เมื่อไหร่ เราสองคนจะได้รัก...กัน

8.7

เขียนโดย mook_kamontip

วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.16 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  9,556 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 21.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ความรู้สึก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันที่จะไปค่าย ที่เกาะสมุย

บนรถทัวร์

อ้น:แบมบี้แกลงไปเช็คชื่อยัง(อ้นถามแบมบี้ที่นอนซบไล่ตัวเองอยู่ข้างๆ)

แบมบี้:หึ(พูดแบบไม่ลืมตา)

อ้น:แล้วใครลงไปเช็คชื่อ

แบมบี้:...

(อ้นมองแบมบี้ที่ซบไล่ตัวเองอย่าง ยิ้มๆ)

อ้น:น่ารัก...(พูดเบาๆ)

แบมบี้:อะไรน่ะ(พูดพร้อมหลับตา)

อ้น:อะไรพูดไร ไปๆลงไปข้างล่างได้แล้ว(อ้นพูดพร้อมปลุกแบมบี้)

แบมบี้:หลบไปสิจะลงไปแล้ว(แบมบี้พูดพร้อมยืนขึ้น)

2คนนี้ก็เดินมาหาเพื่อนๆข่างล่าง

อ้น:น้องๆครับขึ้นรถได้แล้วครับ

เชอรีน:ทุกคนจะมี่ที่นั่งของตัวเองน่ะดูที่ด้วยน่ะค่ะ

(ทุกคนก็ขึ้นรถกันเรียบร้อย หาที่นั่งเจอทุกคนแล้ว)

แบมบี้:น้องๆค่ะ ตอนนี้เวลา6.00น เราจะไปถึง9.00น นะค่ะ


http://www.keedkean.com

9.00น ณ เกาะสมุย

(ทุกคนก็ลงมาจากรถหมดทุก ก็เดินไปที่พัก)

ดิว:น้องๆครับพวกพี่ทั้ง6คนนี้จะเป็นคนคลุมพวกน้อง จนกว่าจะจบการค่ายเสร็จ และพอเราทำกิจกรรมค่ายเสร็จเรา

จะอยู่เที่ยวเกาะสมุยอีก1วัน

ทุกคน:เย้ๆ

ตั้ม:ห้องพักของเราจะแบ่งเป็น ห้องนึง คนละ3คน ชายๆ หญิงๆ นะครับ

บูรณ์:เอาเป็นว่าตอนนี้เวลา 9.30น เราจะให้น้องๆพักแล้วตอนเวลา 4.00น คือ4โมงเย็น มาเจอกันที่ชายหาด

เดี๋ยวพวกพี่ๆจะยืนรออยู่

แบมบี้:เดี๋ยวเราเอากระเป๋าไปเก็บแล้วลงมากินข้าวน่ะค่ะแล้วจะไปที่ไหนก็เชิญ

(ทุกคนก็กินข้าวเสร็จแล้วก็แยกย้ายไปทำอย่างอื่นต่อ)

ณ ริมชายหาด

(เสียงเพลงอันบรรด้วยกีต้า ดังขึ้น)

เธออยู่สูง แสนไกลจากตรงนี้ ฉันเข้าใจดี เราต่างกัน
แต่บังเอิญ เธอมีหัวใจให้ฉัน เรารักกัน ฉันโชคดี

โชคดีที่ฉันมีเธอ ที่พร้อมจะเคียงข้างกัน เดินดินด้วยกัน แต่อย่าเลย

แค่รออยู่ตรงนั้น จะปีนขึ้นไปหา ไม่ต้องลอยลงมา อยู่บนฟ้านั่นแหละดี
เป็นดาวประดับฟ้า รอคนรักจริงคนนี้ ต้องมีสักวัน จะไปให้ถึงที่ตรงนั้น ไปอยู่เคียงข้างเธอ

อ้นร้องเพลงเหมือนให้ใครสักคน พร้อมพูดว่า

อ้น:ฉันไม่สามารถรักเธอได้หรอก...

ณ เวลาที่จะทำกิจกรรม

ทุกคนก็มานั่งเป็นวงกลม ทั้งหมด

แบมบี้:เอาล่ะทุกคนก่อนที่จะทำกิจกรรม เราไปฟังเพลงซักสองสามเพลงจากพี่อ้นกับพี่ดิวดีกว่า

อ้น:งั้ันขอเวลาแป๊ะนึงนะเตรียมตัวก่อน

ดิวกระซิบกับอ้นว่า...

ดิว:ไออ้นกูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่ (ทำหน้าจริงจัง)

อ้น:คิดไรว๊ะ (พูดพร้อมหยิบกีต้าขึ้นมา)

ดิว:มึงอย่าคิดว่ากูไม่เห็น

อ้น:มึงเห็น... แสดงว่ามึงรู้แล้วดิ (ทำหน้าตกใจ)

ดิว:กูรู้ทุกอย่างแหละกูรู้จักมึงตึ้งแต่เด็กๆกูจะไม่รู้จักนิสัยมึงได้ไง (พูดพร้อมหัวเราะ)

อ้น:เออ...แต่กูไม่สามารถรักเค้าได้หรอก

ดิว:เออๆ...แล้วแต่มึงแล้วกัน

อ้น:น้องๆครับพวกพี่พร้อมแล้วนะครับใครจะเอาเพลงไรบอกพี่ได้นะ

....

?:พี่อ้นครับเกินตัวครับ

ดิว:ไออ้นตรงมึงเลย(กระซิบอ้น)

อ้น:พร้อมแล้วนะครับ 123

ไม่ใช่ไม่รู้ว่าต้องเจ็บ
แต่ฉันมันเก็บหัวใจที่มีไม่ไหว
ไม่ได้ดีพอเหมือนเหมือนใคร
ไม่ใช่คนที่เธอจะต้องมอง

แต่ห้ามสมองไว้ไม่อยู่
ก็รู้เธอเปรียบเหมือนดาวที่ควรคู่ฟ้า
จะให้คนบนดินไปคว้ามา
จะไปมีปัญญาได้ยังไง

แม้หัวใจแหลกละเอียดตั้งแต่เริ่มมอง
ก็จะลองสักทีให้มันรู้ไป
รู้ยิ่งปีนป่ายสูงไปเท่าไร
ตกลงมาอาจตายก็ไม่กลัว

ฉันมันทำอะไรเกินตัว อาจดูไม่เจียมหัวใจที่ไปรักเธอ
รู้ว่าต้องเจ็บ แต่พร้อมที่จะเจอกับความเสียใจ
เอื้อมมือไปอาจไม่ถึงดาว
เกิดมาสักคราวต้องลองให้มันรู้ไป
จะตายก็ตายด้วยหัวใจ ที่มันรักเธอ


กว่าจะจบนะค่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา