หล่อ วุ่น ลุ้น รัก

มันพูดอย่างลุกลี้ลุกลนพรางเสียงสั่นนิดๆ พร้อมเอ่ยต่อไปว่า

“ตอนแรกฉันคิดว่าพรหมลิขิตระหว่างชั้นกับเมย์มันจบไปแล้วนะเว้ย”

 “เออ นั่นดิ”

ผมเห็นด้วยกับที่มันบอกว่า หลายๆสิ่งมันเกิดขึ้นโดยบังเอิญอย่างที่เราคาดไม่ถึง

ขณะที่ผมกับไอหนึ่งกำลังหมกมุ่นไปกับคำถามมากมายเกี่ยวกับพวกเธออยู่นั้น

จึงทำให้เทอทั้งสอง เดินเลี้ยวโค้ง และ ตรงเข้ามาอยู่บริเวณข้างหน้าเราแล้ว

“ห้องวิชาการ อยู่ตรงไหนค่ะ” เสียงนุ่มนวลของพลอยที่กำลังหันมาถามผม

แต่ด้วยความมีไหวพริบดีจึงทำให้ปกปิดใบหน้าไว้ได้ทัน

 “เออ…ตะ..ตึกนั้นครับ”

ผมพูดพรางเอามือขวาชี้ไปยังตึกด้านขวามือซึ่งอยู่ไม่ไกลมาก

พร้อมกับมือซ้ายที่กำลังถือใบปลิวที่เขาแจกไว้เมื่อเช้ามาปิดใบหน้า ช่วยชีวิตไปได้

อย่างหวุดหวิด ผมคิดว่าผมเริ่มจะได้วิชาชั่วจากไอหนึ่งบ้างแล้วแหละ ส่วนไอหนึ่งก็เช่นกัน

แอ๊บทำเป็นเด็กเนิร์ดเปิดตำราเรียนเล่มหนาเท่าคัมภีร์ไบเบิ้ล ใครผ่านไปผ่านมาแถวนั้น

ถ้าไม่หลับหูหลับตาจริงๆ ก็น่าจะสังเกตุเห็นได้ว่า มีชายสองคนพยายามทำตัวลับๆล่อๆ

ที่สุด เพื่อจะหลบหลีกอะไรบางอย่าง

“เอ๊ะ!!..ว่าแต่เสียงคุ้นๆนะค่ะ” เสียงน่ารักของเทอที่มันแทงลึกลงไปในจิตใจ

และยิ่งทำให้ผมแสดงอาการผิดปกติออกมามากขึ้นเรื่อยๆ

"อ่ะ..เอ่อ..."

ไอหนึ่งรีบเข้ามาแทรกทันที

“คื๋อหว่าผ้วกพ้มเป็นหวัดหน่ะครั่บ!!”

หนึ่งปลอมเสียงเป็นคนอีสานกลบเกลื่อน เพราะไม่อยากให้สองคนนั้นจับได้