Love
เขียนโดย 
ฮานา
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.13 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 21.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเกมเริ่มเสียงเชียร์ดังขึ้น ผมกับเธอถูกมัดมือข้างนึงไว้ด้วยกัน และวิ่งจากฝั่งนึงของเวทีไปหยิกลูกโป้งมาทับให้แตก แต่มีคนกวนคอยแยกลูกโป้งคือเหล่าเมมเบอ
"หมดแล้ว/หมดแล้ว" เราสองคนพูดออกมาพร้อมกันทำสำเสร็จ แต่ยังจับมือกันแน่นอยู่เลยและพัดหน้าให้กัน เพราะเหนื่อยมากแล้วผมหยิกน้ำของตัวเองมาให้ยู
"เวลาที่ทำได้ 1.27 วินาที อ่าห์สุดยอดเราได้คู่ชนะแล้วคร๊าบ ชานยอลกับน้องยู" เสียงปรบมือ เสียงกรี๊ด ดังขึ้น เราสบตากันและก็เป็นเธอที่หลบสายตา
"เรามาแจกของขวัญและถ่ายรูปกันดีกว่า" ทุกคู่ทำท่าโพสถ่ายรูปแบบตลก กวน น่ารักตามแบบของตัวเอง มาที่คู่เราผมเลือกที่จะให้เธอยืนข้างหน้าส่วนผมยืนข้างหลัง ถ่ายเสร็จผมก็ยื่นกล่องผ้ากำมะยีสีกรมมาและรูปมาให้
"ใส่เลยได้ไม่ พี่จะใส่ให้" ผมเปิดกล่องออกมามันเป็นสร้อยข้อมือที่มีชื่อ'ชานยอล' ผมตั้งใจทำมาใส่เองละ แต่เปลี่ยนใจตอนที่รู้ว่าเธอมางานนี้เนียละ
"....." เธอยิ้มแบบอายๆ ไม่พูดอะไร ผมเลยหยิกสร้อยข้อมือจากกล่องมาใส่ให้
"มันเหมาะกับยูมากเลยนะ อย่าถอนนะใส่ติดตัวไว้" ผมยิ้มให้เธอแบบเห็นฟัน 32ซีเลย แล้วเธก็ลงจากเวทีด้วยหน้าแดงๆ
หลังจากจบงานแฟนมีตรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าผมวิ่งออกมาโดยที่ไม่ลืมใส่หมวก ใส่แว่น และผ้าปิดจมูก มาที่หน้างาน
"กลับหือยังนะ"
"ไม่มีคงกลับไปแล้วละมั่งㅜㅜ" ผมเดินคอตกกลับไปที่รถ ขึ้นไปนั่งกับเลย์ฮยอง แบคฮยอน และไค
"อ้าวนึกว่าจะรอที่รถ เป็นไรอะชานยอล ปวดหัวหรอ"
"ปาวครับเฮ้ยยยยยยย...."ผมถอนหายใจแรงๆหลับตาใส่หูฟังเพลง ขมอารมณ์น้อยใจ ทุกคนขึ้นรถครบหมด รถเคลื่อนตัวออกจากสถานที่จัดงาน
"เยลลี่ ชานยอล ไอ้ชานยอล" ผมลืมตาขึ้นมาเป็นแบคฮยองที่เรียกชานยอล
"มีไรหรอก"
"พวกเราหิวจะแวะร้านข้างทางแกจะกินไม"
"อืม ก็ดี" ผมเก็บอุปกรณ์ของใช้ของตัวเองแล้วลงจากรถ
"อะ ขอโทษค่ะ/ขอโทษครับ"
"เสื้อคุณเปียกเลยค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับแค่นี้เอง"
"ยู....."
"ชานยอลโอป้า" ผมยิ้มออกมาแบบสุดๆ อาการน้อยใจเมื่อกี้หายไปเลย แล้วเธอก็เรียกชื่อผมด้วย น่ารักจัง:,)
"ทำไม่ยังไม่กลับอีกหรอ ดึกแล้วนะ"
"คะ...คือมาทานข้าวค่ะ"
"มาคนเดียว แลัวเพื่อนละ ไม่ได้มาด้วยกันหรอ"
"รออยู่ในร้านค่ะ ยูออกมาซื้อขนมกับนมค่ะ"
"นี่หน้าพี่อยู่ที่พื้นถนนหรือไง ถึงได้มองแต่มัน" ผมแกล้งทำเสียงดุไม่พอใจ แล้วก็ได้ผล เธอเงยหน้ามาบอกผมน้ำตาคลอๆ
"ปาวนะค่ะ ยูแค่...คือ"
"คุยกับผู้ใหญ่หือคนอื่นก็ต้องมองหน้าคนคุยชิ มองพื้นเขาก้อคิดว่าคุยกับพื้นถนน"
"ค่ะ" น่ารักแถมน่าฟัดชะหมัด
"ป่ะ กินข้าวอยู่ร้านนี้ใช่ไม" "ค่ะ"
หลังจากออกมาจากงานแฟนมีตของEXO อากาศเย็นสบาย อังเลยชวนยูเดินเล่นและแวะทานข้าวก่อนกลับบ้าน
"ยูกินร้านนี้ดีกว่าน่าจะอร่อย" ยูพยักหน้า
"อืม"
กริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงมือถือยูดังไม่ต้องถามว่าใคร
"ยอโบซอโย๊ คุณหลานสาว"
"ค่ะคุณอา"
"ยูอยู่ไหนแล้วลูก กลับหรือยัง"
"กำลังจะกลับค่ะแต่พอดีหิวเลยแวะทานข้าวนะค่ะ"
"อ่าาา อาก็หิวพอดีเลย ยูอยู่แถวไหนอาจะได้ไปทานด้วย"
ยูหันไปถามสถานที่กับอัง
"ยูอยู่××××××××ค่ะคุณอา"
"โอเคเดียวเจอกันจ๊ะ" "ค่ะ" วางสายจากคุณอา
"อังเดียวอาน้อยมากินข้าวด้วยนะ"
"อืม ดีเลยกินหลายคนสนุกดีป่ะรอข้างในกันเถอะ"
"อังเข้าไปก่อนนะเดียวยูไปซื้อขนมกับนมก่อนอยากกินมากกกก"
"เคจร้า"
ยูเดินออกมาจากร้านมินิมานและเก็บเงินดูของในถุง และเปิดนมออกมาโดยไม่ได้มองข้างหน้า
"อะ ขอโทษค่ะ/ขอโทษครับ"
"ยู......."
"ชานยอลโอป้า"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
