สรุป!นายเป็นแฟนฉันใช่ไหม

Trinity International School

"Hello, I am the headmaster of this school. Blaaaaa....."

อาจารย์ใหญ่กำลังพูดอยู่ในหอประชุมผู้ปกครองต่างนั่งกับบุตรของตนเอง

"นี่แหละ ทิศยะโรงเรียนที่แม่จบ"แก้วหันไปพูดกับลูกชายที่นั่งตักอยู่

"โลงเรียน??"

"รรรร โรงเรียน - School"

"ok!"

"ต่อไปต้องตั้งใจเริยนนะ - To be studying it."

"How can I make the best."ทิศยะตอบ

"Good job"

แม่-ลูกนั่งคุยกันอย่างมีความสุขแต่เหมือนแม่จะกำลังกังวลอะไรอยู่

ตอนนี้แก้วสายตาของแก้วเห็นโทโมะเข้าแล้ว

แก้วพยายามจะหนีแต่...

"แก้ว!!!"โทโมะตะโกนเอะอะและรีบวิ่งมานั่งเก้าอี้ใกล้ๆ

"มาทำไม ? ฉันไม่รู้จักคุณ"

"คุณอย่าทำแบบนี้นะแก้วนี่ก็ลูกผม"

ทิศยะชี้ไปที่โทโมะแล้วพูดว่า"Who?"

"I'm Tomo . I am your father"

"father!!!"ทิศยะพอเข้าใจเรื่องราวจึงร้องไห้และไปนั่งข้างๆโทโมะ

ตอนนี้ แพรพราว และทิศยะ ได้อยู่ห้องเดียวกันประกาศออกมาแล้ว!

หลังจาก แพรพราวและทิศยะขึ้นไปแนะนำตัวบนห้องได้ไม่นาน

"แก้วคุณไปไหนมาตั้งนาน ผมเป็นห่วงคุณแทบแย่ คุณทิ้งผมไปมีสามีใหม่เหรอ"

เพี๊ย!(แก้วตบหน้าโทโมะที่สบประมาท)

น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาเป็นสายในดวงตาสีน้ำตาล ตอนนี้มีน้ำตาอยู่เต็มไปหมด

"ใคร...ใครกันแน่...ทิ้ง...ฮึก"

"ผมขอโทษ"

"คุณใช่ผู้ชายไหม .... ฮึก ฮึก ทำผิดแล้ว...ฮึก ขอโทษแค่...นี้ ฮึก"

"..."

"ชีวิต...ของ ฮึก..ผู้หญิงคนหนึ่งที่...ฮึก..ที่จงรักภักดี....ฮึก...ต่อสามี แต่ถูกทิ้ง...ฮึก"

จากนั้นแก้วก็วิ่งหนีไปอยู่ตรงศาลา(จุดพักผ่อนของโรงเรียน)

"แก้ว....แก้วรอผมด้วย"

ณ ศาลา

"ฮึก...ฮือออออออ lol"

"แก้ว ผมถูกบังคับให้แต่งงานกับป็อปปี้เขาจะฆ่าเนย"

"ฮึก...ฮืออออ คุณก็พูดแบบนี้กับเขาไม่ใช่เหรอ...ฮือออ ฮึก ฮึก....ฮือออ"

"...."

"เลววว...ชีวิตผู้หญิงคนนึง...น่าสมเพชเสียจริง...ฮึก...ต้องนั่งแท็กซี่ไปคลอดลูก"

"ผมคงจะดูแลคุณดีกว่านี้"

"ฮืออ.....>o<"

"ไปอยู่กะผมนะ ผมรักคุณจริงๆ"

"It promiscuity."แก้วพูดอย่างเจ็บใจ (คุณมันสำส่อน)

"แก้ว...คุณพูดอย่างนี้กะผมได้ยังไง"

"ฮือออ...จะไม่ให้พูดได้ยังไง คุณมันสำส่อน..."แก้ววิ่งเข้าไปทั้งจิก ทั้งข่วนโทโมะ และก็ตบตี

"ผมขอโทษแก้ว ต่อไปนี้ผมสัญญาผมจะรักคุณ...ToT...รักคุณคนเดียว"

"อ๊า~......................."เสียงกรีดร้องดังขึ้น

"Lying"

ทันใดนั้น...

"คุณพ่อคะ ทำอะไรอ่ะคะ หนูหิวแล้ว แล้วนี่ใครคะ"

"Mom! are you ok?"ทิศยะรีบเข้าไปดูแล

"ไปเถอะ ขอให้มันฮึก...จบวัน...ฮึก....นี้..."

"ไม่ผมอยากให้เป็นเหมือนเดิม ผมรักคุณผมผิดไปแล้วผมขอโทษ"โทโมะคุกเข่าจากชายหนุ่มที่กลั้นน้ำตาตอนนี้เริ่มมีน้ำใสๆ หลั่งรินออกมา

"ลาก่อน.."แก้วพูดพร้อมกับฉุดมือทิศยะเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อน...แก้ว!"โทโมะวิ่งไปฉุด

"ปล่อยฉันนะ ปล่อย ไอสารเลว"

โทโมะหันไปบอกพราวให้กลับบ้านไปก่อน

"ฉันว่าเราต่างคนต่างอยู่เถอะ"แก้วสะบัดแขนจนหลุดแล้วเดินไป

โทโมะไม่รู้จะรั้งไว้ยังไง สุดท้ายทั้งสองก็แยกกันกลับบ้าน

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ใครจะร้องไห้เป็นเพื่อนไรเตอร์บ้างงง ToT