแทน

            “ยูกินะจังนี่มันอะไรกันเนี่ย!!!”สึนะโวยวายออกมาหลังจากที่ตั้งสติได้พลางทำท่าจะเข้าไปเขย่าตัวยูกินะแต่ก็ไม่สามารถทำได้เนื่องจากเห็นสายตาอาฆาตของซันซัสและเหล่าวาเรียทุกคน ส่วนยูกินะก็แค่ยิ้มมุมปากยืนมองผลงานของตัวเองอยู่เงียบๆ

            “ปล่อยผมเดี๋ยวนี้!!”ฮิบาริพูดออกมาพลางพยายามทำลายโซ่ที่พันตัวเอง

            “หึ! ของแค่นี้ทำแบบนี้ซะก็สิ้นเรื่อง”เสียงของรีบอร์นดังขึ้นพลางยิงปืนใส่โซ่จากนั้นโซ่ก็พังลงและหายไปทำให้รีบอร์นหลุดออกมาในที่สุด อีก 3 คนที่เห็นก็เปิดกล่องของตัวเองแล้วทำลายโซ่หลุดออกมาจนได้ ตอนนี้ทั้ง 4 คนยืนปล่อยจิตสังหารใส่ยูกินะแบบเต็มรูปแบบ

            “คุฟุฟุฟุคุณทำให้ผมโกรธขึ้นมาแล้วนะครับ”มุคุโร่พูดพลางใช้พิภพเดรัจฉานปล่อยงูพิษใส่ยูกินะ

            “แหม ฉันโกรธซะแล้วสิ”เบียคุรันพูดต่อแล้วปล่อยสัตว์กล่องของตัวเองโจมตีใส่ยูกินะ

            “หึ!!”รีบอร์นส่งเสียงครางในลำคอออกมาพลางยิงปืนใส่

            “คุณไม่ได้ตายดีแน่!!”ฮิบาริพูดออกมาแล้วปล่อยโรลโจมตีใส่ยูกินะแบบเต็มรูปแบบ พวกสึนะที่เห็นยืนอึ้ง ทึ่ง ทำอะไรไม่ถูก ส่วนพวกวาเรียและพวกอาริสะก็ยืนดูบ้าง นั่งดูบ้าง บางคนก็ไปหาอะไรกินบ้างไม่ได้สนใจอะไรมากนัก และคนสุดท้ายซึ่งก็คือตัวตนเหตุของเรื่องฮากาเสะ ยูกินะนั่นเอง ยูกินะนั้นแค่ยืนยิ้มมุมปากเฉยๆปล่อยให้การโจมตีของทั้ง 4 คนเข้าหาตัวเองแบบเต็มๆอย่างไม่คิดจะหลบหลีกอะไร 

ตู้ม!!!!

เสียงระเบิดเกิดขึ้นทำให้งานเลี้ยงจบลงอย่างรวดเร็วเนื่องจากแขกภายในงานตกใจและรีบกลับทันทีที่เกิดระเบิด สุดท้ายภายในงานก็เหลือแต่พวกสึนะ วาเรีย และพวกอาริสะเท่านั้นที่ยืนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

            “คุฟุฟุฟุ แบบนี้ท่าจะรอดยากนะครับ”มุคุโร่พูดพลางมองดูผลงานที่พวกตนทั้ง 4 กระทำขึ้น

            “โทษทีนะยูกินะจังพอดีลงมือหนักไปหน่อย”เบียคุรันพูดแล้วยิ้มอย่างสะใจ

            “….”รีบอร์นเงียบสนิทพลางขยับปีกหมวกลง

            “หึ!!”ฮิบาริส่งเสียงในลำคอพลางคิดในใจว่า ‘ฝีมือแค่นี้ ทำเป็นปากเก่ง’ แต่แล้วทุกคนรวมพวกวาเรีย พวกสึนะ และพวกอาริสะก็ต้องทรุดลงกับพื้นเนื่องจากแรงกดดันของจิตสังหารที่ใครบางคนจงใจปล่อยออกมาซึ่งมันรุนแรงมาก จากนั้นก็หายไปพร้อมกับการปรากฏตัวของยูกินะที่เดินออกมาจากหมอกควันของระเบิด

            “ไม่จริงน่าโดนไปตั้งขนาดนั้นแล้วยังรอดได้อีกเหรอO_O”เบียคุรันร้องขึ้นอย่างตกใจพลางมองยูกินะที่กำลังปัดฝุ่นให้กับตัวเองบนร่างกายไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน!!!

            “โธ่ ชุดขาดจนได้”ยูกินะบ่นออกมาพลางสำรวจชุดของตัวเอง ทำให้คนอื่นๆที่ได้ยินพร้อมใจกันคิดทันทีว่า ‘เวลาแบบนี้ยังจะห่วงชุดอีกเหรอ’

            “ยัยยูนิเลิกหวงชุดสักทีเถอะ ขอร้องล่ะ”มารีอาพูดพลางทำท่าประนมมือขึ้นหัวเป็นเชิงขอร้อง ส่วนคนอื่นๆยกเว้นพวก 4 สาวก็ทำหน้าอึนๆทันทีที่ได้ยินมารีอาเรียกยูกินะแบบนั้น (จริงๆก็สงสัยมาตั้งนานแล้ว: ทุกคน)

            “ค่า เลิกหวงก็ได้ งั้นมาคิดบัญชีกับพวกคนที่บังอาจมาทำชุดฉันขาดดีกว่าเนอะ^-^++”ยูกินะพูดพลางปล่อนจิตสังหารอ่อนๆออกมา (นี่คือเลิกหวงของเธอเหรอ-*-: มารีอา)