Love Secret อยากบอกว่า...รัก

8.8

เขียนโดย Popoppa

วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.

  16 ตอน จุดเริ่มต้น
  37 วิจารณ์
  20.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 21.59 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ขอบคุณนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันเดินออกไปหาน้ำเปล่าที่รออยู่หน้าห้องดนตรี

"ไปกันเถอะ"ฉันเอยอย่างอารมณ์ดี

"โอเค"เธอตอบพร้อมยิ้มให้ฉัน

"วันนี้ฉันเป็นไงมั๊งอ่ะ?"

"เยี่ยมสุดๆเลยหนุ่มๆมองตาเป็นมันเลย"

"แหม่ไม่ขนาดนั้นหหรอกน่า"

"หอบดอกไม้เยอะขนาดนั้น"

"นิดหน่อยเอง"

"ตอนที่หนุ่มๆ ให้ดอกไม้เธอฉันรู้สึกได้จากรังสีอำมหิตจากเพนท์เลยเขาหึงเธอแน่ๆเลย"

"ไม่หรอกน่า หมอนั้นไม่ได้คิดอะไรกับฉันสักหน่อย"ฉันตอบพร้อมทำหน้าเนือยๆส่งไปให้

"แหนะ แหนะ คิดอะไรกับเพนท์รึเปล่า"

"ปะ เปล่าสักหน่อยใครจะไปกล้าคิดอะไรกับหมอนั้นกันล่ะ"ฉันเบือนหน้าหนีน้ำเปล่า

"หรอ?"

"อืม"

"งั้นก็ดีแล้วไม่งั้นได้เจอสาวๆของเพนท์ลุมตะบอลแน่ๆเลย"

"ฮ่าๆ ไม่หรอก"

ฉันเดินมาดูร้านขายของแถวหน้าตึก xyz 

"นี่ๆ ได้เวลาเราเข้าเวรแล้วนะ"ที่เข้าเวรนี่หมายถึงพวกเราต้องไปเฝาร้านแทนคนที่เฝาอยู่นั้นแหละ

"โอเคงั้นไปกันเถอะ"

เราเดินกระทั้งมาถึงห้อง ฉันหยิบชุดในกระเป๋าขึ้นมาเพราะต้องใส่ในการรับแขก

"เราไปเปลี่ยนชุดกันเถอะน้ำเปล่า"ฉันชวนน้ำเปล่าไปเปลี่ยนชุด 

อยากรู้มั๊ยชุดอะไร(คนอ่านเขายังไม่ถามเลนนะ)ชุดเมดสีดำมีผ้ากันเปื้อนสีขาวกับที่ขาดผม

"ไปสิ" ฉันเดินไปเปลี่ยนชุดแค่นาที่เดียวก็เสร็จแล้ว 

ฉันทำหน้าที่่ที่ต้องคอยเชิญแขกพร้อมเสริฟนะสิ เฮ้ออ~ เหนื่อยเป็นบ้าเลย

"ยินดีตอนรับค่ะนายท่าน"ฉันโคงตัวลงเล็กน้อยพอเงยขึ้นมาก็เห็น นายเพนท์ พี่เจแปน พี่บาส

"ว้าวว ใส่ขึ้นนะเนี้ย"พี่เจแปนชมฉัน

"น่ารักดีนะ"พี่บาสชมตาม

"ดูดีหนิ"นายเพนท์ชมพร้อมกับเอามาเกาจมูกตัวเอง

"ขอบคุณค่ะ"ฉันฉันขอบคุณเบาๆเพราะเขิน เลยเดินนำมาที่โต๊ะ

"รับอะไรดีค่ะนายท่าน"ฉันถาม รู้สึกเลี่ยนๆยังไงไม่รู้

"มีอะไรแนะนำมั๊งละ"

"มีโมจิ ดังโงะ ทาโกยากิ ส่วนเครื่องดื่มมีเลม่อนโซดา กับชาเขียวค่ะนายท่าน"

"งั้นฉันเอาโมจิกับน้ำเลม่อนโซดา"พี่บาส

"ฉันเอาดังโงะกับน้ำเลม่อนโซดา"พี่เจแปน

"ฉันเอาทาโกะยากิกับน้ำเลม่อนโซดา"นายเพนท์

"ค่ะขอทวนรายการอีกทีนะค่ะ โมจิ 1 ที่ ดังโงะ 1 ที่ ทาโกะยากิ 1 ที่ กับน้ำเลม่อนโซดา 3 แก้วนะค่ะ"

แล้วฉันก็เดินเอาออเดอร์ไปให้น้ำเปล่าที่มีหน้าที่เตรียมของ 

"นี่จ๊ะ"ฉันยืนออเดอร์ให่เธอ 

"งั้นเดี๋ยว ฉันไปรีบออเดอร์กับลูกค้าโต๊ะนู้นก่อนนะ"ฉันเอยพร้อมเดินไปหาผู้ชายประมาณ3คน

"เชิญค่ะนายท่าน"

"โอโห้ พู่กันใส่ชุดเมดน่ารักจัง"คนที่ดูท่าทางหล่อที่สุดชมฉัน แล้วฉันก็ได้รับรังสีบางอย่างมาจากโต๊ะของ

โต๊ะคนเถื่อน อย่างงฉันเรียกพวกนายเพนท์ว่าเถื่อน

"ขอบคุณค่ะ"

ฉันรับออเดอร์เสร็จก็นำเอาของโต๊ะคนเถื่อนไปเสริฟ

"นี่ๆ ระวังโต๊ะนั้นมั๊งก็ดีนะ"นายเพนท์พูด

"แหนะ หึงล่ะสิ~"พี่บาสกับพี่เจแปนพูดพร้อมกัน

"ค่ะๆฉันจะระวังตัว"

แล้วฉันก็เอาของโต๊ะพวกนายนั้นมาเสริฟในขณะที่ฉันกำลังจะเอาแก้วน้ำวางนายสุดหล่อก็เอามือมาจับมือฉันเฉยเลย

"เอ่ออ..ได้โปรดปล่อยด้วยค่ะ"ฉันพูดเสียงเรียบ

"จะปล่อยได้ไงล่ะมือน้องพู่กะันนุ่มสะขนาดนี้"นายสุดหล่อไม่ยอมปล่อย

"ตึ๊งง~ พู่กันบอกให้ปล่อยไงไม่ได้ยินหรอ!!"เอ๊ะ นั้นไม่ใช่เสียงฉันฉันหันไปดูต้นเสียงว่ามาจากไหน

คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร นายเพนท์นั้นเอง

"นายยุ่งอะไรด้วยว่ะ!"นายสุดหล่อตะโกนเสียงดังจนฉันสะดุง

"ก็ผู้หญิงเขาไม่ยอมก็จะไปเกาะเเกะเขาทำไม่ว่ะ"

"แล้วยังไง"

"ก็ยัยนั้นเป็นผู้หญิงของฉันนะสิ"

"อ๋อ หรอถ้างั้นก็ต้องแย่งใช่มั๊ย"

แล้วนายสุดหล่อก็เดินไปกระชากคอเสื้อนายเพนท์แล้วเหงื้อมัดจะต่อยแต่นายเำพนท์ก็หลบทันพร้อมสวนหมัดกลับไป

"ตุบ พัก พลัววว~"เสียงเนื้อกะทบเนื้อดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย ฉันปิดตาไม่กล้าดูจนเสียงหยุดไป

ฉันจึงหันไปดู สรุปคนที่ล้มไปกองกับพื้นไม่ใช่ใครนายสุดหล่อนั้นเอง นายเพนท์แทบไม่มีแผลอะไรเลยมีแค่ตรงมุมปากที่มีเลือดซึมนิดหน่อยเท่านั้นเอง

"นายเพนท์ นายไม่เป็นอะไรใช่มั๊ย"

"เห็นฉันไม่เป็นอะไรได้ไงดูิปากฉันสิถูกมันชกเอาน่ะ"

"โห่~~ อ้อนใหญ่เลยนะ"พี่เจแปนกับพี่บาสแซว

"งั้นเดี่ยวฉันพาไปห้องพยาบาล"แล้วฉันก็ลากนายเพนท์ไปทำเเผลที่ห้องพยาบาล

"ขอบคุณนะ"ฉันพูดเสียงเบาในขณะที่กำลังเดินกลับห้อง

"หื่อ?"

"ฉันบอกว่าขอบคุณ"ฉันพูดเสียงดังขึ้นนิดนึ่ง

"เรื่องอะไร"นายเพนท์ตีหน้าซื่อ

"ก็เรื่องที่นายช่วยฉันไว้เมื่อกี้นะสิ"

"อ๋อไม่เป็นไรหรอก แต่ต้องขอของตอบแทนสะแล้ว"

"หื่อ จะเอาอะไรล่ะ"

นายเพนท์เอานิ้วชี้ที่แก้ม

"เอาจริงดิ๊?"ฉันถามเพื่อความมันใจ

"อ่าห่ะ ฉันรออยู่นะ"

แล้วฉันก็จรดจมูกของฉันลงบนแก้มขาวใสของนายเพนท์

.....................................................................................

คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะขอบคุณค่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา