Love

-

เขียนโดย ฮานา

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.13 น.

  37 ตอน
  0 วิจารณ์
  29.97K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 21.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       "กับมาแล้วค่ะ" พอผมเปิดประตูให้ ยูก็ส่งเสียงใสของตัวเองให้คนในบ้านรู้

"จร้าาาาคุณหลานนนนนสาว" พอยูถอดรองเท้าเดินเข้าไปในบ้านคุณอาคนสวยก็เข้ามากอดและหอมแก้มอมชมพูของยู  อาเขยที่เห็นการกระทำของอาหลานก็อิจฉาเลยเดินเข้าไปหาพี่ชานยอล

"ชานยอลอ่า มาหาอาม่ะ" 5555555เราสี่คนหัวเราะกันเสียงดัง เป็นแบบนี่ทุกวัน ทุกครั้งที่ผมมา (อยากรู้ไม่ครับทำไม่ถึงสนิทกับคนในบ้านได้เพราะอาเขยรู้จักกับคุณพ่อผมเลยไม่ต้องอธิบายไรเยอะเลยแล้วยิ่งอาน้อยชอบไอดอลวงนี้ด้วยเลยเข้าทางผมเลยชินะ)

"พี่ชานยอลมารอหนูนานแล้วนะ แถมทำอาหารไว้เพียบเลยจะกินกันหมดหรือปาวก็ไม่รู้

"ก็ยูบอกพี่ชายยอลแล้วนิค่ะว่าจะทำให้กินเอง แต่พี่ชานยอลกลับจะทำเองค่ะ" ยูรีบอ้อนคุณอาเหมือนลูกแมว เอาหัวเล็กๆถูไปมาที่อกอาตัวเอง 

"ก็ไม่ได้ว่าไรจร้าาาาคุณหลาน อาบอกให้ฟังเฉยๆ" ผมมองสองอาหลานคุยและอ้อนกันไปมา

"ไปล้างมือดีกว่า จะได้มากินข้าวกัน" อาเขยบอกยู

ยูก็เดินไปทำตามอย่างว่าง่าย ก็เดินเอาหนังสือและกระเป๋าของยูไปว่างไว้ที่โซฟาในห้องรับแขก เราลงมือทานข้าวกัน คุยกัน หัวเราะเล่าโน่นนี้ต่างๆจนอิ่ม ชานยอลกับยูอาสาล้างจานเก็บโต๊ะทำความสะอาดทุกอย่างจนเสร็จ

"งั้นอาสองคนขอตัวไปพักนะ ชานยอลตามสบายนะลูก แล้วถ้าขับรถกลับไม่ไว้บอกอานะ เดียวอาจะจัดห้องรับแขกให้"

"ครับคุณอา" ผมกับยูมานั่งเล่นที่ห้องรับแขก ผมนั่งบนโซฟาส่วนยูนั่งที่พื้นหน้าผม ยูนั่งทำการบ้านและรายงานของเธอ

"ยู ที่มหาลัยเป็นไงบ้าง" ผมก้มมองยูเขียนเอกสารเต็มโต๊ะ

"ก็ดีค่ะ เพื่อนๆน่ารัก อาจารย์ใจดีสอนเข้าใจค่ะ"

"อืมมมมมมมม แล้วมีใคร....." ผมหยุดคำถามไปดื้อๆ ยูเลยเงยหน้ามองมาไปที่ผม

"อะไรหรอค่ะ" ผมลงมานั่งข้างๆยู ตาใสๆมองตาแป๋ว

"คือ..คือมีคนมาจีบยูหรือป่าวค่ะ" หึหึ ยูขำออกมาทำเอาผมหน้าเว่อ

"คิดก่อนนะค่ะว่ามีหรือปาวน้าาาาาา มี ไม่มีหรือว่ามี" 

"ยู-_-!" ยูแกล้งพี่ชานยอลเล่น ก็ที่ตัวเองยังแกล้งได้เลย

"ไม่มีค่ะ ใครจะมาจีบยูค่ะพี่ชานยอลนิ" แป๊ะ/// ยูตีแขนพี่ชานยอลเบาๆ

"แกล้งพี่หรออ่ะ" พี่ชานยอลเอามือมาจี๊เอวยู เพราะยูบ้าจี้

"555พี่ชานยอลพอแล้วค่ะ ยูขอโทษ555" แล้วพี่ชานยอลก็หยุดจี๊ "เหนื่อยค่ะหายใจไม่ทัน" ผมจับค้างยูเง้ยขึ้น ทำให้เราสบตากัน เราจ้องตากันนานพอที่ยูรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนและขึ้นสีอยู่แน่ๆ

"ยู...จำได้ไหมก่อนที่พี่จะขึ้นเครื่องไปงาน พี่บอกยูว่ารอพี่กลับมาพี่มีเรื่องจะคุย" ยูพยักหน้า

"ค่ะ จำได้"

"ยู...เป็นแฟนกับพี่นะ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำให้ยูเสียใจ พี่จะดูแลยูทุกอย่างต่อจากนี้ไป ตรงนี้มันมียูอยู่ในนั้นแล้วยูละ ตรงนี้มีใคร" ผมพูดและเอามีชี้ที่อกซ้ายที่มีก้อนหัวใจเต้นอยู่ มันเป็นสิ่งที่ยูไม่ได้คิดว่าผู้ชายตรงหน้าจะคิดตรงกับใจยูเหมือนกัน

"พี่ชานยอล...ในนี้ของยูก็มีพี่ชานยอลเหมือนกันค่ะ"

พอยูพูดจบริมฝีปากหนาของผมก็กดลงริมฝีปากสีสวยนิ่มๆของยู ให้ความรู้สึกอบอุ่นกับยู ยูเองก็หลับตาปริ้มรับสัมผัสของผมที่มอบให้พอใจแล้วผมก็ถอดริมฝีปากออก แล้วก็ได้เห็นหน้ายูที่ขึ้นสี แววตาที่มีผมอยู่ในนั้น และนั้นคือสิ่งที่ต้องการและปราถนา

"ห้ามให้ใครทำแบบนี้นะค่ะ พี่ห่วง"

แป๊ะ/// "พี่ชานยอล" 

จุ๊บ "อ่ะ"

"ก็ยูตีพี่ พี่ก็ต้องจุ๊บลงโทษไงค่ะ"

"พี่ชานยอลขี้โกงนิ"

"ปาวนะครับ โฮ้ๆๆๆไม่เขินน้าาาาาา" ผมกอดยูเหมือนตอนที่อาน้อยแกล้งยูจนเขินแล้วเข้าไปกอด มันน่ามัดเคี้ยวจริงๆเลย

ตอนนี้ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ที่รีบมาบ้านยูเพื่อมาขอยูกับอาทั่งสองเพื่อให้ท่านได้รับรู้เรื่องราวของเรา ที่สำคัญคุณอาแท้ของยูให้ผมได้คุยกับแม่ยูด้วย ท่านโอเคที่จะให้ผมดูแลลูกท่าน และยังฝากฝังไว้ด้วย ทุกคนเปิดไฟเขียวขนาดนี้จะปล่อยได้หรอ^^

 

 

 

 

  

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา