Before Love ก่อนจะรัก ต้องเจอร้าย

-

เขียนโดย Rawin

วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2553 เวลา 21.45 น.

  3 ตอน
  17 วิจารณ์
  7,110 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   "ทำไม ฉันมันจะเลวยังไง มันก็เรื่องของฉัน มันไม่เกี่ยวกับเธอยัยยัมมี่!" ฉันคร่อมตัวยัยยัมมี่ แล้วเอามือทั้งสองข้างกระชากคอเสื้อยัมมี่

   "ย๊ากกก~ ปล่อยเดี้ยนนะ เดี้ยน Sorry เดี้ยนจะไม่พูดจาหยาบคายอีกแล้วนะ เดี้ยนขอโทษจริงๆ T^T"

   "มาเดี้ยนอะไรแถวนี้ ถ้าเธอไม่ได้นินทาฉันสักวัน เธอจะชักตายแล้วหรือไงกันนะ"

   "ขอเอาคืนหนึ่งชุดละกันนะ ยัยยัมมี่!!!"

   ตุบ! ตับ! ตุบ! ตับ!

   "เย้! ศึกนี้ผู้ชนะจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก รวินท์ สาวอัธพาลแห่ง นานาชาติสควิช ฮะ.."

   ตุบ!!

   "ไอ้กรรมการบ้า ไปตายซะ หึ!" ฉันต่อยกรรมการนั่นไปหนึ่งหมัด ฐานะไม่มาห้ามศึกครั้งนี้ เพราะยังไงยัยยัมมี่ก็เคยเป็นแฟนกับนาย ผู้ชายเฮงซวยเอ๋ย!>.<

  

   ฉันกำลังจะเดินออกจากรั้ว นานาชาติสควิซ อย่างก้มหน้าก้มตา ผมที่ถูกปล่อยฟูอย่างกระจัดกระจายเต็มหัว เสื้อผ้ายุ่งเหยิง น่าเกลียดที่สุด!!

   ตุบ!!!

   "ขอโทษครับ..." ฉันยกมือโบก พลางบอกไม่เป็นไร แล้วฉันก็มุ่งหน้าต่อไป

   "เฮ้!! เธอใช่รวินท์หรือเปล่า?.." ฉันสาวเท้าเร็วขึ้น มันจะตามมาหาหอมแดงรึไงกันหะ!!

   "หยุด!! ฮ่า ฮ่า หน้าตาเละที่สุดผู้หญิงอะไรอึดอย่างกับ.." ฉันไม่สนกับคำพูดของนายหรอกนะ

   "ฉันถามอะไรเธอหน่อย หน้าเธอไปโดนอะไรมา พอจะตอบได้มั๊ย.." ถามอยู่ได้ระวังจะเจอเหมือนกับยัยยัมมี่นะยะ ฉันเงยหน้าก็พบกับหนึ่งในสมาชิกคลับที่ดังและนิยมที่สุดในนานาชาติสควิช คลับ Dark นั่นเอง ฉันไม่รู้หรอกนะว่า พวกนายมาเป็นประธานนักเรียนได้ยังไง เพราะนิสัยไม่เข้าท่าซะจริงๆ

   ตุบ!!!

   "ไอ้โรคจิต เถื่อน จิตอกุสน ต่อยฉันหากระเทียมรึไงกันหะ อย่าให้ฉันได้เอาคืนนะ นายดับเบิ้ล!"

   "อะ เอาเลยตรงนี้เลยนะแรงๆ ถ้าเธอต่อยฉันลงไปกองกับพื้นด้วยหมัดเดียวเมื่อไหร่ฉันจะไม่เอาคืน แต่ถ้าเธอต่อยฉันด้วยหมัดเดียวไม่ล้มฉันจะต่อยเธอคืนสองหมัดถือว่าหายกันอย่างขาดดิ้น" เขายืนนิ่งเฉย แล้วเอามือล้วงลงในกระเป๋ากางเกง ทำเท่ห์ซะไม่มี

   ตุบ!!

   มันน่ามั๊ยเนี่ย! ฉันโครตเจ็บมือ ส่วนนายนั้นแค่หน้าหันเฉยๆ ส่วนร่างกายก็ตั้งตรงอย่างเดิม เขาส่ายหัวเล็กน้อยก่อนที่จะ เงยหน้าขึ้นมาประชัดส่ายตาอันแหลมคมของเขา เอาไงละเนี่ยก็เพ่นหนีซิเจ้าคะ ย๊ากกกกกกก~ นายนั้นก็ไม่วายที่จะไม่วิ่งตามฉันมา นายนั้นยิ่งขายาวๆอยู่ซะด้วย ส่วนฉันละ ฉันก็ขายาวไม่แพ้นายนะ เพราะว่าฉันสูง 170 กว่าๆนะ แต่ก็ไม่สูงเว่อร์จนหน้าเกลียดหรอกนะ พอเหมาะนะ ฮ่า ฮ่า

   ยังมีหน้ามาหัวเราะอีกนะฉัน ทั้งๆที่นายนั้นมันได้วิ่งตามมาติดๆแล้ว T^T จะตายหรือไม่ตายยังไงก็ พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา