ยัยเลขาป่วน​หัวใจ​ท่าน​ประทานฮ้ะ

6.7

เขียนโดย KFkoenfaye

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.47 น.

  46 ตอน
  67 วิจารณ์
  47.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ทำ...ตอนที่17

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     เช้าวันใหม่วันนี้ฉันรู้สึกว่ามันเงียบไปบรรยากาศผิดที่เหมือนจะไม่ใช่ห้อง​ของ​ตัวเอง ลืมตาขึ้นมาแบบมึนๆดูจากรอบๆแล้วห้องใครอีกเนี้ย หันไปข้างๆเห็นอีตาท่านประธานนอนอยู่ด้วยหรือว่าจะเป็นห้องของเขา

"นี่ป๊อป ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉัน​มา​อยู่​ที่นี่ได้ยังไง"ฉันเริ่ม​จะโวยวายเสียงดังแล้วถ้าไม่รีบตื่นระเบิดอาจจะลงได้

"อะไรฟาง ก็​เมื่อคืนเมา​ไม่ใช่เหอฮ่ะ"ผมตอบเธอด้วยเสียงงัวเงียก็​ผม​ง่วงนอนอยู่เลยครับ

"แล้วใครเปลี่ยนชุดให้ฟาง"ฉันถามเขาเพราะนี่มันไม่ใช่ชุดฉัน

"ป๊อปเปลี่ยนให้แล้วก็เช็ดให้"ผม​พูด​แกล้งเธอ ซึ่งไม่ใช่​ความจริง

"เฮ้ย ทำ​อย่างนี้​กับฉันได้ไงง่ะ นิสัยเลวมาก มาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันได้ไง"ฉันทุบแขนเขาแบบเต็มแรง

"โอ้ยเจ็บนะเนี้ย ใครใช้ให้เมาล่ะหมูอวกาศ"ผมพูดพลางปัดมือเธอออก

"นี่​ว่า​ฉัน​อีกแล้วใช่ไหมได้เลย แถมยังมาเปลี่ยนเสื้อให้ฉันอีก"ฉันพูดพลางทำสงครามกับเขาโดยการนำหมอนมาอุดพร้อมฝาดลงไปตามตัวเขาแบบจังๆ

"พอเลย หยุด"ผมสั่งให้เธอหยุด

"ไม่หยุดเว้ย"ฉัน​พูด​อย่างไม่ยอม​เขาเห็นของฉันหมดแล้วจริงๆใช่ไหมเนี้ย

"ถ้าไม่หยุด ปล้ำแน่เอาดิ"ผม​พูดแกล้งขู่เธอซึ่งมันก็ทำให้เธอหยุดการกระทำทุกอย่างลด

"เค ยอม​ไปหา​อะไรให้ฉันกินด้วยหิว ถ้าไม่​อยาก​ให้​ฉัน​โวยวายมากกว่านี้"ฉันพูด​เปลี่ยน​เรื่องเพื่อไม่​ให้​ตนเอง​คิดมาก

"ได้ดิ งั้นฟาง​ไป​อาบน้ำ"ผมบอกให้เธอไปอาบน้ำก่อน ส่วน​ผม​เป็น​พ่อครัวให้วันนึ่ง ผมขอทำเมนูง่ายๆก็แล้วกัน นั่นก็คือ'ข้าวผัดพริกเผ่ารวมมิตรทะเล' ระหว่างนั้นผมก็โทรไปยกเลิกการประชุมในวันนี้ช่วงเช้าตอนแปดโมงเพราะตอนนี้ก็เจ็ดโมงสี่สิบห้าแล้วคงไปไม่ทัน เลย​ถือโอกาสบอกกับผู้บริหารใน​ส่วนต่างๆของบริษัทว่าวันนี้ผมกับเลขา​จะ​เข้าไป​ช่วง​บ่าย

.

.

.

.

      ระหว่างที่ผมให้เธอไปอาบน้ำอยู่ลืมนึกถึงเรื่องเสื้อผ้าไปเลย หลังจากนั้นผมก็เดินไปบอกแม่บ้านเรื่องเสื้อผ้าของเธอเมื่อคืน

"ป้าครับ เสื้อผ้าเมื่อคืนล่ะ"ผมถามแม่บ้าน

"อ๋อ เดี๋ยวป้าเอาไปให้เธอเองก็ได้ค่ะ"แม่บ้านคนนี้เป็นคนใจดีครับ พ่อ​ผม​ให้เขามา​อยู่ที่คอนโดเพื่อ​ดูแลผมและทำความสะอาดเวลา​ผมไม่อยู่หรือกลับไปนอนบ้าน

"ขอบคุณครับป้า"ผม​พูดขอบ​คุณแม่บ้านแล้วเดินกลับไปจัดโต๊ะอาหาร

"คุณค่ะ นี่​ชุด​ค่ะ​คุณป๊อปให้ป้าเอามาให้ค่ะ"แม่บ้านเดินเข้ามาพูดกับฉันที่​เพิ่ง​ออกมา​จาก​ห้องน้ำ

"ขอบคุณค่ะป้า ฟาง​ขอ​ถาม​อะไรหน่อยได้ไหมค่ะ"ฉันจะถามป้าเรื่องฉันเมื่อคืนให้แน่ใจ

"ได้ค่ะ คุณฟาง"

"ใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฟางค่ะ"ฉันถามไปตามตรง

"ป้า​นี่แหละค่ะ นี่คุณฟางอย่าบอกนะค่ะว่าคุณป๊อปบอกว่า คุณป๊​อ​ป​เป็น​คน​เปลี่ยน"ที่แท้ก็ป้าเป็นคนเปลี่ยน กล้าแกล้งฉันอีกแล้วนะ

"ใช่ค่ะ"ฉันพูด

"คุณป๊อปนะเป็น​สุภาพบุรุษค่ะ เธอไม่ทำอะไรคุณฟางหรอกค่ะ"เชื่อได้เปล่าเนี้ย สุภาพบุรุษ

"แต่ทำไมเขาชอบแกล้งฟางล่ะค่ะ"ฉันถามแม่บ้าน เพราะเขาแกล้งฉันเยอะมากตั้งแต่รู้จักกันมา

"ก็คุณฟางน่ารักน่าแกล้งไงค่ะ ไม่​เหมือนคนเก่าๆที่คุณป๊อปเคยพามาให้ป้ารู้จัก"

"อ๋อ ขอบคุณแล้ว​แฟนเก่าเขาล่ะค่ะ"ฉันถามถึงแฟนเก่าของเขา

"นิสัย​แย่มากค่ะ ป้าไม่อยากพูดถึง คุณฟางเป็นแฟนคุณป๊อปเหรอค่ะ"ป้า​แม่บ้าน​พูดแล้วถามด้วย

"ไม่ใช่ค่ะ ฟาง​เป็นเลขาที่บริษัทแล้วก็เป็นเพื่อนค่ะ"ฉันตอบ

"ค่ะ ป้าคิดว่าคุณฟางเป็นแฟนคุณป๊อปเสียอีก คุณ​ฟาง​เป็นคนที่ทำให้คุณป๊​อ​ป​เริ่ม​กลับมาเป็น​คน​เดิม​เลื่อยๆ สุดยอดคะไม่เคยมีใครทำได้"แม่บ้าน​พูดถึงเรื่องนิสัยของเขา

"ขอบคุณค่ะ"

"ฟาง​ไป​กินข้าว ป้าด้วยนะครับ"ผมเดินมาชวนทุกคนไปทานข้าวแล้วผมก็ไม่ถือที่จะทานร่วมกับแม่บ้านด้วยผมคิดแค่ว่ามีเพื่อน

.

.

.

.

       หลังจากที่ผม​ชวน​ทุกคน​ก็​เดินกันไปที่​โต๊ะอาหาร

"คุณป๊อปทำอะไรค่ะเนี้ยหอมจัง"แม่บ้านถามผมถึงเมนูที่ทำวันนี้

"ข้าวผัดพริกเผารวมมิตรทะเลครับ ป้านั่งเลยครับ"ผมพูดพลางนั่งด้านซ้ายของโต๊ะ

"ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ป้าเกรงใจคุณฟาง"เกรงใจฉันเนี้ยนะ

"นั่งเลยค่ะ ป้าหัวโต๊ะจ่ายตังค์"ฉัน​พูดพลางจัดให้ป้าแม่บ้านมานั่งหัวโต๊ะ ส่วนฉันเดินไปนั่งด้านขวาตรงข้ามกับเขา

"กินเลยคุณ อย่าบอกใคร"ผม​โฆษณาบ้าง

"อืม ไม่อ่ะ"ฉันทานเข้าไปคำแรกแล้วตอบเขาเหมือนกับไม่อร่อย แต่​ความจริง​อร่อยมาก

"งั้นเอาคืนมาเลยฟาง"ผมพูดพลางดึงจานกลับมา

"เรื่องอะไรล่ะอร่อยจะตาย"ฉันพูดแล้วดึงกลับมาพร้อมทานให้ดูอย่างอร่อย

"เห็นไหมครับป้า ผมทำอร่อย"ผมหันไปถามแม่บ้านเรื่องการพัฒนาฝีมือที่ดีขึ้น

"อร่อยค่ะ ดู​คุณฟางสิค่ะ 555"ทำบอกเราว่าไม่อร่อยดูตอนนี้สิทานอย่างสำราญสุดๆเล่นเอากุ้งมากัดค้างไว้แล้วแยก​เคี้ยวใส่ดูแล้วขำครับ 

"นี่​มัน​ต้อง​แบบนี้"ผม​พูด​พลาง​เอา​ซ้อมไปสะกิดที่หางกุ้งเพื่อแกล้งเธอ จนกุ้งดีดออกมาจากปากเธอพร้อมน้ำลายเต็มๆ​ครับ

"เล่นงี้ได้ไง"ฉันพูด​หลังจากที่​เช็ด​ปากเรียบร้อย

"ก็เล่นแล้วไง แบร่"ผม​พูดพลางแลบลิ้นใส่เธอ

"เล่นงี้ใช่ป่ะ ได้"ฉันพูดพลาง​นำ​ซ้อมเสียบปลาหมึกจากจานเขาเข้าปากเต็ม

"เอาคืนมาเลย"ผมพูดพาตักข้าวพร้อมหมูในจานเธอเข้าปาก หลังจากนั้นเราก็แกล้งกันสารพัดอย่าง จนป้า​หัวเราะอย่าง​มีความสุข

.
.
.
.
.
.
จบตอนที่สิบเจ็ดไป   ติดตามอ่านได้ต่อไปนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา