Baka:The new wave Fight the God

ออซ...ออซ...ออซ!!~

"ออซ!!~"

"ว้าก!!~"ออซ(บากะ ลูซิเฟอร์)ได้ลุกขึ้นมา จากพื้น ในห้องมืดๆ กว้างๆ ซ้าย ขวา ก็ไม่มีอะไร รกร้างว่างเปปล่า พื้นเป็นกระดาน หมากรุก มีเพียงเสียงของชายคนหนึ่งปลุก ให้เขาตื่นจากการหลับ...

"ใคร!!~"ออซถาม

"นี้ๆหลานฉันหัวรุนแรงขนาดนี้เลยเหรอ วัยรุ่น ก็อย่างนี้นี่ละ"

"ใครฉันถามว่าใคร!?"

"ก็ปู่ของแกไงออซคุง จำกันไม่ได้เหรอ-3-ก็ตอนที่ แกหยุด มิกาอุสไว้ไม่ได้ใครให้แก ยืมพลัง-3-ตอนที่แก โกรธ แกต้องการพลัง ฉันก็ให้จำกันไม่ได้เหรอ-3-"

"!!"

"จำได้แล้วสิน่า"

"รึว่าไอ้ร่างดำนั่น!!~"

"ผิดแล้วๆนั่นมันตัวแกเองต่างหาก"

"แล้วแกคือ!!~"

"ปู่แกไง- -"

"ปิเอโร่เหรอ!!~"

"ปิเอโร่ที่12แจ๊ค ลูซิเฟอร์"

"!!"

"ตกใจอะดิ๊ ฉันหนะคือร่างอสุร่าของแกไง"

"งั้นก็ออกมาซะเซ่!!~"

"อะไรกัน ฉันก็อยู่รอบๆตัวนายไง"

"หมายความว่ายังไงปู่!!~"

"ก็แกอยู่ในตัวของฉันไง- -"

"หา!!~"

"ก็ฉันมีพลังDestiny of the dead ส่วนแกก็เป็นมนุษย์ไร้พลังเวทย์ ของเทพโดยสมบูรณ์แบบ เคียว ของแก อาวุธทั้งหมดของแก หายไปให้สปิริตหมดแล้ว- -"

"สปิริต...งั้นฉันก็เหลือพลังของนายหนะสิ งั้นขอยืมหน่อยนะ!!~ฉันจะต้องใช้มันปกป้องคนสำคัญ!!~"

"จะบ้าเรอะ!!~"

!!

"เออสิ!!~"

"ออซแกหนะ รู้ตัวรึเปล่า พลังอสุร่ามีไว้เพียงทำลายนะ..."

"แล้วไง ใช้ปกป้องก็ได้"

"ไม่..."

"ทำไม"

"พลังนี้จะดูดกลืนพลังชีวิตคนรอบข้างเปลี่ยนเป็นพลังเวทย์ 5คนต่อ24ชม.แกยังจะเอาอีกเหรอ- -"

"พลังอสุร่าอะไรนั่น ฉันจะเปลี่ยนมันเอง ฉันจะให้มันสูบพลังชีวิตฉันก็ได้ ยังไงก็ขอยืมเถอะ!~"

"มันสูบไปแล้ว พลังเวทย์ Destiny of the dead พลังอสุร่า ของฉันมันสูบชีวิตนายไป นายเหลือเวลาบนโลกนี้เพียง5ปี..."

"ม..หมายความว่ายังไงฟะ"

"แกหมายความว่า แกจะตายภายใน5ปี วันที่27ธันวา ไงละ- -"

....................

..............................

.........................................

.................................................

"เอาพลังมาเหอะ"

"แกเหลือเวลาแค่5ปีนะ!!~"

"เอามาเหอะ- -"

"แก!!~จะบ้าเหรอ!!~ฉันไม่ให้หรอก มีหลานโง่ๆแบบนี้สิแย่จริง!!~"

"ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครจะทำละ ปู่- -ฉันอยากปกป้อง จนกว่าฉันจะตาย- -"

"แกนี้มันเห็นแก่ตัวจริงๆ!!~"

"งั้นจะให้ทำยังไงพลังเวทย์ถึงจะกลับมาเล่า!!~"

"ไม่มีวัน- -"

"ก็ใช่ไงฉันถึงต้องยืมพลังปู่เนี่..."

"แต่สามารถ สร้างขึ้นใหม่ได้ ออซ"

"หมายความว่าไง ปู่..."

"ฉันจะให้แกอยู่ในร่างฉัน และทำพิธีกรรมอัญเชิญ เฮพลัพก้า เทพแห่ง ศาตราเวทย์ขั้นสูงสุด หรือจะให้พูดว่า ผู้กุมชะตา ของพระเจ้าก็ได้..."

"เจ๋งดิ งั้นให้ผมทำยังไงกับที่นี่ แล้วตัวผมบนโลก หนะเป็นยังไง"

"กำลังบุกไปที่ ปราสาทของพระราชาหนะ"

"ไหงงั้น"

"ก็มันเป็นความต้องการแกนี้"

"ปู่ก็ช่วยหยุดดิ"

"ไม่"

"ไหงงั้น!!~"

"ก็มันหยุดไม่ได้"

"ไหงงั้นฟร้า!!~"

"ยังไงซะเรารีบๆทำพิธีกรรมดี กว่า ทำตามที่ฉันบอกทั้งหมด แล้วก็อย่าคิดจะรีบละ ถ้าแกยิ่งรีบแกยิ่งอายุสั้นลงๆ เข้าใจไหม"

"คร้าบๆ"

"งั้นเริ่มละนะ"ความมืดมิดนามว่าแจ๊ค ร่ายเวทย์ ภาษาไม่เป็นคน มันไม่ใช่ภาษาของมนุษย์ แต่เป็นภาษาของ...อะไรสักอย่าง ในห้องมืดมิด นั่น อยู่ดีๆ ก็สั่นครอน มีบ้างอย่างพุ่ง ออกมาจากพื้นนับสิบชิ้น เป็นเครื่องอะไรสักอย่าง!!~ มันมีลักษณะสี่เหลี่ยมคางหมู!!~แล้วก็มีเบาะสำหรับรับหมัดไว้ตรงกลาง!!~และ!!~เครื่องอัดเสียง!!~

"มันบ้าอะไรฟะเนี่ย!!~ปู่!!~"ออซกระทืบเท้าแล้วมองเครื่องจักรต่างๆในห้องมืดๆ

"อ๊า!!~ง่ายนิดเดียว ก็ เครื่องรับหมัดไง"

"ไม่ใช่เฟ้ย!!~"

"แล้วอะไร"

"แกนี้ไงเครื่องรับหมัดมันเอาไว้ทำซากอะไรฟร้า!!~"

"ก็เอาไว้ ให้แกฟื้นพลังเวทย์ไง อ๊ะโจทย์มาแล้วออซ!!~" มีนกตัวเล็กๆบินเข้ามาหาออซแล้ว ชูกระดาษให้ดูมันเขียนว่า

ไอ้เบื๊อกเอ๊ย แกฟังให้ดีๆ ภารกิจแรก ในการฟื้นพลังเวทย์คือ การมีกำลังและร่างกายที่พร้อมและแข็งแรง ปกติถ้าคนมีพลังเวทย์จะมีพลังกายมากกว่ามนุษย์ ถึง3เท่าเลยนะเฟ้ย!!!~ภารกิจง่ายๆต่อยเครื่องพวกนี้ให้พังให้หมดโดยต่อย เพียงแค่ ที่ต่อยนวมเท่านั่น กติกาคือ หากใช้ช่องโหว่หรือทำผิดการปฏิบัติภารกิจ คือ หัวใจแตกสลาย!!~

...............

"ใครเขียนฟะ- -"

"เอาน่าๆช่างเหอะๆ"

"งั้นก็เริ่มเลยแล้วกัน!!~"ออซวิ่งเข้าไปต่อยที่รับหมัดของเครื่องแรก!!~

ตึง!!~

กริ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ

"อะไรอะ"

"ก็วัดไงว่าต่อยหนักเท่าไหร่"

กริ๊ง!!~

12

"หา!!~"

"อะไรกันน้ำหนักแค่12กิโลกรัมเองตค้องหนักกว่านี้สิ- -นักเวทย์เนี่ยประมาณ100-500นะถ้าต่อยสุดแรงหนะ"

"100-500เนี่ยนะ!!~"

"อื้อ"

ตูม!!~

"อั้ก!!~"ออซกระเด็นจากการโดนต่อยสวนคืน ของเครื่องรับหมัด

"อะไรฟะเนี่ย!!~"

"เครื่องรับหมัดนี้ถ้าต่อยไม่พังมันจะสวนคืนกลับตามความแรงของหมัดอะ- -"

"บ้ารึไงฟะ- -..."

---------------------------------------------

ณ ห้องนอนของ มาริน บากะ เดม่อน คิส ฟราน ฟรานนี่ มิจจี้ มีมี๊

"โอ๊ย!!~เมื่อยไปทั้งตัวแล้ว"ฟรานนอนแผ่ลงบนเตียง

"เสียงดังน่ารำคาญจัง"ฟรานนี่พูดหน้าตายในชุดนอน

"ฮ่าๆพี่ฟรานง่วงละฮ่าๆมิจจี้หนะอึดยังไม่ง่วงเลยฮ่าๆ!!~"มิจจี้พูดแล้วกอดตุ๊กตาหมีแน่น

"โอ๊ยๆหนวกหูเงียบๆหน่อย"มารินพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงหัวหยิกสีแดงแปร๊ด!?

"เออใช่อยากถามนานแล้ว มาริน แกทำไมผมกลายเป็นสีแดงอะ"มีมี๊ถาม

"อ๋อก็ ยัยเนี่ยอะนะปลดปล่อยอาวุธขั้น2แล้วพลังพุ่งพรวดพราดจนรับไม่ไหว ทำให้พลังไหลเข้าตัวกลับ แล้วดันไปที่ส่วนหัวเลยกลายเป็น สีแดงพลังยัยเนี่ยคือ พลังทำลายหนะเลยเป็นสีแดง"คิสเล่าเหตุการณ์ให้ฟังฉอดๆ

"ฮ่าๆตลกจริงๆ"เดม่อนหัวเราะ

"หนอย!!~"มารินเหวี่ยงหมอนเข้าให้

ตุบ!!~

"แว้ก!!~"เดม่อนจับหมอนกันทำให้หมอนมารินปลิวไปโดนหัวมิจจี้

ตุบ

"โอ๊ย!!~แกล้งหนูเหรอ!!~ไม่ยอมหรอกน้า!!~"มิจจี้เหวี่ยงหมอนใส่มาริน

"อย่านะมิจจี้!!~"มารินก้มหัวหลบทำให้หมอนมิจจี้ไปโดนคิส

ตุบ...

"มิจจี้!!~"คิสครั้งหยิบหมอน2หมอนไล่ฟาดมิจจี้

"แง!!~"มิจจี้หลบทำให้ไปโดนหัวฟรานนี่!!~

ตุบ...

"คิสคะมันผิดนะที่ทำคนอื่นก่อน..."ฟรานนี่พุ่งเข้าไปแย่งหมอนคิสแล้วเหวี่ยงใส่หัว

"หนอยแน่!!~"

คิสก้มหลบ

ฟุ่บ

ตุบ!!~

ทำให้หมอนไปโดนหัวเดม่อน

"ฟรานนี่จังทำอย่างงี้มันก็ไม่ดีนะ..."เดม่อนหยิบหมอนขึ้นมาพร้อมมีเขางอกมา2ข้างแล้วเหวี่ยงใส่ฟรานนี่ และ มาริน

"ไหงรวมฉันด้วยเนี่ย!!~"

"ไม่รุ้สิ!!~"

ตุบ!!~

"โอ๊ย!!~รำคาญเฟ้ยเปิดศึกกันเลยดีกว่า!!~"มีมี๊ประกาศศึกเหวี่ยงกันไปๆมาๆอยู่สนุกสนาน ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของทุกคน ทำให้ วันฝึกวันต่อไปกลายเป็นเรื่องชิวๆ

"รุ่นพี่จะเป็นยังไงบ้างนะ..."ฟรานนอนจมกองหมอนอยู่แต่ คำพูดนั่นทำให้ทุกคนหยุดชะงักยกเว้นมิจจี้ที่เหวี่ยงหมอนใส่ หัวของมาริน

"หมอนั่น..."ทุกๆคนพูดพร้อมกันยกเว้นมิจจี้

"ต้องไม่ตาย!!~"ประสานเสียงกันแล้วเฟ้ย!!~ยกเว้นมิจจี้แล้วหล่อนมาทำอะไรเนี่ยฟระ!!~

"ทำไมมั่นใจขนาดนั่นละ..."อแลงดีฟอร์เดินเข้ามาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รุ้

"หมายความว่ายังไง"

"ตอนที่ฉันส่งแมลงสืบข่าวไป ตอนที่ออซเข้าไปในวิหารแห่งหนึ่งเพื่อกำจัดมังกรทั้ง7 ได้เจอDragon Lagoon แล้วเขาก็โดนซัดลงน้ำไป พอตามๆไปๆมาๆ หมอนั่นก็ไปอยู่ในทะเลที่ไหนที่หนึ่งแล้ว รู้สึกมันจะเป็น รังของDragon Lagoonนะ หลังจากนั่นก็จับอะไรไม่ได้เลย"

"DraGon Lagoon!!~มอนเตอร์ระดับบอส!!~"

"อืม"อแลงดีฟอร์พยักหน้า

"ไปช่วยบากะกันเถอะ!!~"มารินวิ่งไปที่ประตูแต่มีโซ่ล่ามปิดไว้หลายชั้น

"นี้คือการฝึกของบากะ อย่าไปยุ่ง"

"คุณคิดจะทำอะไร บากะอาจตายได้นะ!!~"

"ไม่...ฉันจะดึงพรแสวงของมันออกมาให้หมด"

"หมายความว่ายังไง?"

"ออซไม่มีพลังเวทย์ มันไม่มีพลังเวทย์เพราะฉะนั่นมันจึงต้องพึ่งพลังอสุร่าในตัวมัน พลังชีวิตของมันเหลือเพียง5ปี มันจะตายวันที่27ธันวาทำใจซะนะ"

"ไม่จริง..."

ทุกคน รู้สึกเศร้ากันทุกคนยกเว้นมิจจี้ที่กระโดดเข้ามาเกาะหัวอแลงดีฟอร์!!~

"เอ๊ะ!!~"อแลงฟอร์ตกใจ

อแลงดีฟอร์คนนี้ จับจิตสัมพันธ์และจิตสังหารยัยนี้ไม่ได้เหรอ!!~อลิซทำอะไรกับมันกันแน่!!~

"นี่แน่ะ!!~"มิจจี้ดึงหัวอแลงดีฟอร์

"โอ๊ยๆอะไรของเธอเนี่ย!!~"

"รุ่นพี่บากะไม่มีวันตาย เขาหนะ เคยช่วยหนูไว้ตั้งหลายครั้ง เคยเลี้ยงหนู เคยกินพุดดิ้งกับหนู เคยซื้อตุ๊กตาให้หนู แล้วก็ยัง!!~ ยัง!! ยังสัญญากับพวกเราไว้ด้วยว่าจะ ปกป้องให้ได้!!~"

.........................................

"นั่นสินะฮะๆ"ฟราน

"จริงด้วยสินะหลุดไปได้ไงเนี่ยสติ"ฟรานนี่

"เฮ้อตกใจแย่"มีมี๊

"เขาไม่มีวันตายจริงๆนั่นแหละ"คิส

"หมอนั่นหนะเหรอจะตาย"เดม่อน

"ใช่แล้วพี่ชายจะไม่ตาย!!~"มิจจี้

"ฮึก...ฮึก...อือ...ฮึก...หมอนั่นไม่ตายหรอก...ฮึก.......ไม่ตายจริงๆนั่นหและฮึกๆ..."มารินหลั่งน้ำตาออกมา...

.......

ออซ...ไม่สิ...บากะ นายหนะ...มีสิ่งที่ต้องปกป้องให้ได้อยู่ตั้ง7อย่างแน่ะ................ไว้ใจได้แล้วละ.......

-------------------------------------------

ตอนต่อไป

"ฉันรักบากะ......."

---------------------------

ช่วงคำถามป่วนๆของ แก๊งกวนสน(ตอบ5ฉบับ)

"หวัดดีคร้าบผม กาก๊า นักแต่งนิยายตกอับ คนหนึ่ง ซึ่งเป็นพิธีกรด้วยจะมาตอบคำถามละน่า คำถามแรก!!~"

บากะเนี่ย กี่ตอนจบ กี่ภาคจบฟะ!!~

"เรื่อยๆไปจนแก่- -"

ได้แว่นอะยัง

"ได้ละ"

บากะ กับมาริน คิส ฟรานนี่ จะมีรัก4เส้ามะ

"ไม่บอกเฟร้ย!!~"

ฟรานนี่กับฟราน เนี่ยทำไมไม่ถูกกัน

"เพราะการล่มสลายของตระกูล ฮันเตอร์และเซมอร์"

ฟรานกับฟรานนี่ จะได้กันมะ

"ไม่- -"

"เจอกันใหม่ตอนหน้านะคร้าบ!!~