แผนรักมัดใจยัยสะเอิง

     กิจกรรมการจั่วไพ่ เป็นอะไรที่ฉันเกลียดที่สุดในสามโลก YxY  เพราะอะไรน่ะเหรอ?
ก็เพราะฉันไม่ถนัดแถมยังเล่นไม่ค่อยเป็นอีก และทุกครั้งถ้าเล่นคนที่เล่นเสียคือฉันเนี่ยแหละ
แถมยังโดนทำโทษให้ดื่มน้ำเป็นลิตรๆ (ใครเล่นเสียให้ดื่มน้ำครั้งละลิตร)เวอร์ไปมั้ย?
ซึ่งที่ผ่านมาฉันก็โดนตลอด

     “น่าสนุกดีนะพวกแกได้ฝึกสมองซีกซ้ายด้วยไม่ได้เล่นตั้งนานแล้ว” ยัยนิ่มฝ่าย

สนับสนุนเสริมขึ้นทันที แหมๆแฟนตัวเองพูดเข้าหน่อยเข้าเนี่ยก็เสริมทับทันทีนะจ๊ะเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียว       - -!

      “ใครจะเล่นอะไรก็เล่นไปนะ ฉันขอตัวขอใจไปนอนก่อนละกัน พึ่งลงรถกลับมาจากเชียงราย นังน้ำอุ่นก็หิ้วฉันมาหาพวกแกเนี่ย” นังแค๊ปพูดเสร็จก็ลุกเดินไปห้องนอนของฉันหน้าตาเฉยมันต้องเข้าไปเปิดแอร์นอนหลับในห้องของฉันแน่ๆเปลืองไฟชะมัด -__-!

      “งั้นเดี๋ยวฉันไปเอากล่องไพ่ที่ห้องยัยเอิงนะ”หึ่ย >_<! เล่นดักคอกันแบบนี้เลยเหรอยะ YxYยัยนิ่มฉันเล่นไพ่ไม่เป็นจริงๆค่ะแต่ที่มันมาอยู่บ้านของฉันแถมยังอยู่ในห้องของฉัน
ก็เพราะพวกเพื่อนชอบมาตั้งวงเล่นที่บ้านของฉันต่างหาก TxTทุกทีเวลาวันหยุดยาวๆ
สมัยเรียน ม.ปลาย ด้วยความที่พ่อกับแม่ของฉันท่านไปอยู่ที่เชียงรายจะมีก็พวกเพื่อนๆแหละค่ะที่ชอบมาอยู่เป็นเพื่อนฉันที่บ้านเวลาวันหยุดบางทีก็นั่งทำการบ้าน ติวหนังสือ ไม่ก็หากิจกรรมเล่นด้วยกัน

     “เดี๋ยวฉันไปเอาแก้วน้ำมาให้…นี่นานายกำปอไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิแก้วน้ำใบนี้มันอยู่สูงฉันเอื้อมไม่ถึง” ฉันรีบชักมืออีตากำปอให้ลุกขึ้นทันทีเดี๋ยวก็จะถึงเวลาชิ่งเข้าห้องแล้วก็ให้หมอนี่เอาแก้วน้ำมาให้นะจ๊ะเพื่อนจ๋า

     “ไม่ต้อง...นั่งลงทั้งสองคนเลยเดี๋ยวฉันไปเอาให้เองจ๊ะเพื่อนเอิงจ๋า  บ้านของเพื่อนก็เหมือนบ้านของเราใช่มั้ยพวกแก”แนะยัยน้ำอุ่นรู้ทันอีกแล้ว

     “YxY” ฉัน

   “ -_-?” นายกำปอ

      “มาแล้วจ้า”ยัยนิ่มวิ่งออกจากห้องนอนของฉันพร้อมกับโชว์ไพ่ในมือ

     “ฉันว่าไปปลุกนังแค๊ปมาเล่นด้วยดีกว่า จะได้มีคนเล่นเยอะกว่านี้จะได้สนุก” เห็นแสงทางออกจากวงไพ่อยู่รำไร ฉันก็จะพยายามเพื่อไม่ต้องดื่มน้ำเป็นลิตรๆ สงสารกระเพาะปัสสาวะตัวเอง

     “ไม๊...ไม่ต้องเมื่อกี้มันก็บอกแกอยู่หยกๆว่าง่วงนอนแถมตอนนี้ มันหลับไปแล้ว เพราะตอนฉันเข้าไปเอาไพ่มันยังสั่งฉันอีกว่าไม่ต้องให้ใครมารบกวน”ยัยนิ่มสกัดทางออกของฉันอีกแล้ว หมดหนทางแล้วTxT

     “งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ผมไม่ค่อยถนัดกิจกรรมแบบนี้เท่าไหร่”นายกำปอที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆฉันลุกขึ้น ฮึ่ย!ได้ไง ขนาดฉันเล่นไม่เป็นยังต้องมาเล่นเลย อีตานี้แค่ไม่ถนัดนายก็ต้องเล่นสิ

     “ไม่ได้ นายต้องนั่งที่นี่เพื่อดื่มน้ำแทนฉัน” ฉันรีบกระตุกแขนนายกำปอให้นั่งลงบนโซฟาทันที ที่คิดได้

      “เกี่ยวไรกับผมเล่า -_-!” คำพูดและสีหน้าของนายกำปอตอนนี้เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลยแหละ สาบานว่ามันอายุน้อยกว่าฉัน มันทำหน้าเหมือนดูถูก เอือมระอา เหมือนฉันไม่เจ๋งไม่แน่ อะไรทำนองนั้น

     “นายติดค้างที่ทำฉันเจ็บตัวไง ถ้านายช่วยฉันดื่มน้ำแสดงว่าเราหายกัน ฉันจะไม่เคืองจะไม่หาทางแก้แค้นนายอีก”ฉันยกเอาความผิดที่หมอนั่นทำฉันลื่นจนเจ็บตัวมาเป็นข้ออ้าง  ถึงทีเอาคืนของฉันบ้างล่ะนายกำปอ ^^แล้ววงไพ่ขนาดย่อมก็เกิดขึ้นในห้องนั่งเล่นโดยที่มีฉัน นายกำปอ  นายพจน์  ยัยน้ำอุ่น ยัยนิ่ม  นายอ้น

    
     2ชั่วโมง ผ่านไป

     พอดีไม่ขาดไม่เกินที่พวกเรานั่งเล่นคำนวณไพ่กัน U*U! นายกำปอดื่มน้ำแทนฉันปาไปเกือบ20แก้ว แอบสงสารนิดๆแต่ก็แอบสะใจเบาๆ >*<

     “พอๆ เลิกเล่นเถอะสงสารไอ้ปอว่ะ” นายอ้นที่นั่งข้างๆยัยนิ่มอยู่ตอนนี้คงเห็นสีหน้าพะอืดพะอมของนายกำปอแถมยังดูจากการเดินเข้าห้องน้ำหลายๆรอบ ^^ พูดยังไม่ทันขาดคำหมอนี่
ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำอีกแล้ว

     “ถ้าเล่นใส่เงินนะ แกหมดตัวแน่ไอ้เอิง” ยัยน้ำอุ่นสมทบทันที ก็แน่สิ!ฉันเล่นเสียเกือบทุกครั้งเลยหนิ  - _-!!

     “พวกแกก็รู้ว่าฉันเล่นไม่เป็นแล้วยังจะเรียกให้มาเล่นทำไมเล่า” เห็นฉันหมดทางสู้ก็รุมตลอดเพื่อนพวกนี้

     “ก็พวกฉันอยากแกล้งแกไงไอ้เอิง จบมั้ย” นายพจน์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉันพูดจบก็โน้มตัวมาผลักหัวฉัน ฮึ่ย!!อย่าให้ฉันได้เอาคืนนะ

     “อย่าให้ถึงทีของฉันบ้างแล้วกัน” ฉันชี้หน้าเพื่อนๆแต่ละคนด้วยสายตาคาดโทษ

     “แกจะเดือดร้อนอะไร คนที่โดนดื่มน้ำก็เป็นเจ้ากำปอมัน” นายพจน์ว่าฉันอีกแล้ว กระซิกๆ สะเอิง ผู้แสนดีโดนรุม

     “เออๆพอๆถียงกันเป็นเด็กๆไปได้พวกแกเนี่ย “ยัยนิ่มพูดพร้อมกับก้มดูนาฬิกาสีดำที่ข้อมือของมัน

      “กว่าจะถึงหกโมงก็อีกตั้งหลายชั่วโมง ใครจะทำอะไรก็เชิญ ฉันขอตัวไปพักผ่อนสายตาก่อนละกันนะเดี๋ยวเย็นๆจะตื่นไปนั่งรถเล่นกับพวกแก”ยัยนิ่มพูดพร้อมกับกระโดดตัวลงนอนบนโซฟาตัวยาวที่ว่างอยู่ทำอย่างกับชาติที่แล้วแกเกิดเป็นกบเลยนะ  เพื่อนฉันแต่ละคน นิสัย เกรียน พอๆกัน -.-!

     “งั้นฉันไปนอนที่ห้องแกกับนังแค๊ปนะ” ยัยน้ำอุ่นพูดพร้อมกับลุกขึ้นจากเบาะนั่ง

     “ไม่ได้นังแค๊ปมันเป็นผู้ชาย แกจะไปนอนกับมันได้ไง”นายพจน์ที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกตัวพูดห้ามเสียงดังเชียว o_O

     “อะไรของแกไอ้พจน์ นังแค๊ปมันเป็นชายแค่ตัวแต่ใจมันเป็นหญิงมันไม่มีอารมณ์ร่วมเพศกับนังอุ่นหรอก”ยัยนิ่มที่ฉันคิดว่าหลับไปแล้วยังแหกปากตอบทั้งๆที่หลับตา

     “เออใช่ รึแกหวงนังแค๊ปว้า…คิดอะไรกะมันอ่ะป่าว”ฉันพูดพร้อมยื่นหน้าไปหานายพจน์ที่นั่งอยู่บนโซฟาโดยที่ฉันยังนั่งอยู่กับพื้นเลยได้เปรียบในการจ้องตาดูความเปลี่ยนแปลงลุกลี้ลุกลนของนายพจน์แต่ก็ไม่เห็น เพื่อนฉันคนนี้เป้นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งมาก

     “บ้าบอ ฉันไม่นิยมเพศเดียวกันโว๊ย” นายพจน์บอกพร้อมกับจ้องตาฉัน

     “งั้นแกก็หวงไอ้อุ่นอ่ะดิ”ยัยนิ่มที่เมื่อกี้ยังนอนอยู่ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับมองตาฉันที่อยู่ตรงข้ามกับมันและเสมอไปดูหน้ายัยน้ำอุ่นที่ตอนนี้นั่งลงตรงพื้นข้างๆนายอ้น ยัยนิ่มมองนายพจน์กับยัยน้ำอุ่นสลับกันไปมาจนนายพจน์ทนไม่ไหว

     “แกจะบ้าเหรอ ฉันแค่ดูว่ามันไม่สมควรเท่านั้นเอง” นายพจน์ตอบแถมยังหลบตาฉันกับยัยนิ่มแล้วหันไปมองนายอ้นแทนซะด้วย

     “ทีตอนไปเที่ยวดอยปุยที่เชียงใหม่ ฉันยังนอนกอดกับนังแค๊ปแกยังไม่ว่าอะไรเลยอ่ะละตอนนี้ทำเป็นห้ามนังอุ่นบอกว่า มันไม่สมควรทั้งๆที่วันนั้นแกก็เห็นฉันนอนกับนังแค๊ป” ฉันตอกกลับ บอกแล้วไงอย่าให้ถึงทีของฉันบ้าง แม่จะเหยียบให้จมดินเลยคอยดู

     “ก็ตอนนั้นมันหน้าหนาวไง ฉันเลยขี้เกียจพูด” นายพจน์ตอบ อะไรว้าคำตอบนี้มันมึนๆนะ

    “มาๆเล่นปิงโกดีกว่า แกอยากเล่นไม่ใช่เหรอไอ้เอิง รอบละ5บาทก็ได้เอ้า” นายพจน์เอ่ยชวนฉัน O-oตอบคำถามแบบมึนๆไม่พอ ยังเปลี่ยนเรื่องเฉยเลยนะเนี่ย แถมยังให้รอบละ5บาทอีก

     “แน่ใจนะว่ารอบละ 5 บาท” ฉันถามย้ำอีกครั้ง คำตอบที่ได้คือการพยักหน้าของนายพจน์

     “ฉันเล่นด้วย”ยัยนิ่มที่ไถลลงโซฟาตัวยาวก็นั่งล้อมวงทันที

     “โอเค จัดมาเลย งานนี้ฉันรวยแน่” ฉันบอกพรางเอาแผงปิงโกออกมาเล่น โดยมีสมาชิกคือ ยัยน้ำอุ่น ที่ตอนนี้นั่งเล่นแบบมึนๆ แถมยังรับหน้าที่ขานเลขผิดๆถูกๆอีก =_=! นายพจน์ที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่น  พ่วงมาด้วยนายกำปอที่ขอร่วมวงด้วยหลังจากที่เข้าห้องน้ำเสร็จ และคู่สุดท้ายนายอ้นกับยัยนิ่มมาแบบแพคคู่ค่ะมีกานต่อรองด้วยนะ  ต่อรองยังไงน่ะเหรอ? ก็มันเล่นต่อรองว่า ของมันเนี่ยเล่นแบบแพคคู่สองแผงห้าบาท ถ้าปิงโกขึ้นมา ขอเงินเต็มจำนวนด้วย ทุเรศซะไมมี =.=!

     45นาทีต่อมา

     “เฮ้ย แกกับกำปอนัดกันโก เหรอว่ะ”ยัยนิ่มโวยวายทันที เพราะตลอดเวลาที่เล่นมาฉันกับนายกำปอจะสลับกันปิงโกเกือบทุกเกม

     “มันอยู่ที่ดวงโว๊ย”ฉันตอบพร้อมกับยกนิ้วโป้งแตะจมูก ทีตอนฉันเล่นไพ่เสียเกือบทุกครั้งฉันยังไม่บ่นเลย

     “งั้นแกสองคน คงเป็นคู่กันดวงเลยสมพงษ์กัน”นายพจน์ที่ตอนนี้เริ่มหน้าหงิกเพราะเสียตลอดเริ่มออกอาการกวนอีกรอบ

     “บ้านแกสิไอ้บ้าพจน์ นายนั่นน่ะตัวขัดโชคขัดลาภฉันล่ะไม่ว่า นี่ถ้าไม่มีนายนี่นะฉันรวยแล้ว”ฉันบอกนายพจน์ก่อนจะมองหน้านายกำปอที่ตอนนี้นั่งนับเงินอยู่

     “ ไม่เล่นแล้วพอๆ ตังค์หมดแล้ว” ยัยน้ำอุ่นที่เงียบอยู่เป็นชั่วโมงเริ่มโอดครวญบ้าง

     จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนตามสะดวก ตามสะดวกโดยที่ฉัน ยัยน้ำอุ่น ไปก่อกวนนังแค๊ปที่นอนอุตุ เปิดแอร์สบายใจเฉิบอยู่ในห้องของฉัน  ส่วนนายพจน์ เข้าไปนั่งเล่นเกมอยู่ที่ห้องนายกำปอเรียบร้อย ฉันพึ่งรู้ว่าหมอนี่ยกเครื่องเกมจากเชียงรายมาเล่นด้วย เปลืองไฟชะมัด ส่วนคู่ปาท่องโก๋ของยัยนิ่มกับนายอ้นน่ะเหรอ นู้นนั่งคุยหวานกันอยู่ห้องรับแขกนู้น

     18.00

     หลังจากที่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าถึงเวลาออกไปนั่งรถเล่นเอาบรรยากาศตอนช่วงเย็นๆแล้วค่อยไปทานข้าวเย็น นั่นทำให้พวกเราแยกย้ายกันเดินไปมอเตอร์ไซค์ของตัวเองในโรงจอดรถที่บ้านของฉันแต่ว่าในตอนที่ฉันกำลังล็อกประตูรั้วบ้านเสร็จละหันมานังเพื่อนตัวดีก็เริ่มออกลายทันที…

     “นี่นังเอิง แกไปซ้อนท้ายอัดสามกับไอ้พจน์กะนังอุ่นได้ป่ะ ฉันอยากซ้อนเวสป้าอ่ะ เบาะท่าจะนุ่ม”นังกระเทยแค๊ปจีบปากจีบคอพูดกับฉันหลังจากที่นายกำปออารถเวสป้าสีฟ้าขุ่นของฉันมาจอดหน้าประตูบ้านและฉันกำลังปิดล็อคประตูอยู่

     “แกอยากซ้อนท้ายเวสป้าหรืออยากซ้อนท้ายผู้ชายกันแน่ล่ะ”ยัยน้ำอุ่นที่ตอนนี้ยืนข้างรถมอเตอร์ไซค์ฟีโน่สีน้ำตาลที่นายพจน์กำลังนั่งอยู่พูดขึ้น

      “อย่างหลัง”นังแค๊ปโผล่ออกไปแบบไม่อายนายกำปอสักนิด แกพึ่งเจอเค้าแค่ครั้งเดียวนะ
นังแค๊ป บางทีก็สงวนท่าทีบ้างก็ได้ >_<!

     “ไอ้พจน์มันก็ผู้ชายนะโว๊ย แกจะซ้อนท้ายมันก็ได้ บางทีแกจะเอาหน้าไปซบที่ซอกคอหรือจะเอามือไปโอบที่เอวมันก็ไม่ด่าแกหรอกไอ้แค๊ป”นายอ้นที่ตอนนี้ทำหน้าที่เป็นคนขี่มอเตอร์ไซค์KSRสีเหลืองซึ่งมียัยนิ่มซ้อนท้ายอยู่พูดกับนังแค๊ป

     “ถามกูรึยังไอ้อ้น ว่ากูเต็มใจให้มันกอด ให้มันโอบมั้ย กูไม่ด่าหรอกแต่กูจะแตะให้ดั้งที่มันไปเสริมมาหักเลยแหละ”นายพจน์หันหน้าไปพ่นคำด่าใส่นายอ้นทันที

     “อะไรว่ะพวกแกนี่ เถียงกันอะไรนักหนา หนวกหู ฉันไปซ้อนไอ้พจน์กะไอ้อุ่นก็ได้”ฉันพูดกับนังแค๊ปแล้วเดินผ่านรถเวสป้าสีฟ้าขุ่นองตัวเองที่นายกำปอนั่งอยู่ไปหารถของนายพจน์

     “เฮ้ย…คือผมว่าแค๊ปสุดสวยไปซ้อนท้ายพจน์เถอะครับ แบบว่าผมขี่เวสป้าไม่ค่อยแข็งเท่าไหร่เดี๋ยวเผื่อรถมันกระตุกผมทำอะไรไม่ถูกรถเสยลงข้างทาง ผมกลัวว่าดั้งสวยๆของแค๊ปจะหักเอานะ” นายกำปอพูดจบเท่านั้นแหละพวกฉันถึงกับหัวเราะก๊ากเลยเหลือนังแค๊ปเปอร์ที่สะบัดหน้าแบบโกรธๆไปซ้อนท้ายนายพจน์ที่ตอนนี้มียัยน้ำอุ่นนั่งหน้าสุด ละมีนายพจน์นั่งกลางเป็นคนขี่ปิดท้ายด้วยนังกระเทยแค๊ป 

     “ตกลงตามนี้รีบๆไปเถอะ ฉันเอาก้องถ่ายรูปมาด้วยจะไปถ่ายรูปวิวสวยๆก่อนพระอาทิตย์ตกดิน”ยัยนิ่มบอกพร้อมกับที่รถของนายอ้นออกตัวไปก่อนและต่อด้วยรถของไอ้พจน์

     “งั้นนายลงมาเลยนะฉันจะขี่เอง” ฉันเดินมาหานายกำปอพร้อมกับสั่ง ให้หมอนั่นลงจากรถ

     “เออน่า ผมขี่ได้รับรอง ถ้ารถมีรอยเดี๋ยวจะรับผิดชอบให้เลยเอ้าส่วนถ้าคนได้รับบาดเจ็บผมก็จะดูแลเป็นอย่างดี”นายกำปอที่ทำหน้าที่เป็นคนขี่มองมาที่ฉันก่อนจะส่งสายตาให้รีบๆซ้อนท้ายเพราะพวกเพื่อนๆขี่ไปได้ไกลแล้ว

    “ตามใจ “ฉันบอกพร้อมกับซ้อนท้าย โดยมีนายกำปอเป็นคนขี่

     พวกเราขี่รถตามกันไปโดยมีรถของนายอ้นขี่นำไปก่อนโดยที่ยัยนิ่มก็หันหลังยกกล้องถ่ายรูปที่คล้องคอไว้มาถ่ายรูปพวกเราและวิวต่างๆบนริมท้องถนน ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ที่สัญจรไปมาอย่าพรุพร่านน่าเวียนหัวและวิวต้นไม้ท้องฟ้าที่สวยงามยามพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า

     ร้านอาหารเย็นของพวกเราในวันนี้นั้น คือ ชื่อร้าน ‘ป้าแข’ ค่ะ ร้านนี้คนเยอะมากโดยเฉพาะตอนหัวค่ำ  ร้านนี้เป็นร้านประจำของพวกเราค่ะเพราะตอนสมัยเรียนเนี่ยหลังจากที่พวกเราไปออกกำลังกายกันที่สวนสาธารณะเสร็จมักจะมาทานข้าวเย็นกันที่นี้บ่อยๆเพราะร้านนี้อาหารอร่อย ราคาไม่แพง

     “บรรยากาศดีเนอะ” นายกำปอที่เดินรั้งท้ายเข้าร้านพร้อมกับฉันเอ่ยขึ้น

     “อืม อาหารก็อร่อยนะ” ฉันบอก ก็แน่สิเพราะร้านนี้อยู่ติดกับกับแม่น้ำวังนั่งทานอาหารไปก็ชมสายน้ำไป มีลมพัดเบาๆแถมทางร้านยังเปิดเพลงคลอเบาๆให้ได้บรรยากาศอีก

     “อยากทานอะไร ตามสบายเลยนะทุกคน”นังแค๊ปที่ตอนนี้นั่งบนเก้าอี้ตรงหัวโต๊ะบอกพร้อมกับยื่นเมนูอาหารให้พวกเรา

     “ได้ แกเลี้ยงใช่มั้ย” ฉันบอก โดยนั่งลงบนเก้าอี้ ตามด้วยนายกำปอและถัดไปก็นายพจน์ซึ่งนั่งแถวเดียวกับฉันและฝั่งตรงข้ามก็มียัยน้ำอุ่นนั่งตรงข้ามกับฉันตามด้วยยัยนิ่มและถัดไปก็นายอ้น

     “ป่าวหารหกไง ยกเว้นกำปอเพราะถือว่าพวกเราเลี้ยงต้อนรับ”นังแค๊ปพูดพร้อมกับส่งปากจู๋ที่มันคิดว่าเซ็กซี่ =_=!ไปให้นายกำปอ

     “อะไรว้า…ทำเป็นพูดดีนึกว่าแกจะเลี้ยงฉันซะอีก” ฉันตอกกลับจริงๆก็แค่หมั่นไส้นายกำปอนั่นแหละ

     “รอฉันขายตูดได้ก่อนนะ แล้วจะพาพวกแกมาเลี้ยง”นังแค๊ปเปอร์ตอบกลับ นั่นทำให้ทุกคนบนโต๊ะหัวเราพรวดทันที

     หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งทานอาหารถ่ายรูป ซึมซับบรรยากาศและวิวสวยๆ พุดคุยระลึกความหลังสมัยมาเที่ยวด้วยกันอย่างสนุกสนาน ไม่น่าเชื่อเลยว่าการพบกันครั้งแรกของเพื่อนๆฉันกับนายกำปอจะทำให้พวกเค้าเข้ากันได้มากขนาดนี้เพราะเมื่อทานข้าวเสร็จพวกเพื่อนๆของฉันถึงกลับชวนนายกำปอขี่รถวนเที่ยวตามสถานที่ต่างๆของลำปาง แถมยังถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนานก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ^^จบไปอีกหนึ่งวันที่แสนพิเศษกับมิตรภาพที่ยาวนาน ♥สายแข็ง

      ฝากด้วยนะคะ