สาวน้อยน่าใสกับนายกระหล่อน

'' ฉํนไปล่ะ เอาตุ๊กตาคืนมา''

'' ฉันไม่ให้''

'' เอามาเด๋วนี้น่ะ''

ผมและเทอแย่งตุีี้่้๊ีกตากันไปมา ทำให้ผมและเทอเสียหลักล้มลงไปพอดีกับที่ผมรับตัวเทอไว้ทัน เทอและผมสบตากันเนิ่นนานเสียงหัวใจของเทอทำไมเต้นแรงจิง เทอเปงอะรัยรึป่าวน่ะ!!

                       **************************************

 - แสงแดดยามเช้ากระทบกับร่างบางที่อยู่ใต้ผ้าห่มทำให้ฉัน ที่กำลังหลบฝันดี เปลือกตาเริ่มรับแสงอาทิตย์ของเช้า

วันใหม่ จากนั้นฉันก็เก็บที่นอนแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ไปโรงเรียน ซึ่งจะขาดไม่ได้ก็คือแว่นตาของฉัน

'' อรุณสวัสดิ์จ๊ะ'' ฉันส่งยิ้มให้กับผู้หญิงที่เป็นแม่

'' จ๊ะ รีบๆ กินสิจะได้ไปโรงเรียน''

'' ค๊ วันนี้แม่จะไปส่งหนูหรอ?''  แม่ยิ้มก่อนที่จะพูดว่า

'' มีคนหนึ่งอยากไปส่ง ลูกมากเรย''

'' ใครหรอ? ค่ะ''

แม่ยิ้มแล้วหันไปทางห้องครัวทำให้ฉันหันตาม สิ่งที่ฉันเห็นอยู่ตรงหน้าคือ หนุ่มหล่อ น่าหวาน ขาวสูง เทห์ ส่งยิ้ม

หวานมาให้ฉัน ก็ คือ พี่ชายสุดที่รัก ของฉันเอง

'' พี่กัปตัน''

'' ว่าไงตัวเล็ก''

'' คิดถึงพี่จังเรย''

'' 555+ ปากหวานเหมือนเดิม เรยน่ะ''

'' 555+''

หลังจากนั้นเรา สองคนก็ขึ้นรถเดินทางไปโรงเรียน

''พี่กัปตันดิดไง มาส่งข้าวฟ่าง''

''ฟี่อยากรู้ว่าที่น้องเรียนเปงไงบ้าง?''

''ไม่เชื่อ! พี่มาหา หรี่สาวใช่ป่ะ''

''จะบ้าหรอ''

''5555+'' 

 ''ข้าวฟ่าง เดี๋วยฟี่ไปส่งที่ห้อง''

''อยู่ไม่ไกล แค่นี้เอง ฟ่างไปเองได้อ่ะ''

''ไม่ได้พี่จะไปส่ง''

''ค๊ๅๅๅๅๅๅๅ''

เมื่อพี่ชายสุดหล่อของฉันเดินเข้ามายังโรงเรียนทุกคนต่างมองเป็นสายตาอย่างจะกินเลือดนื้อ มีทั้งเสียง กรี๊ดดดดดดดดดดด อิร๊ๅยยยย หล่ออ่ะ พี่ชายฉันก้ส่งยิ้มหวานอยู่นั้นแหละ แต่พี่ชายของฉํนหล่อจิงแหละ 5555+