love you สะดุดรักยัยมาดาม

-

เขียนโดย mewna

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.09 น.

  6 ตอน
  4 วิจารณ์
  9,231 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          กว่าฟางจะหาคนมาลากรถเเละนั่งรถมอเตอร์มาถึงเเก้วที่บ้านของเนยได้ก็เลยเวลานัดกับเเก้วมาหลายชั่วโมง สภาพหัวฟูใบหน้าเต้มไปด้วยเเป้ง ทำให้เเก้วใจอ้าปากค้าง

       

            โอ้...เเม่เจ้า เเก้วบอกให้มาดามรีบมานะค่ะ ไหนเเอบไปเล่นสงกรานต์มาซะงั่น

     

        ฟางตาเขียวปั๊ด   'ไว้ฉันจัดการไอ้พวกเด็กนรกนั้นได้เมื่อไหร่ เธอจะเป็นรายต่อไป เเก้วยิ้มเจื่อนๆ

 

         วันต่อมา ที่สนามฟุตบอลมหาลัย ฟางเเละเเก้วมาตามหาหนุ่มหล่อเทพกรีกเเต่ไม่พบเพราะป๊อปปี๊ไปทำเวรในสนามบอล เเละเดินไปเรื่อยๆเเละก็ไปเจอสาวน้อยเจ้าถิ้นอย่างเฟย๋ที่เฟย์จำหน้าฟางได้ก็รีบเดินมาหาเรื่อง

        

            ยัยป้าปีศาจ...มาทำอะไรเเถวนี้

        

        ฟางประจันหน้าเฟย์อย่างไม่กลัว เเละได้มีปากเสียงกัน เฟย์ง้างมือจะตบเเต่ฟางคว้ามือได้อย่างชำนาญ เเต่เฟย์จะทำอะไรไปมากกว่าเพื่อนก็ได้สกิดเฟย์เสียก่อน

          

           'เฟย์นั้นมาดามฟางนี้น่าฉันจำได้    เฟย์หยุดการกระทำอย่างเร็ว

         

           'ดีมากจะได้รู้ว่าเล่นอยู่กับใคร          ฟางพูดเเล้วก็เดินเชิดไป

        

      ฟางเดินมาเรื่อยๆก็ทวงถามถึงเทพเจ้ากรีกของเเก้วทันที

    

          'ไหนละเทพเจ้ากรีกของเทอ ถ้าไม่มีฉันคงต้องขายบ้าน ขายรถ ขายเทอใช้หนี้เเน่

 

      ฟางได้เดินนี้เเก้วมาหาทำเลเหมาะๆ เเต่ก็ไม่เจอหนุ่มหล่อ จะเดินกลับไปต่อว่าเเก้วเเต่สดุดกับเสียงเพื่อนนักกีฬาตะโกนพูดกับดาวเด่นที่ชื่อว่า ป็อปปี๊

      

           ไอป๊อปปี๊..อย่านานนะโว้ยเทพบุตรอย่างเเกจะทำอะไรนักหนาว่ะ  

 

      ฟางหูพึ่ง เเละตัดสินใจเเอบเข้าไป เเล้วเหลือบไปเห็นชายหนุ่มเปลืยท่อนบนกำลังเช็ดผมอยู่

          เเม่เจ้า...หุ่นดีมากกล้ามไม่เวอร์ ขาไม่โกง สูงซะด้วยเเถมยัง..

 

     ฟางก้มๆเงยๆหวังจะเห็นหน้าเเต่เพราะมีล็อกเกอร์บังอยู่เลยไม่ค่อยเห็น เสียงกุกกัก ทำให้ป็อปปี๊เหลือบไปเห็นกระจกสะท้อนให้เห็นว่ามีคนเเอบมองเขาอยู่ ฟางอึ่งเพราะจำได้ว่าเป็นเด็กหนุ่มที่หาเรื่องเทอในวันนั้น ป็อปปี๊จำฟางได้ว่าคือยัยป้าปีศาจวันนั้นไม่รอช้าเปิดฉากหาว่าฟางเป็นโรคจิตเเอบดูเขาอาบน้ำ

       

          บ้า...ฉันไม่ได้โรคจิตนะย่ะ ฉันเป็นนักปั้นดาราชื่อว่า ป็อปปี๊พูดต่อทันที ฟาง

 

             รู้จักฉันเเล้วซินะจะได้ไม่ต้องเวลาพูด         ฟางพูด

     

          ฟาง สังสัยพ่อเเม่ไม่รักเลยตั้งชื่อเเบบนี้          ป็อปปี๊พูดอย่างขำๆ

 

     ฟางมองอย่างเคืองๆ    ป็อปป๊ไม่สนใจไล่ฟางออกจากห้องเเละขู่ว่าถ้าฟางไม่ออกจากห้องจะเรียกยามมา

     

           บ้าไม่ย่ะ ฉันจะชวนเทอไปเป็นดารา        ฟางพูดป็อปปี๊ปฎิเสธทันทีเเล้วขู่จะใช้ไม้ตายสุดท้ายว่าจะโชว์ของดีให้ฟางดูฟางหลับตาปรี๊เเล้ววิ่งออกจากห้องไป

           

             ฉันจะเอวเทอมาเป็นเด็กของฉันให้ได้          ฟางตระโกนไล่หลังป็อปปี๊ไป เเล้วเดินสะบัดกลับไป เฟย์ผ่านมาได้ยิน อ่อ...มิน่า ยายมาดามฟางถึงท่อมาถึงนี่...เจอเฟย์สกักดาวรุ่งเเน่

        

         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา