DIARY LOVE ไดอารี่น้อย บันทึกความทรงจำแห่งรัก

5.9

เขียนโดย dolphin

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.04 น.

  19 ตอน
  4 วิจารณ์
  23.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2556 17.16 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

14) ไดอารี่หน้า14

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผ่านมาเกือบจะอาทิตย์นึงนายเคลวินไม่มาให้ฉันเห็นหน้าอีก ซึ่งมันก็ดีแล้วถ้าเขารู้ว่าตัวจริงของฉันมาแล้วก็ควรออก ไปจากชีวิตฉัน หึหึ:)ฉันกลายเป็นนางมารร้ายตั้งแต่เมื่อไรนะ ติ๊งน๊องติ๊งน๊อย ฉันกำลังจะไปอาบน้ำก็ได้รับเมสเสจปริศนาที่ไม่รู้ว่าใครส่งมาก็ไม่รู้ฉันเริ่มอ่านข้อความ 

'วันนี้มหาลัยปิด...' 

ฉันอ่านแล้วก็รู้เลยว่าเป็นใครนาย'เคลวิน'แน่นอน ฉันก็ไม่รู้หรอกว่ามั่นใจได้ไงว่าเป็นเขาแต่มันเป็นความรู้สึก

'เลิกยุ่งกับฉันเสียที' ฉันส่งกลับไป หลังจากนั้นฉันก็โทรไปชวนพี่ตัสออกไปเดตที่ห้าง ORIJINAL ฉันเลือกร้าน

LAKAMI เป็นร้านบุฟเฟ่อาหารญี่ปุ่น 

''พี่ตัส เค้ารักพี่นะ''

''อื้มพี่รู้พี่ก็รักเรา''

''งั้นเปลี่ยนสรรพนามได้ไหม?''

''เปลี่ยนเป็นอะไรละ?''

''เค้า กับ ตัวเอง>//<''

''ก็ได้-//-''

''เย้ๆๆ แต่ว่า ตัวเองกินเข้าไปเยอะๆนะ''ฉันพูดพร้อมตักหมูใส่จานเขา เขาหันมามองตาฉันก่อนจะพูดว่า

''อีก3ปีถ้าเราเรียนจบแต่งงานกันนะ'' 

''พี่ตัส!!!!!''ฉันเผลอตะโกนเสียงดังลั่นร้านทำให้คนทั้งร้านหันมามองใครจะสนละ มันดีใจนี้หน่าที่คนที่ฉันรักมาขอแต่งงาน(ในอีก3ปี)

''พี่ตัส!!!!!!!!!!ขอฉันแต่งงาน''

''เค้าหมายถึงในอีก3ปีรอตัวเองเรียนจบก่อน''พี่ตัสบอก

''งั้นเราหมั้นกันก่อนได้มะ''ฉันถามเขา

''ก็เอาสิ ตามใจตัวเองเลย''พี่ตัสพูดพร้อมเอามือมาหยิกแก้มฉัน

การเดตวันนี้ผ่านไปอย่างราบรื่นเปี่ยมไปด้วยความสุข และตั้งแต่วันพรุ้งนี้พี่ตัสจะย้ายมาอยู่บ้านดีกับฉัน แล้วเราจะจัดงานหมั้นในอีก2อาทิตย์ข้างหน้า :)

''ถึงแล้วตัวเอง''พี่ตัสบอกฉัน

''เค้าขอไรตัวเองอย่างนึงได้ไหม?''ฉันถามเขา

''ได้สิ ไม่มีอะไรที่เค้าทำให้ตัวเองไม่ได้''

''จูบเค้า..''ฉันพูดไม่รู้อะไรดลใจให้พูดอย่างนั้น ฉันเห็นพี่ตัสทำหน้าตกใจก่อนจะเงียบไป

''ไม่เป็นไรงันเค้าไปก่อนนะ''ฉันพูดน้ำเสียงสั่นๆเพราะเขาปฏิเสธสิ่งที่ฉันขอ มันเสียใจนะฉันกำลังจะลุกออกไปจากตรงนี้แล้วพี่ตัสก็ดึงฉันไปกอดพร้อมกับประทับริมฝีกปากบางๆของเขากับริมฝีปากของฉัน

''เค้าบอกตัวเองแล้วว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับตัวเอง''พี่ตัสบอกฉันก่อนจะบอกมือบ้ายบายให้ฉัน ฉันเดินขึ้นห้องด้วยอารมณ์เขินไม่หาย (เขินนานแล้วนะ) แล้วก็ต้องสะดุดตาเมื่อเห็นนายเคลวินยืนอยู่หน้าห้องฉัน

''นายมีอะไร''

''ทำไมเธอพูดน้ำเสียงเย็นชาอย่างนั้นทำอย่างกับว่าเราไม่เคยรักกัน''

''ฉันไม่เคยรักนาย! เราแค่หวั่นไหวความรู้สึกนั้นแค่ชอบฉันรักแต่พี่ตัสคนเดียวเท่านั้น!''ฉันตะคอกใส่เคลวินด้วยโมโห

''เธอเป็นผู้หญิงจริงๆหรือปล่าวทำไมถึงจูบกับผู้ชายในรถแบบนั้น!''เขาคิดจะหาเรื่องฉันใช่ไหม

''ทำไมนายรู้ นายแอบตามฉันหรือไง''ฉันพูดพร้อมกอดอกและยักคิ้วให้เขาอย่างท้าทาย

''ปะ ปล่าวตาม''

''นายมันโรคจิต ออกไปไกลๆฉันเลยนะรำคาญ''ฉันผลักเขาออกไปไกลๆแล้วเดินเข้าห้องล็อคประตู อาบน้ำกินข้าวแล้วก็

                                                                      เข้าสู้ห้วงนิทรา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา