KNB รุ่นน้องวัยใสกระชากใจเหล่ารุ่นพี่ (allkuro)

     จักรพรรดิผมแดงนาม อาคาชิ เซย์จูโร่ เดินเข้ามาในป่าใหญ่ ถ้าจะถามว่าทำไมล่ะก็...

เมื่อ2-3ปีก่อน

"เจ้าชายเพคะ อยู่ไหนน่ะเพคะ"เสียงข้ารับใช้ดังวุ่นวายไปถึงข้างนอกตามหาเจ้าชาย

"เฮ้อ น่าเบื่อจริงๆ"เจ้าชายเดินออกมาจากที่ซ่อน ก่อนจะรีบหลบหลังพุ่มไม้เมื่อมีทหาร2นายวิ่งมา

"...หลบแบบนี้มันลำบากคนอื่นนะคะองค์ชาย"เสียงใสดังขึ้นข้างเมื่อหันไปก็ต้องตกใจ เด็กคนนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่

"เจ้าหญิงคุโรโกะนี่ มาทำอะไรตรงนี้พะย่ะค่ะ"ยังไม่ทันที่อาคาชิจะเอ่ยถามก็รีบหุบปากแล้วซ่อนต่อทันที

"เราออกมาหาสุนัขของเราน่ะ ท่านพอจะเห็นรึเปล่า"ร่างบางกล่าวโกหกต่อนายทหาร

"ไม่พะย่ะค่ะ ต้องขออภัยจิงๆพะย่ะค่ะ ทั้งๆที่ท่านมาเพื่อพบเจ้าชายเมืองเราแท้ๆแต่ท่านดันหนีหายไปไหนไม่รู้เสียได้"นายทหารกล่าวขึงขัน

"เราไม่ได้ลำบากอะไรขนาดนั้นหรอก ขอบคุณท่านมากนะ"เจ้าหญิงน้อยยิ้มรับ พร้อมที่นายทหารคนนั้นโค้งตัวเพื่อทำความเคารพก่อนจะวิ่งออกไป

"ออกมาได้แล้วล่ะค่ะ องค์ชาย"เมื่อเห็นว่าทหารวิ่งไปแล้วก็กล่าวออกมาเช่นนั้น เจ้าชายเดินออกมาจากที่ซ่อนด้วยความพยายามเป็นสุภาพบุรุษเต็มที่

"ขอบคุณมากนะ ท่าน.."

"คุโรโกะค่ะ คุโรโกะ ฮารุมิ เจ้าหญิงแห่งเมืองสีหมอก"ร่างงบางกล่าวพร้อมถอนสายบัวเป็นเชิงเคารพ

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ องค์ชายอาคาชิ"ร่างบางยิ้มเล็กน้อย

ความประทับใจแรกต่อสาวน้อยผมฟ้าหน้านิ่งคนนี้ก็เป็นแบบนี้แหละ

เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานอาคาชิสามารถบอกได้ว่าเขารักเจ้าหญิงคนนี้ แต่ว่าไม่ทันได้บอกความรู้สึกออกไปท่านพ่อของเขาก็มาเสียไปก่อน ทำให้เขาต้องขึ้นมาเป็นกษัตริย์แทนแต่ก่อนหน้าที่จะได้รับตำแหน่งนั้นก็มีการก่อกบฎขึ้นมาในบ้านเมืองของเขา

วันนี้เจ้าหญิงเดินทางมาเยี่ยมอีกครา

"บ้านเมืองท่านดูวุ่นวายนะคะ"เจ้าหญิงกล่าว

"นั่นสิ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะองค์หญิง ท่านจะต้องปลอดภัยแน่นอน"อาคาชิจับมือคุโรโกะขึ้นมาจุมพิต ต่สีหน้าของร่างบางยังคงนิ่งเฉย

"แย่แล้วพะย่ะค่ะเจ้าชาย!!!พวกกบฎบุกเข้ามาในปราสาทได้แล้ว!"ทหารจำนวนนึงวิ่งเข้ามา

"ว่าไงนะ!"อาคาชิหน้าเปลี่ยนสีแล้วรีบไปหยิบดาบมาทันที

ทันใดนั้นเหล่าชาวบ้านมากมายที่ถืออาวุธมาครบมือก็บุกเข้ามาในห้องโถง ทหารพยายามป้องกันเจ้าชายและเจ้าหญิงเต็มที่ แต่ก็มีคนๆนึงรอดและวิ่งตรงไปที่อาคาชิ

"เจ้าต้องชดใช้กับสิ่งที่ทำกับประชาชนเมืองนี้!"คำกล่าวของร่างปริศนาตรงหน้าดังขึ้นก่อนที่ทั้งสองจะเข้าแลกคมดาบกับ

"ไม่ได้นะ!!!"คุโรโกะพยายามเข้าไปห้ามแต่ทหารก็เข้ามาขวางไว้

"ไม่ได้นะพะย่ะค่ะ เจ้าหญิงจะเกิดอันตราย"ทหารพยายามขวางเธอไว้แบบไม่ให้เจ็บตัว

ฉึก!ดวงตาสีฟ้าใสเบิกกว้าง ปลายคมดาบที่ทะลุร่างปริศนานั้น เลือดสีแดงชาดไหลออกมาเป็นทาง ร่างนั้นล้มลงไปหลุดออกจากคมดาบของเจ้าชายผมสีเลือด

"..อ...ฮ่ะ.............."เสียงหวานที่เบาเกินกว่าจะได้ยิน ริมฝีปากบางที่ขยับเอ่ยชื่อใครบางคนออกมา พร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวล

"หือ ไม่ต้องกลัวนะองค์หญิง ไม่มีใครมาทำอันตรายท่านได้หรอก"อาคาชิที่คิดไปเองว่าเจ้าหญิงน่าจะกลัวที่มีคนมาตายไปต่อหน้าจึงเข้าไปปลอบด้วยรอยยิ้ม

หลังจากนั้นอาคาชิก็ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ เขาได้รับทุกๆอย่างต่อจากท่านพ่อ แต่มีสิ่งๆนึงที่หายไป คือ เจ้าหญิงแห่งเมืองสีหมอก เธอไม่เคยมาหาเขาอีกเลย และเมื่อเดินทางไปที่เมืองสีหมอกก็ปรากฏว่าเมืองนั้นได้ล่มสลายแล้ว กลายเป็นเมืองร้าง ไร้ซึ่งวี่แววของเจ้าหญิงของเขา

เขาเดินทางไปพักที่เมืองใกล้ๆ

เมืองฟ้าทมิฬ ทุกคนในเมืองที่ตกแต่งอาคารบ้านเรือนด้วยสีดำ ธงที่ติดขึ้นฟ้าคือรูปดอกกุหลาบสีดำ ผู้ปกครองมือนี้คือใครกันนะ

ยิ่งคิด หน้าเจ้าหญิงผมฟ้าสว่างก็เข้ามาในหัว

ท่านอยู่ที่ไหนกันนะ

ปึก!

"ขออภัยค่ะ"ร่างบางในเสื้อคลุมสีดำเดินผ่านไป ทำให้ความคิดต้องชะงักไป เขาจับไหล่ผู้หญิงคนนั้นไว้เพื่อช่วยพยุง

ดวงตาสีฟ้าหม่น หน้าตาที่ดูเย็นชา

"คุโรโกะ..."เขาเผลอเรียกชื่อเจ้าหญิงออกมา

"คุโรโกะ? คุโรโกะที่ท่านเอ่ยมา คือใครหรือคะ"เขาชะงักไปเมื่อคนตรงหน้าตอบมาอย่างงั้น

"อ่ะ เอ่อ คือ"

"ท่านคงจำคนผิดสินะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัวก่อนนะคะ"เสียงหวานติดเย็นนิดๆเอ่ยออกมาก่อนจะเดินหายไปท่ามกลางฝูงชน

"ตามหาใครอยู่หรือจ๊ะพ่อหนุ่ม"เสียงที่ดูอบอุ่นเข้ามาในโสตประสาท

แล้วอาคาชิก็เลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง แต่ไม่ได้บอกว่าเขาคือผู้ปกครองเมืองสีเลือด

ติดตามตอนต่อไป...