เจ้าชายขบถ...รักษ์

9.5

เขียนโดย RATH

วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เวลา 12.49 น.

  9 chapter
  35 วิจารณ์
  22.79K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) บทที่ 5 แผนการกบฏลอบสังหาร (บทจบ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

http://www.keedkean.com

 

 

บทที่ 5

 

 


แผนการกบฏลอบสังหาร (บทจบ)

 


วันนี้ ณ รัฐสภาของประเทศมหภาคเดือนตะวัน จะมีการเปิดรัฐสภาเป็นวาระพิเศษเพื่อร่วมกันแก้ไขปัญหาอันเร่งด่วนในประเทศที่เพิ่งจะเกิดขึ้นและกำลังเป็นที่สนใจของประชาชนคนในชาติและชาวต่างชาติ ประเทศเพื่อนบ้าน เป็นจำนวนมากอยู่ในขณะนี้ ปัญหาการลักลอบซื้อขายอาวุธสงครามอย่างผิดกฎหมายเป็นวาระแรกของการประชุมในวันนี้ รองลงมาก็คือปัญหาการคอรัปชั่นและปัญหาชนกลุ่มน้อยตามตะเข็บชายแดนของประเทศมหภาคเดือนตะวันและตามตะเข็บชายแดนของประเทศเพื่อนบ้านที่มีส่วนร่วมกันกระทำความผิดในหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง

 

วันนี้จึงมีนักข่าว ทหาร ตำรวจ ทั้งในประเทศและต่างประเทศให้ความสนใจกันเป็นจำนวนมาก นักข่าวจากสำนักข่าวต่างๆ จะถูกทหารและตำรวจกันออกมาอยู่ยังข้างรอบรั้วกั้นอันเป็นที่เฉพาะเจอะจงห้ามล่วงเล้าข้ามเขตเข้ามาเป็นอันขาดเพื่อความปลอดภัยและเพื่อการระวังภัยอันตรายจากเหตุการณ์ก่อการร้ายลอบสังหารบุคคลสำคัญในคณะรัฐบาล

 

วันนี้จึงเป็นวันที่สุดแสนจะวุ่นวายมากๆอีกวันหนึ่งของเจ้าหน้าที่ทหารและตำรวจ ที่ต้องคอยทำหน้าที่ปกปักษ์รักษาเพื่อให้เกิดความเรียบร้อยจากภัยอันตรายที่กำลังจะกล่ำกลายเข้ามา เสียงทหารและตำรวจ ส่งเสียงตะโกนสั่งการลูกน้องใต้บังคับบัญชาอย่างต่อเนื่อง เสียงฝีเท้าก้าวเดินเป็นระเบียบส่งเสียงสม่ำเสมอ สลับสับเปลี่ยนกันไปมาอย่างขวักไขว่ คอยเฝ้าระวังภัยเป็นระยะๆ เพื่อไม่ให้หนูและแมวตัวใดสามารถหลุดรอดข้ามเขตแดนเข้ามายังพื้นที่ห่วงห้ามได้เลยแม้แต่ตัวเดียว แต่สิ่งที่ทหารและตำรวจคาดหวังไว้อาจจะไม่สามารถทำให้จริงๆ ก็ได้ในวันนี้

 

“เตรียมตัวกันพร้อมแล้วใช่มั้ยทุกคน”

 

มันเป็นเสียงสอบถามเพื่อเป็นพิธีการเท่านั้นแต่ความหมายจริงๆ ของความหมายในคำพูดก็คือคำสั่งให้ทุกคนเริ่มลงมือทำงานได้แล้ว ทุกคนเริ่มลุกจากท่วงท่าที่สบายๆ เริ่มตรวจสอบความเรียบร้อยของตัวเอง เริ่มจากอย่างแรกคือเครื่องแต่งกายอันทรงเกียรติอย่างทหาร ตำรวจ และนักข่าว อย่างที่สองคืออาวุธปืนพร้อมกระสุนและแม็กกาซีนปืนสำรองคนละสองชุด รวมแล้วหนึ่งคนจะมีกระสุนคนละ 46 นัดบวกในรังเพลิงอีก 1 นัด

 

กระสุนปืนสั้น Beretta 92 FS  ทางกองทัพสหรัฐอเมริกาเรียก .45  ทางกองทัพไทยเรียก *ปพ.86 ขนาด .45  ทางกองทัพประเทศมหภาคเดือนตะวันเรียก .45 เช่นเดียวกันกับกองทัพสหรัฐอเมริกา ส่วนในทางการพาณิชย์เพื่อขายให้แก่ชาวบ้านทั่วไปเรียกกระสุนปืน Beretta 92 FS  ชนิดนี้ว่า 11 มม.  เคยมีคนให้ความหมายของลูกกระสุนปืนชนิดนี้ไว้ว่า

 

“ปืน   11 มม.   หมายถึง  ปืนที่ใช้ยิงด้วยกระสุน   ขนาดหน้าตัดกระสุน   11 มม.  ถ้าใช้หน่วยวัดเป็นนิ้วก็จะเท่ากับ  .45

เมื่อสมาชิกทุกคนสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองอย่างพร้อมจะทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายแล้ว ทุกคนต่างยืนตัวตรงและหันหน้าจ้องมองไปยังหัวหน้ากลุ่มอันเป็นชายวัยเกือบอายุ 40 ปี ขณะนี้หัวหน้ากลุ่มอยู่ในชุดแต่งกายอันทรงเกียรติอย่างทหาร มีหมวกทหาร มีแถบประดับยศ มีป้ายชื่อ มีอาวุธปืนพร้อมกระสุนปืนเต็มแม็กกาซีนและแม็กกาซีนปืนสำรองเช่นเดียวกันกับลูกน้องที่กำลังยืนรอคำสั่งอยู่ใกล้ๆ

 

“จำไว้ภารกิจในครั้งนี้ของพวกเราต้องสำเร็จ  ผิดพลาดไม่ได้โดยเด็ดขาด เป้าหมายของเราในครั้งนี้มีด้วยกันสองคนได้แก่นายกรัฐมนตรีของประเทศมหภาคเดือนตะวัน และเจ้าชายสิงหราช รัชทายาทผู้กำลังจะสืบต่อราชบัลลังก์แห่งประเทศมหภาคเดือนตะวันแห่งนี้ เราต้องการทั้งสองคนอย่างเป็นๆอย่างมีชีวิตอยู่ ถึงจะมีประโยชน์สำหรับพวกเรา  นอกจากนั้นต่างเข่นฆ่าให้ตายได้โดยไม่ต้องเมตตาปราณี เข้าใจมั้ย”

 

“ครับ บลาโวเสือดำ....คะ บลาโวเสือดำ”

 

“ดีมากทุกคนทำตามแผนการที่วางเอาไว้ แฝงตัวตามบทบาทที่ได้วางแผนเอาไว้ เมื่อถึงเวลาที่กำหนดไว้ ให้ลงมือเริ่มภารกิจได้ทันที”

 

“ครับ บลาโวเสือดำ....คะ บลาโวเสือดำ”

 

แผนการกบฏลอบสังหารของกลุ่มก่อการร้ายล้มล้างราชบัลลังก์แห่งประเทศมหภาคเดือนตะวันได้เริ่มต้นขึ้นแล้วโดยสมาชิกในกลุ่มประกอบด้วย  เสือดำ  เสือขาว กระต่ายดำ แมวดำ แมวขาว กลุ่มสัตว์พยัคฆ์ร้ายทั้งห้ากำลังแอบแฝงตัวเป็นข้าราชการทหาร ตำรวจและนักข่าว พร้อมอาวุธครบมือเป้าหมายของภารกิจก็คือตัวท่านนายกรัฐมนตรีกษิณและเจ้าชายสิงหราช จะมีสิ่งใดรหรือสิ่งใดสามารถหยุดหยั่งแผนการของกลุ่มสัตว์พยัคฆ์ร้ายทั้งห้าได้หรือไม่ ความหวังนี้อาจจะต้องยกหน้าที่ให้กับเจ้าหน้าที่ทหารและตำรวจที่คอยเฝ้าระวังภัยการก่อการร้ายอยู่ พวกเขาต่างก็คือฮีโร่ผู้คอยปกปักษ์พิทักษ์ชาติบ้านเมือง ร่วมถึงคอยปกปักษ์พิทักษ์ท่านนายกรัฐมนตรีกษิณและเจ้าชายสิงหราชด้วย สุดท้ายแล้วทหารและตำรวจจะสามารถปกปักษ์พิทักษ์บุคคลสำคัญของชาติบ้านเมืองได้หรือไม่ ยังไม่มีใครสามารถบอกได้หรือรับรู้และรับรองได้ จนกว่าเหตุการณ์ของวันแสนวุ่นวายนี้สิ้นสุดลงหรือจบลงแล้วเท่านั้น

 


.......................................................................

 

ภาวิตก้าวเดินตามหลังเจ้าชายสิงหราชออกมาช้าๆตามทางเดินรโหฐานของพระราชตำหนักที่ประทับ ด้านหน้าของพระราชตำหนักจะมีทหารราชองครักษ์ร่างกายอย่างโคถึกบึกบึนหลายสิบนายพร้อมอาวุธครบมือได้แก่ปืนสั้นและปืนยาวคอยเฝ้าพิทักษ์ระวังภัยร้ายต่างๆ ภายนอกไม่ให้เข้าสู่ภายในพระราชตำหนักของเจ้าชายสิงหราชได้

 

ถัดจากทหารราชองครักษ์ ก็คือกลุ่มบอดี้การ์ดสายลับฝีมือดีในเสื้อสูทผูกไทสวมแว่นตาดำอย่างกลุ่มโจรผู้ร้ายคนทวงหนี้ตามท้องถนนหรือตลาดทั่วไป แต่ความแตกต่างของบอดี้การ์ดสายลับกับคนทวงหนี้โดยทั่วไปก็คืออาวุธปืนที่ซ้อนอยู่ภายในเสื้อสูทผูกไทของบอดี้การ์ดสายลับทุกคนล้วนแต่เป็นของจริง... ยิงจริงเมื่อมีภัยร้ายเข้ามากล่ำกลาย เจ็บจริงเมื่อลงมือเข้าชาร์ตผู้ต้องสงสัยที่เข้ามาใกล้ชิดเจ้าชายสิงหราชโดยไม่ได้รับอนุญาต

 

ภาวิตก้าวเดินมาจนถึงข้างรถพระที่นั่งของเจ้าชายสิงหราชอย่างปลอดภัยจากเหล่าราชองครักษ์ร่างกายบึกบึนอย่างโคถึกและบอดี้การ์ดหน้าโหดอย่างกลุ่มโจร แล้วยื่นส่งกระเป๋าเอกสารให้แก่บอดี้การ์ดหน้าโหดที่ทำหน้าที่เป็นดังสารถีคนขับรถพระที่นั่งให้แก่องค์สิงหราช บอดี้การ์ดสายลับผู้นั้นมีชื่อว่าไผท... เป็นหัวหน้าสายลับและยังเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐบาลมหภาคเดือนตะวัน

 

สายตาที่เจ้าหน้าที่ไผท ที่จ้องมองเธอทำให้เธอรู้สึกว่าร่ายกายของเธอจะร้อนๆหนาวๆอย่างไรชอบกลบอกไม่ถูกเหมือนกัน หรืออาจจะเป็นไปได้ว่าเจ้าที่ไผทอาจจะรับรู้ว่าเธอไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆ แต่อาจจะรับรู้ว่าเธอคือราชองครักษ์ผู้หญิงปลอมตัวมาก็เป็นไ้ด้... ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆเลย ภาวิตไม่รอช้ารีบยื่นส่งกระเป๋าเอกสารให้แก่สารถีคนขับรถพระที่นั่งขององค์สิงหราชอย่างรวดเร็วทันที ก่อนที่เธอจะแสดงพิรุธอะไรต่ออะไรไปมากมายกว่านี้...โดยเฉพาะต่อหน้าต่อตาเจ้าหน้าที่ระดับสู่เช่นเจ้าหน้าที่ไผทผู้มีสายตาดังพญาเหยี่ยวที่กำลังจ้องมองหนอนหรือลูกนกน้อยๆเช่นเธอเก็บสะสมไว้เป็นอาหารยามว่างอยู่ เจ้าหน้าที่ไผทรับกระเป๋าเอกสารจากเธออย่างว่าง่าย แล้วจ้องมองเธออย่างสงสัยใคร่รู้และแย้มยิ้มที่ผสมเลศนัยบางอย่างส่งมาให้แก่เธอมันทำให้เธอรู้สึกขนลุกขนพองอย่างไรชอบกลแต่ก็ทนแย้มยิ้มตอบรับรอยยิ้มอันมีเลศนัยในไปอย่างหลีกเลี้ยงไม่ได้..

 

“เจ้าไม่ไปกับเราด้วยหรือวันนี้ ...ภาวิต”

 

“ท่านไผท...อย่าล้อข้าเล่นเลยวันนี้เจ้าชายสิงหราชต้องรีบไปทำงาน ไม่ได้ทรงออกไปประพาสเที่ยวเล่นข้างนอกเพื่อพักผ่อนเหมือนทุกครั้ง ...ที่บางครั้งอาจจะสามารถให้ข้าเกาะติดไปที่ไหนต่อไหนด้วยได้ ...ท่านไผทรีบพาเจ้าชายไปประชุมเถอะมันสายมากแล้ว”

 

“หึ หึ...อย่างนั้นข้าไปก่อนนะฝากดูแลพระราชตำหนักเจ้าชายด้วยล่ะ...ภาวิต”

 

“ตกลงข้าจะดูแลให้ และไม่ให้มันหายไปไหนเลย...ท่านไผท”

 

“หึ หึ ..ฮ๊า ฮ้า ฮ่า ฮา...เจ้านี้ขี้เล่นจริงๆ ภาวิต  ข้าไปล่ะ”

 

เสียงหัวเราะอันแปลกประหลาดของเจ้าหน้าที่สายลับพิเศษนามว่าไผทจางหายไปพร้อมกับเสียงรถพระที่นั่งก็เคลื่อนออกไปอย่างช้าๆตามรถของเจ้าหน้าที่บอดี้การ์ดคันข้างหน้าที่เพิ่งจะขับออกไปอย่างช้าๆและระมัดระวัง รถของเจ้าหน้าที่บอดี้การ์ดคันข้างหลังก็เริ่มขับเคลื่อนออกตามรถพระที่นั่งของเจ้าชายสิงหราชออกไปอย่างช้าๆเช่นกัน จนสุดท้ายรถทุกคันก็หายไปจากสายตาของภาวิต อย่างที่เคยเป็นมาโดยตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา แต่มันไม่ใช้ในวันนี้แน่นอน เธอจะต้องตามไปเพื่อคอยปกปักษ์พิทักษ์เจ้าชายสิงหราชให้ทรงปลอดภัยให้จงได้อีกครั้ง

 

ภาวิตล้วงมือหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วกดปุ่มโทรออกที่ล็อคไว้ทันที เสียงตอบรับจากคนรับปลายสายดังขึ้นในทันทีเช่นกัน...

 

“ทุกอย่างเรียบร้อยเป็นไปตามแผนการที่วางเอาไว้ เสือดำติดกับเราแล้ว ลงมือทำงานตามแผนการที่วางเอาไว้ได้ทันที”

 

“รับทราบเสือขาว”

 

“ปี๊บ...”

 

เสียงกดปุ่มปิดโทรศัพท์จากปลายสายเงียบลง แล้วเสียงการส่งข้อความจากปลายสายมาให้แก่เธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง เธอเปิดรับข้อความที่ส่งมาให้ในทันทีมันคือข้อมูลในแผนการของเสือดำในภารกิจลอบสังหารและเข่นฆ่าคนบริสุทธิ์ และหน้าที่ของมือสังหารแต่ละคนที่แฝงกายอยู่ยังจุดต่างๆ ของสถานที่ต่างๆเพื่อลอบสังหารก่อกบฏล้มล้างราชบัลลังก์... เธอใช้สายตาจดจำภารกิจของสมาชิกแต่ละคนเริ่มจากเสือดำ แมวดำ แมวขาว และกระต่ายดำ ส่วนเสือขาวเธอไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงเป็นใยอะไรมากเลยเพราะเสือขาวต่างก็คือจอมขบถ จอมลวงโลก ต่อพรรคพวกเพื่อนพ้องเช่นเดียวกันกับเธอ เมื่อจดจำรายละเอียดทุกอย่างได้แล้วเธอกดปิดโทรศัพท์เก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงทันที่ แล้วเริ่มก้าวเดินตรงไปยังรถยนต์ส่วนตัวที่จอดอยู่ข้างพระราชตำหนักของเจ้าชายสิงหราชทันที องครักษ์ที่คอยเฝ้าระวังภัยให้แก่เจ้าชายสิงหราชเดินตรงเข้ามาหาเธอเพราะเริ่มสงสัยในพฤติกรรมอันแปลกประหลาดของเธอ อาจจะเป็นเพราะพวกองครักษ์ต่างไม่เคยเห็นเธอขับรถยนต์มาก่อนก็ได้

 

“องครักษ์ภาวิต เจ้าจะเอารถเจ้าชายออกไปไหน”

 

“เจ้าชายลืมข้อมูลในการประชุมบางอย่างข้าต้องรีบเอาออกไปให้ เจ้าบอกให้เจ้าหน้าที่ดูแลประตูพระราชตำหนักเปิดประตูให้แก่ข้าด้วย”

 

“อย่างนั้นหรือภาวิต...”

 

“อย่างนั้นล่ะ...เพื่อนยาก..”

 

“หึ หึ เข้าใจแล้วภาวิต เจ้ารีบตามเจ้าชายออกไปได้เลย ข้าจะติดต่อบอกเจ้าหน้าที่ดูแลประตูพระตำหนักให้เอง”

 

“ขอบใจมากเพื่อนยาก...”

 

แล้วเธอก็ขับรถหรูหราราคาแพงของเจ้าชายสิงหราชออกไปสู่ท้องถนนด้านนอกอันหน้าแน่นด้วยรถกระป๋องในทันท่วงที ภาวิตยิ้มแย้มอย่างชอบอกชอบใจและอารมณ์ดีเป็นพิเศษ สาเหตุอาจจะเป็นเพราะวันนี้เธออาจจะต้องทำให้รถหรูหราราคาแพงอันเป็นรถยนต์แสนรักแสนห่วงดังลูกน้อยเมียรักของเจ้าชายสิงหราช พังยับเยินจนกลายเป็นเศษเหล็กชิ้นเล็กๆ ธรรมดาชิ้นหนึ่งก็ได้ ...แต่หากรถยนต์คันหรูหราราคาแพงคันนี้จะสามารถช่วยเหลือชีวิตของเจ้าชายสิงหราชไว้ได้ มันก็น่าจะคุ้มค่าคุ้มราคา ถึงแม้จำเป็นจะต้องพังรถหรูหราราคาแพงอันเป็นของรักของหวงดังลูกน้อยเมียรักของเจ้าชายสิงหราชให้กลายเป็นเศษเหล็กธรรมดาชิ้นเล็กๆก็ตาม...

 

เธอรีบขับรถแรงม้ากำลังสูงอันทันสมัยออกสู่ท้องถนนอันหนาแน่นด้วยรถกระป๋องราคาถูกแรงม้าต่ำกว่าของเจ้าชายสิงหราชในทันท่วงที เธอแซงหน้า แซงข้าง แซงหลัง ..พวกรถกระป๋องราคาถูกคันข้างๆ เธอเหล่านั้น อย่างไม่มีรถยนต์กระป๋องคันไหนสามารถตามเธอติดฝุ่นได้เลยแม้แต่คันเดียว... ระหว่างกำลังขับรถยนต์คันหรูหร้าเธอก็กดปุ่มเปิดเพลงเพราะๆในรถหรูหราราคาแพงส่งท้ายก่อนที่มันจะต้องพังยับเยินในเวลาต่อมาไปด้วย ...ความสนุกสนานที่นานๆ ครั้ง เธอถึงจะมีโอกาสเช่นนี้สักครั้ง แต่ถึงอย่างไรเธอก็ยังไม่ลืมภารกิจที่ต้องรีบไปทำเธอยังคงคิดถึงภารกิจที่จะต้องไปคอยปกปักษ์พิทักษ์รักษาชีวิตของเจ้าชายสิงหราชจากเหล่ามือสังหารจอมขบถเอาไว้อยู่ตลอดเวลา... เสียงบทเพลงเพราะๆนำพาหัวใจของเธอให้โลดแล้นล่องลอยไปสู่จุดหมายปลายทางข้างหน้าอย่างดวงใจรักและภักดี

 

 http://www.keedkean.com


.................................................................

 

 

ในรถพระที่นั่งของเจ้าชายสิงหราช ประกอบด้วย เจ้าชายสิงหราช เจ้าหน้าที่สายลับไผท และเจ้าหน้าที่บอดี้การ์ดที่นั่งคู่ซ้ายและขวาของเจ้าชายอีกสองคน และเจ้าหน้าที่สารถีคนขับรถพระที่นั่งคู่กับเจ้าหน้าที่ไผทอีกหนึ่งคน รวมแล้วในรถหรูหราคันใหญ่ราคาแพงหรือรถพระที่นั่งจึงมีคนอาศัยอยู่ทั้งสิ้นห้าคนล้วนแต่เป็นเจ้าหน้าที่สายลับฝีมือดีด้วยกันทั้งหมด ทุกคนในรถต่างรู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี สามารถพูดล้อกันเล่นได้อย่างสนุกสนานโดยไม่มีการถือสาในคำพูดหยอกล้อกันเล่นของกันและกันในหมู่สายลับจริงๆ  และการพูดคุยล้อกันเล่นจึงเริ่มต้นที่เจ้าชายสิงหราชและเจ้าหน้าที่ไผทสหายและเพื่อนสนิทอยู่ในคนๆเดียวกันจนไม่สามารถแยกออกจากกันได้

 

“ไผท ข้าเห็นเจ้า คุยอะไรกับภาวิตก่อนจะขับรถออกมา”

 

“ทำไมองค์สิงหราชถึงทรงสนใจ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นข้ากับภาวิตด้วยเล่า”

 

“ก็แค่ถามดู เห็นเจ้ากับองครักษ์ของข้าสนิทสนมกันดี ข้าก็เลยนึกสงสัยก็เท่านั้น”

 

“แค่นั้นจริงๆ หรือองค์สิงหราช ไม่ใช่ท่านกำลังหึงหวงภาวิตกับข้าอยู่หรอกนะ เจ้าชาย”

 

“ไอ้ไผท เจ้าพูดบ้าอะไรอยู่....ข้ารึจะหึงหวงเจ้ากับไอ้ภาวิตจอมขี้เกลียดนั้น”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

“พวกเจ้าหัวเราะอะไรกันนักหนา ข้าพูดผิดตรงไหน ข้าเป็นผู้ชายชาตรี ไอ้ภาวิตมันก็เป็นผู้ชาย พวกเจ้าทุกคนก็เป็นผู้ชาย ทำไมข้าถึงจะต้องไปหึงหวงไอ้ภาวิตจอมขี้เกลียดมันด้วย มันไม่ใช่ผู้หญิงอิสตรีแสนสวยเสียหน่อย”

 

“แต่พวกนางข้าหลวง นางสนมในวัง พวกนางไม่ได้คิดอย่างนั้นนะพะยะค่ะ พวกนางเล่าเรื่องของพระองค์กับองครักษ์ภาวิตไปอีกอย่างเลยนะ เจ้าชายสิงหราช”

 

“ข้าเพิ่งรู้ว่าพวกเจ้าก็ชอบฟังเรื่องซุบซิบนินทากาเลในเวียงวังด้วย ข้าคิดว่าจะมีแต่พวกนางข้าหลวง นางใน นางสนมในวังเท่านั้นที่ชอบนิทากาเลซุบซิบกัน... พอมีเวลาว่างจากงานการก็จะจับกลุ่มเอาเรื่องของข้าไปซุบซิบนินทากันอย่างสนุกสนาน แม้แต่พวกเจ้าเองก็เป็นไปด้วยหรือ ...ข้าล่ะกลุ่มใจจริงๆ”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

“เจ้าชายนี้ตลกจริงๆ นะพะยะค่ะ...ขนาดบอกไม่ทรงชอบฟังเรื่องซุบซิบนินทา แต่พระองค์กับทรงรับรู้เรื่องราวขององค์เองทุกอย่างทั้งในตำหนักและเวียงวัง แม้แต่เรื่องซุบซิบนินทาของพระองค์เองก็ทรงรับรู้ด้วย”

 

“ไม่ใช่แต่ข้าเท่านั้นที่รับรู้แม้แต่พระเชษฐาข้า องค์อนุราชก็ทรงรับรู้ด้วย เมื่อคืนก่อนข้าจะเข้านอนท่านพี่ข้าได้ทรงโทรศัพท์มาล้อเล่นก่อนข้าจะเข้านอนด้วย แถมจะเสาะแสวงราชองค์รักษ์หน้าตาสะสวยมาเพิ่มให้แก่ข้าอีก ข้าล่ะกลุ่มใจจริงๆ กับเรื่องซุบซิบนินทากาเลพวกนี้”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

“พวกเจ้าจะหัวเราะอะไรกันนักกันหนานะ ทางที่ดีพวกเจ้ารีบหาทางช่วยเหลือข้าจะดีกว่า”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

“เจ้าชายให้เจ้าหน้าที่ไผทสหายและเพื่อนรักของพระองค์ช่วยจะดีกว่านะพะยะค่ะ”

 

“ไอ้ไผทมันช่วยข้าได้จริงๆ รึ....”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

“จริงพะยะค่ะองค์สิงหราช เพราะเจ้าหน้าที่ไผทเพื่อนรักของพระองค์ รู้สึกจะหลงเสน่หาเจ้าภาวิตอยู่ไม่น้อยเลย พะยะค่ะ”

 

“พวกเจ้าคงไม่กำลังจะบอกข้าหรอกนะว่า สหายรักข้ากำลังหลงรักผู้ชายด้วยกันเองอยู่นะ”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

เจ้าหน้าที่ในรถพระที่นั่งต่างพากันหัวเราะชอบใจ แต่บุคคลที่รู้สึกจะหัวเราะไม่ออกก็คือเจ้าชายสิงหราช พระองค์ทรงมองตรงไปยังสหายรักที่นั่งคู่อยู่กับคนขับรถอย่างอยากรู้ในคำตอบของสหายและเพื่อนรัก

 

“พะยะค่ะ องค์สิงหราชหม่อมฉันจะตามจีบองครักษ์ภาวิตให้มาเป็นคนรักของกระหม่อมให้จงได้ เพื่อช่วยเหลือพระองค์ให้รอดพ้นจากเรื่องซุบซิบนินทากาเลนี้พะยะค่ะ องค์สิงหราชอย่าทรงต้องเป็นห่วงและทรงกลุ้มในดวงพระหทัยอีกเลยพะยะค่ะ องค์สิงหราช”

 

“ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า........ฮ่า....ๆๆ”

 

เสียงหัวเราะของเพื่อนสายลับต่างดังขึ้นอีกครั้ง อย่างสนุกสนานมีแต่เจ้าชายสิงหราชเท่านั้นที่กำลังรู้สึกกลุ้มดวงพระหทัยเป็นสองเท่าทบทวีคูณ เพราะทรงรับรู้ว่าเรื่องยุ่งๆกำลังจะเกิดตามมาอีกอย่างแน่นอน ทรงทอดถอนพระหทัยเสียงดัง และทรงมองตรงไปยังสหายและเพื่อนรักในรถพระที่นั่งที่กำลังมีความสุขสนุกต่างหัวเราะชอบใจกันอย่างสนุกสนาน...แต่ทำไมพระองค์ถึงรู้สึกกลุ้มดวงพระหทัยมากนักหรือว่าพระองค์กำลังทรงเกิดอารมณ์หึงหวงขึ้นมาจริงๆ...  ...พระเจ้า!! ช่วยชีวิตพญาราชสีห์เช่นข้าองค์สิงหราชผู้นี้ด้วย...


....................................................................................

จบบทที่ 5 ต่อบทที่ 6 พระสุบินร้ายหรือดี

..............................................................................................................................

*(ปพ86)เลขท้ายปี พ.ศ. ที่เข้าประจำการคือ พ.ศ. 2486

 ...............................................................................................................................

กระสุนปืนสั้น Beretta 92 FS ตัวอย่างลูกกระสุนปืนหน้าตัด .45

 

 

http://www.keedkean.com

 

.............................


 

มโนมอบพระผู้เสวยสวรรค์      
แขนมอบถวายทรงธรรม์เทิดหล้า     
ดวงใจมอบเมียขวัญและแม่     
เกียรติศักดิ์รักข้ามอบไว้แก่ตัว

 

..............................

 

ส่งท้ายบทกลอนเพราะๆ

...............................................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา