ยัยสองสาวจอมจุ้นกับนายหนุ่มเนื้อหอม

     ~ วันต่อมา ณ โรงเรียน ~

     ในขณะที่จัสตินกำลังเดินไปที่ห้องเรียน

     " 1 2 3 " จัสตินรู้ว่าคุณกับเซเลน่าจะต้องวิ่งมาหาเขา เลยนับเลขรอ

     " จัสติน " คุณกับเซเลน่าวิ่งมาเรียกจัสตินพร้อมกัน

     " เช้าที่สดใส " คุณพูด

     " กินข้าวรึยัง " เซเลน่าถามจัสติน จัสตินจึงหันหน้ามาหาคุณกับเซเลน่า

     " พวกเธออยากเป็นแฟนฉันจริงๆเหรอ " จัสตินถามคุณกับเซเลน่า

     " แน่นอน " คุณกับเซเลน่ารีบตอบออกมาพร้อมกันพอดี

     " ดี คบกันเถอะ " จัสตินบอกคุณกับเซเลน่า

     " จริงเหรอ " คุณกับเซเลน่าพูดออกมาอย่างดีใจ

     " แต่ ฉันไม่สามารถคบกับพวกเธอได้พร้อมกัน 2 คน " จัสตินบอกคุณกับเซเลน่า

     " เรามาเล่นเกมส์กันเถอะ " จัสตินยื่นข้อเสนอ

     " เกมส์ " คุณพูดอย่างงๆ

     " เกมส์ เกมส์เป็นยังไง " เซเลน่าเองก้องงเหมือนกัน

     " เกมส์อะไร " คุณยังงงๆอยู่เหมือนเดิม

     " ใครที่ไม่พูดกับฉันนานที่สุด " จัสตินบอก เพราะไม่อยากให้คุณกับเซเลน่าตามติดชีวิตเขาอีกต่อไป

     " ใครที่ไม่พูดกับฉันนานที่สุด " เซเลน่าทวนคำพูดของจัสตินอย่างงงๆ

     " นี่ เกมส์แบบนั้นมีที่ไหนกัน " คุณบอกจัสติน เพราะคุณเห็นว่ามันแปลกๆ

     " ไม่ชอบ? ก้อได้.. " จัสตินบอกเหมือนแกล้งคุณกับเซเลน่า แต่คุณกับเซเลน่าปฏิเสธและบอกว่าจะเล่น

     " ไม่พูดกับฉัน ไม่ยุ่งกับฉัน ยังไงก้อได้ ทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกัน " จัสตินบอกข้อตกลงกับคุณแล้วก้อเซเลน่า

     " ทักทายล่ะ " คุณถาม

     " ไม่ได้ "

     " เป่ายิ่งฉุบล่ะ " เซเลน่าถาม

     " ไม่ได้ "

     " โห แบบนี้มัน... " เซเลน่าพูดอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่

     " ไม่เล่นก้อได้นะ " จัสตินบอก แต่คุณกับเซเลน่าก้อยังยืนยันที่จะเล่น

     " ดี เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย " จัสตินพูด คุณกับเซเลน่าพยักหน้าอย่างเข้าใจ

     " โห ใครจะได้คบกับฉันมันน่าติดตามจริงๆ ไฟท์ติ้ง " จัสตินพูด

     " ยังไงฉันก้อไม่มีวันยอมแพ้หรอก " คุณพูดอย่างมั่นใจ

     " ชีวิตฉันไม่เคยมีคำว่าแพ้ " เซเลน่าพูดตอกกลับใส่คุณ

     " ยังไงเธอก้อต้องแพ้อยู่ดี ยอมแพ้ซะเถอะ " คุณเริ่มกวนใส่เซเลน่า

     " ฉันไม่มีทางเป็นอย่างงั้นหรอก " เซเลน่าพูด ในขณะที่ตอนเรียนจัสตินเดินผ่านหน้าห้องของคุณกับเซเลน่า คุณกับเซเลน่าก้อออกมายืนโบกไม้โบกมือให้จัสติน จัสตินหยุดเดินแต่ว่าจัสตินไม่หันมาคุณกับเซเลน่าก้อเลยตบมือเรียก จัสตินหันมาส่ายหน้าให้ คุณกับเซเลน่าก้อก้มหัวลงอย่างเหนื่อยใจ พอตกเย็นจัสตินไปเล่นบาสกับเพื่อน คุณกับเซเลน่าก้อตามไปเชียร์ที่สนาม พอจัสตินโยนลูกเข้า ก้อกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ พอจัสตินโยนเข้าอีกก้อกระโดดโลดเต้นอีก จัสตินก้อเลยเดินมาหาคุณกับเซเลน่า คุณกับเซเลน่าก้อเลยเงียบ

     " พวกเธอสองคนคงไม่อยากคบกับฉันแล้วใช่มั้ย " จัสตินพูดกับคุณแล้วก้อเซเลน่า

     " ป่าว มันผิดพลาดๆ " คุณพูดแก้ตัวอย่างร้อนรน

     " อีกครั้งหนึ่งฉันจะไม่พูดเลย " เซเลน่าบอก

     " จริงเหรอ "

     " จริง สัญญาๆ " คุณกับเซเลน่าสัญญากับจัสติน

     " ดี ฉันจะให้โอกาสอีกครั้ง " เมื่อจัสตินหันหลังกลับไป คุณกับเซเลน่าก้อทำท่าเชียร์เหมือนเดิม แต่ไม่มีเสียง ขณะที่กำลังบ้านไฮลี่ย์ครูแสนเจ้าเล่ห์ กำลังแบกของอยู่

     " จัสติน! เธอว่างอยู่ช่วยยกนี่หน่อยได้มั้ย " ไฮลี่ย์ถามจัสติน

     " ครับ " จัสตินตอบ

     " ขอบใจนะ จัสติน " ไฮลี่ย์บอก

     " ไม่เป็นไรหรอกครับ " จัสตินบอก

     " อะไรเนี่ย นั่นสาวเจ้าเล่ห์! " คุณพูดอย่างหมั่นไส้ไฮลี่ย์มาก

     " พยายามจะแย่งจัสตินของฉันอยู่ไม่ใช่เหรอ " เซเลน่าพูดอย่างเจ็บใจ

     " นั่นสิ " คุณตอบ

     " สาวเจ้าเล่ห์นั่น เห็นว่าจัสตินของฉันน่ารักก้อเลยจะขโมยไป " เซเลน่าเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าแล้วหมั่นไส้ไฮลี่ย์มาก

     " จะยืนดูอยู่เฉยๆแบบนี้เหรอ " คุณพูดกับเซเลน่า

     " ไม่มีทาง " เซเลน่าตอบ

     " พอนับ 1-3 เราจะเรียกชื่อจัสตินพร้อมกัน แล้ววิ่งไปพร้อมกัน " คุณเสนอความคิดเห็น

     " ดี " เซเลน่าตอบ

     " 1 2 3 " ในขณะที่คุณกับเซเลน่ากำลังจะเรียกชื่อจัสติน แต่ก้อต้องชะงัก เพราะนึกถึงเรื่องเกมส์ที่เล่นไว้กับจัสติน

     " อะไรเนี่ย นับถึง3ก้อต้องเรียกพร้อมกันนะ เธอจะให้ฉันเรียก จัสติน ก่อน ฉันจะได้แพ้น่ะสิ " คุณโวยวายใส่เซเลน่า

     " นี่ เธอนั่นแหละที่ไม่เรียก " เซเลน่าโวยวายกลับ

     " เอาใหม่คราวนี้ชัวร์ๆนะ " คุณถามเซเลน่า

     " เธอนั่นแหละ ชัวร์รึป่าว " เซเลน่าตอบกลับ

     " 1 2 3!!! จัสติน! " คุณกับเซเลน่าเรียกจัสตินพร้อมกัน และวิ่งไปหาจัสตินพร้อมกัน คุณกับเซเลน่าอาสาจะช่วยถือของ เซเลน่าแย่งของที่อยู่ในมือของจัสตินมาถือ คุณก้อพยายามแย่งของจากมือของไฮลี่ย์มาถือ แต่ไฮลี่ย์ไม่ให้ แต่คุณก้อแย่งมาจนได้

     " จัสติน อีกครั้งนะฉันจะไม่พูดแล้ว " เซเลน่าพูดพร้อมกับวิ่งตามหลังจัสติน

     " จัสติน " คุณทำเสียงอ้อนวอน

     " อย่าโกรธนะ " เซเลน่าพูดง้อจัสติน

     " ให้โอกาสอีกแค่ครั้งเดียว " คุณพูดง้อจัสตินเหมือนกัน

     " พอเถอะยังไงพวกเธอก้อไม่อยากคบกับฉันอยู่แล้ว " จัสตินพูด

     " ขอโอกาสอีกแค่ครั้งเดียว ฉันจะไม่พูดอีกแล้ว " คุณบอกกับจัสติน

     " ไม่มองด้วย " เซเลน่าพูด

     " ไม่เจอกันเลย " คุณช่วยพูดซ้ำอีก

     " จริงเหรอ " จัสตินถาม

     " ฟ้าดินเป็นพยาน " คุณพูดพร้อมกัน

     " พวกเธอต้องการอย่างนั้นนี่นา ช่วยไม่ได้ แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ ถ้าคราวนี้รักษาสัญญาไม่ได้...  ตั้งแต่นี้ไปเธอไม่มีสิทธิ์คบกับฉันแล้ว " จัสตินให้โอกาสคุณกับเซเลน่า คุณกับเซเลน่าตอบตกลง

     " ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามพูดทั้งสิ้น ทำเป็นไม่รู้จักฉัน เข้าใจป่ะ " จัสตินถามคุณกับเซเลน่า

     " เข้าใจๆ " คุณตอบพร้อมกับ

     " ดี เริ่มตั้งแต่นี้เป็นต้นไป " จัสตินบอก จัสตินก้อหันหลังเดินหันหลังกลับมาแกล้งคุณกับเซเลน่าที่กำลังยืนโล่งอกอยู่

     " ( คุณ ) เซเลน่า " จัสตินตะโกนเรียนชื่อคุณกับเซเลน่า แล้วคุณกับเซเลน่าก้อขานตอบ

     " ดูดิ ฉันบอกแล้วใช่มั้ย ว่าให้ทำเป็นไม่รู้จักฉัน " จัสตินพูดใส่คุณทั้งสองคน

     " แต่เธอเรียกก่อนนะ " คุณบอกจัสติน

     " ถึงจะเรียกแต่ก้อห้ามตอบ " จัสตินตอบกลับ

     " โห ทำเกินไป " เซเลน่าบอกจัสตินอย่างไม่ค่อยพอใจ

     " งั้น ไม่เล่น " จัสตินบอก แต่ว่าคุณสองคนบอกว่าจะเล่นต่อ ระหว่างทางที่จัสตินกำลังเดินกลับบ้าน ก้อไปเจอกับนักเลวกลุ่มหนึ่งที่ดักไถตังค์ จัสตินก้อเลยเดินกลับ

     " กลับมานี่ " ไอ้นักเลงนั่นบอก

     " ถ้าเราไปเอง นายจะเจ็บตัวนะ " ไอ้นักเลงอีกคนหนึ่งบอก จัสตินก้อเลยเดินกลับมา

     " อย่ากลัวไปเลย ขอเงินหน่อย " ไอ้นักเลงอีกคนหนึ่งบอก

     " ฉันไม่มีเงิน " จัสตินบอก

     " ไอ้นี่.. " ไอ้นักเลงนั่นทำท่าจะต้อยจัสติน

     " ฉันไม่มีเงินจริงๆ " จัสตินบอก

     " ไอ้นี่.. เงิน " ไอ้นักเลงอีกคนก้อทำท่าจะต่อยจัสตินเหมือนกัน

     " เข้าใจละๆ " จัสตินพูด

     " อะไร นึกขึ้นได้ว่ามีเงินแล้วเหรอ " ไอ้นักเลงถาม

     " ป่าว ทุกอย่างได้หมด อย่าต่อยหน้าอย่างเดียวพอ " จัสตินบอก 

                                     ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาต่อให้ใหม่น๊า