Bubble #ฟิคเพราะเตนล์

-

เขียนโดย Ticha

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 00.33 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  30.92K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) bubble 6 ฉาก nc #taeten

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ฉากสำรวจคอนโดแทยง

 

 

 

 หลังจากที่แทยงเดินเข้าไปในห้องนอนสักพัก พอเดินกลับมาอีกครั้งก็พบคนตัวเล็กนั่งพิงกระจกบานใสที่มองออกไปจะจะเห็นวิวของเมืองในตอนกลางคืน ขาเรียวเล็กอ้าออกกว้างเสื้อเชิ้ตตัวบางเลิกขึ้นจนเห็นหน้าท้องแบนราบ กระดุมสองเม็ดบนถูกปลดออก ร่างเล็กบิดเร้าไปมาอย่างทรมาน

 

     "แท.ยง อื้อ...ชะ...ช่วยเราด้วย...อึก"

 

แทยงที่ก้าวเท้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็กชะงักเล็กน้อยกับประโยคขอร้องที่ได้ยิน ก่อนจะยกยิ้มกว้างพร้อมกับสาวเท้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็ก

 

     "ไหนบอกเรามาสิ ว่าจะให้เราช่วยอะไร"

 

แทยงเกลี่ยปอยผมที่หล่นมาปรกใบหน้าหวานไปทัดหูอย่างอ่อนโยน

 

     "..."

 

เตนล์ไม่ตอบแต่ปลดตะขอกางเกงของตัวเองแล้วดึงออกจากสะโพกเล็กอย่างรีบร้อน เหลือไว้เพียงแต่ชั้นในตัวบางกับสีเชิ้ตตัวบางหมิ่นเหม่ ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อของแทยงออกจนหมดและโยนเสื้อลงพื้น ดวงตาหวานฉ่ำลอบมองมัดกล้ามของแทยงเป็นระยะๆ

 

 

     "เตนล์...นายเลือกเองนะ"

     "อืม"

 

แทยงดึงร่างเล็กให้ยืนขึ้น พลางจัดท่าทางให้เตนล์หันหน้าไปทางกระจกบานใสทำให้สามารถมองเห็นวิวจากมุมสูงตอนกลางคืนที่บนท้องถนนยังคงมีรถวิ่งผ่านอย่างคึกคักพร้อมกับแสงไฟระยิบระยับบนท้องถนนที่ทำให้ดวงตาคู่สวยต้องกวาดมองไปอย่างสนใจ

ร่างบางของคนตัวเล็กสั่นน้อยๆ เสียงหอบหายใจดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเพราะความต้องการที่พุ่งขึ้นสูงอย่างไม่สามารถยับยั้งได้อีกต่อไป

แทยงโอบกอดคนตัวเล็กจากด้านหลัง ใบหน้าหวานของเตนล์เอียงมาด้านหลังเพื่อรับจูบร้อนแรงของแทยง ปลายลิ้นอุ่นสอดเข้าไปเกาะเกี่ยวลิ้มรสความหวานภายในปากของคนตัวเล็ก ตวัดปลายลิ้นหยอกล้อลิ้นเล็กที่กำลังตอบรับปลายลิ้นอุ่นอย่างอย่างตั้งใจยั่วให้คนตัวสูงใจเต้นแรง

 

 

     "อื้อ..."

 

แทยงผละจูบออกให้คนตัวเล็กได้หายใจ ปลดเสื้อเชิ้ตหมิ่นเหม่ให้หลุดออกจากตัวร่างบางเผยให้เห็นผิวขาวเนียนดูสุขภาพดี ริมฝีปากหนาพรมจูบไปทั่วใบหน้าหวานไล้วนไปตามซอกคอขาว ไหปลาร้าสวย และเนินอกขาวเนียน ทิ้งรอยจางๆบนผิวเนียนใสอย่างจงใจ ก่อนมือหนาจะปลดกางเกงและชั้นในสีดำของตัวเองออกอย่างกับว่ามันเป็นสิ่งที่น่ารำคาญที่สุดในตอนนี้ มือหนาแยกขาของคนตัวเล็กให้อ้าออกเล็กน้อยให้การยืนมั่นคงยิ่งขึ้น

 

     "อ๊ะ...อื้อ...ทะ.แทยง"

     "ว่าไงคะคนดี"

 

เสียงทุ้มกระซิบเสียงแผ่วเบาข้างหูของคนตัวเล็ก ทำให้คนตัวเล็กใจเต้นแรงกับความอ่อนโยนที่ส่งผ่านมาพร้อมกับเสียงทุ้ม ร่างสูงก้มลงไล่จูบไปทั่วแผ่นหลังบอบบาง

 

     "เตนล์...อ๊ะ...กลัวความสูง...อื้อ"

     "ต่อไปนี้นายจะชอบมันเอง...เตนล์"

 

มือหนาลูบไล้ไปทั่วหัวไหล่มนก่อนก้มลงจุมพิตแผ่วเบาอย่างทะนุถนอม ก่อนจะเกี่ยวชั้นในตัวบางของคนตัวเล็กออกไปให้พ้นทางตอนนี้ร่างสองร่างบดเบียดแนบชิดกันยิ่งขึ้น อุณหภูมิร่างกายของคนทั้งสองต่างเพิ่มสูงขึ้น เสียงหอบหายใจถี่ดังขึ้นเรื่อยๆ

 

     "อ๊ะ...อ๊ะ.อื้อออ...อึก"

 

คนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัวพร้อมกับเสียงครางสั่นเมื่อแทยงสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางด้านหลังเป็นการเบิกทาง ก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆก่อนจะเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ

 

     "อ๊ะ...ไม่...อึก..ไหวแล้ว.อื้อ...จะเอาของ...แท..ยง...อื้อ...อ๊ะ"

 

ฤทธิ์ยาทำให้คนตัวเล็กที่เคยดูเรียบร้อยต่อหน้าของแทยงตอนนี้เปลี่ยนเป็นนางแมวยั่วสวาทจนคนมองถึงกับละสายตาจากใบหน้าหวานแสนเย้ายวนไม่ได้

 

     "หึ..." ร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะดึงนิ้วออกจากช่องทางรักของคนตัวเล็กและเดินตรงไปหยิบถุงยางที่ซ่อนไว้ใต้โซฟา จริงๆแล้วของพวกนี้มันมีอยู่ทุกที่ในห้องของแทยงนั่นแหละ

     "มะ...ไม่ต้อง ไม่ใส่ถุงยางได้มั้ย...แทยง" เมื่อคนตัวเล็กเหลือบไปเห็นถุงยางในมือของแทยงก็รีบเอ่ยถามแทยงทันที

     "เรารอฟังคำนี้อยู่พอดีเลย"

 

แทยงโยนถุงยางในมือทิ้งอย่างไม่ใยดี ก่อนขยับกายแนบชิดกับร่างเล็กอีกครั้งและพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังเล็ก แก่นกายใหญ่ถูไถเข้ากับช่องทางนุ่ม จนคนตัวเล็กสั่นระริก ดวงตาคู่สวยหรี่ปรือเหลือบมองคนด้านหลังที่กำลังเล่นสนุกอยู่กับร่างกายของตัวเอง

 

     "อื้อ...อ๊ะ.อ๊า"

     "สวย...สวยไปหมดทั้งตัวเลยนะคะคนดี..."

 

มือหนาลูบแผ่วเบาที่หน้าท้องแบนราบ จนคนถูกสัมผัสเผลอเกร็งหน้าท้องขาวอย่างทนไม่ไหวกับสัมผัสอุ่นวาบ

 

     "พร้อมรึยังคะคนดี"

     "พร้อมตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้วดะ...อ๊ะ"

 

ไม่ทันที่คนตัวเล็กจะได้พูดจบประโยคแก่นกายใหญ่ที่ตื่นตัวไม่ต่างจากคนตัวเล็กก็รุกล้ำสอดแทรกเข้ามาภายในช่องทางรักอย่างยากลำบาก สองแขนเรียวของเตนล์ถูกยกขึ้นค้ำกระจกบานใสอย่างหาที่พึ่ง

 

     "โอ้ย..จะ...เจ็บ"

     "อื้มม...อย่ารัดแน่นนักสิคะ ผ่อนคลายหน่อย"

 

มือหนาเค้นคลึงสะโพกเล็กให้คล้อยตามกับสัมผัส ทำให้สอดแก่นกายใหญ่เข้าไปได้จนสุด รอให้คนตัวเล็กได้ปรับตัวและเริ่มขยับเข้าออกอย่างชำนาญ จากที่ขยับช้าๆเริ่มเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นจนคนตัวเล็กแทบยืนไม่อยู่เพราะความร้อนแรงของคนตัวสูงที่ส่งผ่านมาทางทุกสัมผัสที่มอบให้ จากความเจ็บในตอนแรกกลายเป็นความเสียวซ่าน

 

     "อ๊ะ.อ๊ะ...อ๊า...อ๊ะ...อื้อ"

     "เรียกชื่อเราสิเตนล์...อื้อ"

     "อ๊ะ.แท...ยง...แทยง...อ๊า"

 

แทยงหยุดขยับขึ้นมากลางคันจนคนที่กำลังสุขสมกับรสสัมผัสต้องนิ่วหน้าด้วยความทรมาน ก่อนแทยงจะจับให้เตนล์อยู่ในท่าคลานทั้งที่แก่นกายยังคงคาอยู่ จนทำให้แก่นกายใหญ่ผลุบเข้าไปลึกกว่าเดิม ตอนนี้เตนล์เริ่มจะรู้สึกชอบความสูงซะแล้วสิ...

 

     "อ๊ะ...ทำอะไร...อื้อ"

 

     "เปลี่ยนท่าไง ยืนนานๆเตนล์อาจจะเมื่อย วันนี้คงต้องใช้หลายท่าหน่อยนะ...หึ..."

 

เมื่อแทยงพูดจบก็หมุนควงแก่นกายใหญ่ในช่องทางรักควานหาจุดกระสัน เมื่อสะกิดโดนเข้ากับจุดกระสันคนตัวเล็กก็เชิดหน้าครางลั่นขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ร่างสองร่างที่กำลังดำเนินกิจกรรมรักสะท้อนลางๆให้เห็นในกระจกใส ตอนนี้ภาพตรงหน้ามันทำให้รู้สึกหลงไหลและมัวเมา ภาพแบบนี้สวยงามเหลือเกิน

 

     "อ๊ะ...แทยง...แรง...แรงอีก"

     "ซี๊ด...ตรงนี้เหรอ"

 

ร่างสูงขยับแก่นกายเข้าออกย้ำจุดกระสันอย่างจงใจจนทั้งแทยงและเตนล์ต้องร้องครางอย่างสุขสม

 

     "วันนี้...ซี๊ด...มีดาวบนท้องฟ้ากี่ดวงนะ"

 

แทยงพูดขึ้นมาลอยๆเมื่อสายตาทอดมองออกไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับ

 

     "อ๊ะ..อื้อ...อาจจะเป็นพันๆดวง"

     "งั้นเรามาทำกันให้เท่ากับจำนวนดาวบนท้องฟ้าเลยดีมั้ย..."

     "เตนล์...คงหมดแรงก่อนพอดี อื้อ...อ๊ะ.อ๊ะ"

 

ถึงปากจะพูดคุยกับคนตัวเล็กไปด้วยแต่ก็ยังดำเนินกิจกรรมรักได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง พร้อมกับมือที่เลื่อนมากอบกุมแก่นกายเล็กขยับขึ้นลงจนคนตัวเล็กส่งเสียงครางไม่หยุด มืออีกข้างก็บีบคลึงสะโพกเล็ก คนตัวเล็กแอ่นรับสัมผัสก่อนจะเด้งสวนสะโพกรับแรงกระแทกจนแทยงต้องครางเสียงทุ้มต่ำ ร่างบางบิดเร้าๆกับสัมผัสรุกล้ำ

 

     "อ๊ะ...ยองโฮ...เตนล์ลืมโทร...อื้อ...บอกยองโฮ"

 

ร่างบางพูดขึ้นเสียงสั่นเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นสายเรียกเข้าของจอห์นนี่ในโทรศัพท์เครื่องสีขาวที่ตกอยู่ข้างๆตัว

 

     "พูดชื่อคนอื่นเวลาอยู่กับเรา...ไม่เกินไปหน่อยเหรอ" แทยงยกยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับสายตาที่ทอดมองคนตัวเล็กที่ขยับเรือนร่างไปตามแรงกระแทกที่ส่งให้

     "อื้อ...อ๊ะ"

     "รับสายสิ ตอนนี้เลย"

   

 

 

 

 

     'ฮัลโหล...อ๊ะ.กูขอโทษนะที่ไม่ได้รอ...แต่ว่ามึงไม่ต้องห่วงนะกูถึงบ้านแล้ว...อื้อ'

 

ร่างสูงที่ตอนแรกผ่อนจังหวะช้าลงให้เตนล์วางใจรับโทรศัพท์กลับขยับกายถี่รัวขึ้นมาจนเตนล์หายใจแทบไม่ทั่วท้อง เม้มปากกลั้นเสียงครางหวานเอาไว้

 

     'มึงโอเคนะ'

     'อื้ออ.อะ...โอเค'

     'อื้มมม...แน่นจัง' เสียงครางทุ้มแทรกเข้ามาในบทสนทนาทำให้เตนล์ถึงกับอึ้งมองหน้าแทยงอย่างคาดโทษ

     'เตนล์...เสียงอะไร' จอห์นนี่ชะงักไปพักใหญ่ก่อนเอ่ยถามคนตัวเล็กเสียงสั่น

     'นะ...หนังโป๊...ที่โดยองให้ยืม...มาไง'

     'เหรอ?'

     'กูไม่ไหวแล้ว...อ๊ะ...แค่นี้นะ'

 

 

คนตัวเล็กกดวางสายลงก่อนหันไปมองแทยงที่กำลังยิ้มอย่างชอบใจ ก่อนจะสวนสะโพกรับแก่นกายจนแทยงคำรามลั่นในลำคอ

 

     "ร้ายนักนะ...เตนล์"

     "อ๊ะ...ใกล้...สะ.เสร็จแล้ว"

     "อื้อ...พร้อมกันนะคนดี"

     "อ๊าาา..."

 

เสียงครางลั่นดังขึ้นเมื่อถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ หลังจากขยับเข้าออกได้ไม่นานก็กระตุกปลดปล่อยน้ำรักอุ่นฉีดพุ่งเข้าไปในช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็กและไหลลงมาตามต้นขาเล็ก เช่นเดียวกับคนตัวเล็กปลดปล่อยน้ำรักออกมามากมายเลอะมือหนาของแทยงและพื้นห้องรับแขกกระเด็นไปโดนกระจกใสบางส่วน

ร่างสูงตวัดปลายลิ้นเลียมือหนาของตัวเองและแก่นกายเล็กที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักของคนตัวเล็กอย่างไม่นึกรังเกียจจนคนมองถึงกับหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา พร้อมกับแก่นกายเล็กที่ตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง ถึงจะปลดปล่อยแล้วแต่ก็ยังไม่ทำให้คนตัวเล็กรู้สึกพอได้กลับต้องการมากขึ้นกว่าเดิมเพราะฤทธิ์ยาที่ยังคงหลงเหลืออยู่

 

     "หึ...มันตื่นขึ้นมาอีกแล้วนะนั่นน่ะ" นิ้วของแทยงชี้ไปทางแก่นกายเล็กพร้อมกับรอยยิ้มหยอกล้อ

     "ช่วยเรานะ..."

 

ดวงตาคู่สวยช้อนมองแทยงก่อนจะขึ้นคร่อมลงบนตักแกร่งอย่างตั้งใจยั่วพลางจูบลงบนริมฝีปากหนามือบางลากไล้ไปตามสันกรามบนใบหน้าคม สัมผัสกันและกันได้ไม่นานร่างสูงก็ผละออก

 

     "เบื่อ..."

 

ประโยคที่ถูกเอ่ยออกมาจากปากแทยงทำให้คนฟังสะอึก

 

     "ขอโทษ...ที่ทำให้เบื่อ"

     "หึ...เราหมายถึงว่าเบื่อตรงนี้แล้ว เปลี่ยนที่กันเถอะ"

     "ห้องน้ำหรือว่าห้องครัวดีล่ะ...แทยง"

     "ห้องครัว...เราเริ่มหิวขึ้นมาอีกแล้ว"

 

แทยงอุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบอกก่อนจะก้าวเดินไปทางห้องครัวและเริ่มบทรักร้อนแรงขึ้นอีกครั้งอย่างไม่รู้จักเบื่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

อย่าลืมกลับไปอ่านน้าาา http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1386290&chapter=6

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา